Jay

Czułem się dziwnie.

Nie wiedziałem w ogóle co się stało z tą grą i czemu pady zwariowały.

Dlaczego kabel próbował mnie udusić?

Dlaczego atakował też innych Ninja?

Dlaczego według gry jesteśmy w rozgrywce i co to w ogóle znaczy?

Gdzie jestem?

Gdzie są inni?

Czemu się dziwnie czuje?

I najważniejsze pytanie, które chodziło mi po głowie :

Co się stało?!

Na te pytania chciałem poznać odpowiedzi ale wiedziałem, że narazie ich zapewne nie dostanę.

Teraz bolała mnie strasznie głowa i szyja co pewnie było związane z tym, że prawie zostałem uduszony przez kabel od kontrolera.

Nie wiedziałem gdzie jestem, więc postanowiłem w końcu otworzyć oczy, które dotąd miałem zamknięte i dowiedzieć się gdzie jestem i gdzie jest reszta.

Otworzyłem oczy i zobaczyłem coś dziwnego.

Nad moją głową nie było żadnego nieba, ani nic w tym stylu tylko coś co przypominało jakąś cyberprzestrzeń, jak zwykle było w grach wideo.

Wstałem.

Rozejrzałem się.

Wokół mnie nic tak na prawdę nie było.

Wszystko wyglądało jak w grze.

Wszystko było pixelowe i wyglądało naprawdę futurystycznie.

Spojrzałem na swoje ręce.

One też były pixelowe!

Przeraziłem się już nie na żarty.

Nie wiedziałem gdzie jestem i miałem tak na dobrą sprawę nie małe Deja Vu.

Martwiłem się też faktem, że nikogo oprócz mnie tu nie było.

Postanowiłem się poprzechadzać po tym dziwnym cyberświecie i odnaleźć resztę.

Nie wiedziałem, w którą stronę mam iść, więc poprostu zacząłem iść przed siebie w poszukiwaniu przyjaciół, by jak najszybciej ich znaleźć i z nadzieją, że ich kiedyś w ogóle znajdę.

Crystal

Bolało mnie wszystko, a najbardziej nadgarstki.

Otworzyłam oczy i wstałam.

Gdy to zrobiłam zamurowało mnie.

Przedemną był jakiś dziwny pixelowy świat!

Przestraszyłam się.
Ja też byłam pixelowa!

Z ciekawości spróbowałem wyczarować pioruna.

Nic się nie stało.

- Super, jestem w jakimś pixelowym świecie, zgubiłam brata i przyjaciół, jestem pixelowa i nie mam mocy! Normalnie lepiej trafić nie mogłam! - pomyślałam zrospaczona i nie wiedziałam co zrobić.

Nagle usłyszałam za sobą kroki.

Odwróciłam się, gotowa do walki nawet bez używania moich mocy.

W moją stronę biegł mój brat.

- Crystal, tu jesteś! Szukam cię już z  dobre 10 minut - powiedział zdyszany Jay i stanął obok mnie.

- Dobrze, że cię znalazłam Jay. To wszystko jest jakieś nienormalne! - powiedziałam zrozpaczona.

- No. A wiesz może, gdzie są inni? - spytał Mistrz Błyskawic.

- Niestety nie wiem, a ty? - odparłam zgodnie z prawdą.

- Gdybym wiedział to bym nie pytał - mruknął Jay.

- Nie ważne. Trzeba ich znaleźć i to już - powiedziałam.

- No tak, ale gdzie ich szukać? Ten świat jest ogromny! - westchnął Granatowy Ninja i rozejrzał się.

- Nie wiem! I to nie koniec naszych problemów... - powiedziałam i pokazałam, że nie mogę użyć mocy.

- Nie mamy tu naszych mocy - powiedziałam zrozpaczona.

- Co!? - krzyknął Jay i spróbował wyczarować pioruna, ale mu też się nie udało.

- No super. Co teraz zrobimy? - spytał zdruzgotany mój brat.

- Na początku proponuje znaleźć resztę i razem coś wymyślić - powiedziałam, nie mając lepszego pomysłu.

- Masz rację... Nie martw się tak, Crystal. Zane, Lloyd i Sensei zostali w klasztorze i teraz na pewno wymyślają jakiś plan. Choć, poszukamy innych - rzekł pocieszająco Jay i poszedł na przód.
Ja poszłam za nim.

- Oby oni nas uratowali - myślałam podczas drogi, modląc się by Lloyd, Zane lub Mistrz Wu wyciągnęli nas stąd jak najszybciej.

Lloyd

Zaczynałem panikować.

Nie wiedziałem co mam zrobić i jak uratować przyjaciół.

Zane też wydawał się nie spokojny mimo, że był robotem i zawsze był opanowany.

- Co zrobimy?! Jak się tam dostaniemy i jak ich uratujemy!? - panikowałem.

- Spokojnie. Pomyślmy logicznie. Gra przeniosła Ninja do świata z tej gry - powiedział Zane i pokazał pudełko.

- Słyszeliśmy głos z gry, który właśnie informował, że oni zostali przeniesieni. Żeby się tego dowiedzieć Jay musiał włączyć grę. Może w ten sposób się tam dostaniemy... - myślał na głos Nindroid.

- To może się udać... Ale co zrobimy w środku? Jak uratujemy Ninja? - spytałem.

- To się jeszcze wymyśli. Teraz musimy się tam dostać - powiedział Zane i włączył grę.

Potem podał dwa pady, z których nie korzystali Ninja.

Na monitorze pojawiły się słowa, które mówiły, że trzeba pokonać jakiegoś Mrocznego Wojownika i wydostać się z gry.

Potem było napisane, że teraz zostaniemy przeniesieni do gry i że będziemy mieli tylko 2 dni na pokonanie tego Wojownika i jego pułapek.

Następnie było napisane, że za kilka sekund przeniesie nas do gry.

Gdy czas upłynął nagle pady poleciały w górę i zaświeciły się na czerwono.

Nie wiedziałem co się dzieje podobnie jak Zane.

Nagle zgasły światła i zerwał się wiatr a pady zaczęły wirować jak oszalałe.

Nagle kabel mnie zaatakował!
Chwycił mnie za nogę i podniósł w góre!

Zane próbował mnie uwolnić, ale w pewnym momencie kabel od jego pada złapał go za rękę i też podniósł.

Wtedy na monitorze wyświetliły się nasze imiona :

Lloyd  Zane

Teraz to już zupełnie spanikowałem.

Jak to jest możliwe, że wujek tego nie słyszał?!

Nagle poczułem, że nie czuję ręki i spojrzałem na nią.

Ona znikała!

Zresztą podobnie jak u Zane'a!

Wtedy nagle proces przyspieszył.

Nagle zniknęły mi nogi, potem brzuch i ręce!
Została tylko lewitująca głowa.
Zane miał tak samo.

Próbowałem się teraz uwolnić ale jakoś nie mogłem.
Wtedy znowu usłyszeliśmy ten robotyczny głos z gry, który powiedział, że zaczyna nas przenosić do rozgrywki.

Wtedy nagle poczułem się słabo i zanim się spostrzegłem, straciłem przytomność.

Jay

Szliśmy i szliśmy już chyba z 30 minut i nadal nie znaleźliśmy żadnego z Ninja.

Wtedy, nagle w oddali zobaczyłem trzy punkciki :
Czerwony, Jasnoniebieski i Czarny.

Domyśliłem się, że to Ninja, więc razem z Crystal, która też to zauważyła, pobiegliśmy w stronę kolorowych plamek.

***

Po 20 minutach biegu dotarliśmy do punkcików i przekonaliśmy się, że to żeczywiście byli Ninja.

Gdy, Cole, Nya i Kai nas zauważyli, odrazu nas uściskali.

- Dobrze, że jesteście! Szukamy was już od dłuższego czasu! - powiedziała Nya gdy przestaliśmy się tulić.

- Gdy się obudziłem znalazłem Crystal i razem poszliśmy was szukać - oznajmiłem.

- Ja za to, gdy się obudziłam zauważyłam, że koło mnie leży Kai, więc go obudziłam i potem znaleźliśmy Cole'a - powiedziała moja dziewczyna.

- Wy też nie macie mocy? - spytała po chwili Crystal.

Cole, Nya i Kai przytaknęli.

- To miejmy nadzieję, że Lloyd, Zane i Sensei coś wymyślą... - westchnąłem.

Wtedy nagle usłyszałem jakiś dziwny świst nad głową i spojrzałem w górę.

Na "niebie" zauważyłem dwa punkty : Biały i Zielony, które powiększały się z minuty na minutę.

- To na pewno Lloyd i Zane! - pomyślałem.

- Ej patrzcie! - powiedziałem i pokazałem na "niebo".

Nagle punkty przestały być punktami i zamieniły się w dwóch spadających ludzi!

Wtedy nagle ci ludzie spadli na ziemię tylko kilka metrów od nas.
Od razu ja i Ninja tam podeszliśmy.

To żeczywiście był nieprzytomny Lloyd i Zane.

- Ale jazda! Też ich przeniosło! - powiedział Cole.

- Tak, ale są nie przytomni - zauważył Kai.

- To ich obudźmy - zaproponowałem.

Wtedy ja, Nya i Crystal zajęliśmy się Lloyd'em a Cole i Kai, Zane'm.

Z Zane'm było łatwiej, bo był robotem i gdy Kai go włączył, to już się obudził i Cole mu streścił co się u nas działo.

- Dobra Zane. Pomóż mi z Lloyd'em - wtrąciłem się.

Zane podszedł do Zielonego Ninja i poprostu kopnął go metalową nogą w bok.
Ten odrazu jęknął i się obudził.

- C-co się stało? - spytał Lloyd wstając.

Wtedy ja streściłem mu wszystkie wydarzenia.

- Czyli nawet nie mamy mocy? - jęknął Mistrz Energii.

- Nie mamy mocy - potwierdziłem.

Wtedy, nagle rozległ się huk.

Wszyscy spojrzeliśmy za siebie, gdzie dało się słyszeć hałas.

Wtedy nagle usłyszeliśmy jakiś męski i robotyczny głos.

- Witam was w grze BlackWord - Mroczny Wojownik - powiedział głos.

- Kim jesteś!? - spytałem powietrze, gdyż nie wiedziałem do kogo mam się zwracać.

- To narazie nie jest ważne. Ważne jest to, że macie dwa dni na pokonanie Mrocznego Wojownika, albo zostaniecie w tej grze na zawsze! - powiedział złowrogo głos, a my na te słowa, dosłownie staliśmy się bladzi jak ściana...

_______________________________________

Hejka!

Wiem, że rozdział może nie za ciekawy, ale nie miałam czasu dobrze go przemyśleć, gdyż jadę na wakacje, na tydzień.

Właśnie z tego powodu nie wiem kiedy pojawi się rozdział 3, ale spróbuję go napisać na wakacjach.

Jednak niczego nie obiecuje.

Mam nadzieje, że mimo wszystko rozdzialik wam się spodobał.

Narka!