Na zo'n uur waren ze eindelijk klaar met eten. De hele tafel was leek. Er stonden alleen nog wat mandjes, plankjes, servies en bestek. De Dwergen hadden het eten naar binnen geschoven alsof het niks was. Ze genoten waarschijnlijk niet eens van de smaken. Ze aten waarschijnlijk alleen, omdat ze het nodig hadden en niet om gezellig met elkaar samen te komen.

De Dwergen stonden allemaal weer op. Natafelen was blijkbaar niet nodig. Ze verspreidden zich al snel weer door het huis. Velen gingen de keuken weer in. Ik rolde mijn ogen. Volgens mij hadden de Dwergen nu wel genoeg gegeten. Bilbo was zijn voorraad kwijt. Was dat nog niet genoeg voor ze?

'Dat is een onderzetter,' Riep Bilbo, terwijl hij achter een Dwerg aan liep. Deze kwam net de kamer in gelopen en veegde zijn mond af aan een gehaakte doek.

'Geen theedoek!' Bilbo trok de onderzetter uit zijn handen en vouwde hem open. Hij hield hem in het licht om te kijken of hij niet vies was.

'Het zit vol met gaten,' zei Bofur, die tegen de binnenmuur van de keuken aan leunde. Hij rustte zijn hoofd op een houten plank.

'Dat hoort zo,' zei Bilbo. 'Het is gehaakt.'

'Oh,' zei Bofur. 'Dat kan prachtig zijn, als je er de ballen voor hebt.' Ik hoorde het gelach van Dwergen in de verte. Bilbo liep geïrriteerd naar een kastje en legde de onderzetter daar op de kast. Hij fronste diep. Zuchtend liep ik naar Bofur.

'Heb wat respect voor andere, wil je,' Siste ik boos. 'We houden nou eenmaal niet allemaal van het zelfde. Heb daar wat respect voor.' Ik kruiste mijn armen en draaide me om.

'En je verwacht dat ik luister naar de raad van een Elf?' Bofur lachte ontzet. Ik balde mijn vuisten en haalde een keer diep adem.

'Hij is het niet waard,' fluisterde ik zachtjes, terwijl ik naar Bilbo liep.

'Die bliksemse Dwergen!' Riep hij geïrriteerd. Hij wreef met zijn hand over zijn voorhoofd en zuchtte een keer diep. Ik kwam naast hem staan en legde een hand op zijn schouder.

'Vertel mij wat,' mompelde ik. Bilbo liet zijn arm weer langs zijn lichaam hangen en zuchtte.

'Om gek van te worden!'

'Mijn beste Bilbo,' Gandalf kwam de kamer in gelopen. Hij staarde ons kort aan en glimlachte liefjes.

'Wat is er aan de hand?' Vroeg hij, terwijl hij naar de keuken liep om zijn drinkbeker nog eens te vullen.

'Wat is er aan de hand?!' Riep Bilbo uit, terwijl hij hem achterna liep. 'Ik ben omringt door Dwergen! Wat doen ze hier?'

'Het is een vrolijk stel,' glimlachte Gandalf, terwijl hij toe keek hoe Bofur een Dwerg de kamer uit trok. 'Als je eraan gewend bent.' Ik trok een wenkbrauw op en staarde om me heen. Ik kon me niet voorstellen dat deze Dwergen "gezellig" waren. Misschien onder elkaar, maar dat zou betekenen dat ze iets anders zouden verstaan onder "gezellig" dan dat wij doen. Bilbo pakte Gandalf's arm vast en duwde mij vooruit. Hij trok ons mee naar een andere kamer die niet bij de Dwergen in de buurt was.

'Ik wil er niet aan gewend raken,' zei hij bedeesd. 'Moet je mijn keuken zien! En het tapijt. Ze hebben mijn keuken geplunderd en ik ga het nog niet eens hebben over de badkamer! Alle leidingen zijn verwoest. Wat doen ze in mijn huis?!' Bilbo stampte geïrriteerd met zijn voet op de grond.

'Ik moet Bilbo hierin gelijk geven,' sprak ik zachtjes. 'Ze hebben zijn huis volledig leeggehaald en ze vernielen de boel! Je had hem daar best voor kunnen waarschuwen.' Bilbo knikte en kruiste zijn armen. Gandalf opende zijn mond om antwoord te geven, maar hij werd onderbroken door een Dwerg.

De jongste Dwerg stapte de kamer binnen. Hij had lange, rossige haren die bol stonden. Langs zijn oren had hij vier kleine vlechtjes gemaakt die tot over zijn schouder liepen. Zijn baard bestond uit twee plukken haar die allebei de andere kant op staken. Hij droeg een grijze, wollen jas die met een grote riem om zijn lijf was gebonden. Deze jas was net iets te groot, waardoor zijn handen er bijna in verdwenen. Hij droeg een lange reebruine broek en crème kleurige laarzen.

'Pardon,' zei hij zachtjes,terwijl hij naar Bilbo toe liep. 'Sorry dat ik stoor, maar wat moet ik met mijn bord doen?' Bilbo keek zwijgend naar de grond.

'Geef maar hier, Ori,' zei Fíli. Hij liep de kamer in en nam het bord van hem over. Hij bracht het bord tot achter zijn schouder en gooide het daarna naar een andere Dwerg die achter mij stond. Ik slaakte een verschrikt gilletje en sprong snel aan de kant. De Dwerg achter mij ving het bord zonder moeite en gooide het weer naar een andere Dwerg. Fíli kreeg een ander bord aan gereikt, dat hij weer door gooide. Zo ontstond er een kettingreactie van Dwergen die borden door Bilbo's huis gooide.

'Pardon!' Riep Bilbo uit. 'Dat is het servies van mijn moeder! Dat is meer dan honderd jaar oud!' Bilbo's stem kwam niet over het geluid van de Dwergen heen. Fíli gooide een kom naar de Dwerg achter me. Deze gleed uit zijn handen, maar de Dwerg hield hem nog net omhoog met zijn voet. De kom vloog in de lucht. Ik ving hem met beiden handen op.

'Zeg!' Riep ik verontwaardigd. 'Vinden jullie dit normaal?!' De kom werd uit mijn handen gerukt en door gegooid. De Dwergen stopte niet. Ze gaven niks om Bilbo's bezwaren. Fíli liet de kom tussen zijn twee ellebogen heen en weer gaan en gooide hem daarna door. Ik besloot de kop te volgen. Hij ging de kamer in, waar alle Dwergen net hadden gegeten, en werd daar op een stapeltje gezet. De Dwergen die aan tafel zaten trommelde ritmisch op de tafel, terwijl ze hun messen langs elkaar lieten gaan.

'Willen jullie daar mee stoppen?' Vroeg Bilbo, terwijl hij naar de messen wees. 'Dan worden ze bot!' Bofur lachte.

'Horen jullie dat?' Grijnsde hij. 'We maken de messen bot.' Bofur was arrogant. Te arrogant voor mijn doen. De zwartharige Dwerg, die achter mij stond, stak zijn hoofd om de deur.

'Maak vorken krom en messen bot,' zong hij.

'Smijt de flessen gerust kapot,' ging Fíli verder, terwijl hij een bord richting de tafel gooide.

'Schilfer de glazen en borden maar!' Zongen ze in koor. 'Dat vind Bilbo Balings naar!' Een Dwerg pakte een pan van het aanrecht en begon er op te trommelen. De hel brak los in Bilbo's huis. De Dwergen begonnen uit volle borst te zingen.

'Snij in het laken, trap in het vet!' De borden werden om de tafel heen gegooid en ik kon het allemaal niet meer overzien. Het werd te druk, veel te druk en ik stond er midden in!

'Gooi de botten maar op het bed, schenk de melk op de keuken mat!' Dansend ging het servies richting de keuken. Bilbo probeerde bezwaar te maken, maar zijn zachte stem kwam niet boven het geluid uit. Ik probeerde de kamer uit te komen, maar ik durfde het niet te riskeren met al die borden die rond werden gegooid. Straks brak ik nog iets!

'Spat de deuren met wijn maar nat! Gooi de vaat in een kokend teil, stamp het zaakje hard en lang en als je daar mee klaar bent, breek dan wat nog heel is en door de gang!' Dwergen kwamen met hun lichamen tegen me aan. Ellebogen drukte tegen mijn wangen en borden werden in mijn handen geduwd. Woede en irritatie raasde door mijn lichaam. Ik zette de borden netjes op tafel, maar deze werden weer opgepakt en aan Bombur gegeven. Gandalf stond lachend in een hoekje. Hij nam af en toe een trekje van zijn pijp. Dwergen stonden op de tafels en danste vrolijk, maar ik irriteerde me er alleen maar aan.

'Dat vind Bilbo Balings naar!' Schreeuwde ze lachend. Bilbo wrong zich langs alle Dwergen af en kwam naast me staan. Alle borden, mokken en schalen waren netjes op elkaar gestapeld. Geen een bord was gebroken. De Dwergen wezen lachend naar Bilbo en Gandalf wierp hem een vrolijke glimlach toe. Bilbo kon hier niet om lachen. Hij keek me zwijgend aan en zuchtte. Ik had medelijden met die arme Hobbit.

Gandalf nam een trekje van zijn pijp en nam daarna plaats op een stoel. Het gelach ging door, maar zwakte langzaam af. Al het gelach verdween pas echt toen er hard op de deur werd geklopt. Ik schrok er niet van, maar heel prettig voelde ik me ook niet toen er werd gekopt. Dit betekende dat er nog een Dwerg bij kwam. Het was al zo druk!

De gezichten van de Dwergen betrokken. De lach verdween van hun gezicht en ze staarde allemaal richting de deur. Ook Gandalf's blik dwaalde af.

'Hij is er..'