Multi video ; Emre Aydın - Çocuğum Belki 🎶

Keyifli okumalar 🌸

▪️

"Düşeceğim." diye söylendim yürümeye devam ederken. Önümde ne var bilmiyordum. Gözlerimin üzerinde Soner'in elleri vardı.

"Düşmene izin vermem."

"Gelmedik mi?"

"Geldik." dediğinde heyecanla gözlerimi açmasını bekledim. Kulağıma su sesi geliyordu. Yavaşça ellerini çekti. Gözlerimi araladım. Karanlığa alışan gözlerim karşımdaki şeyi gördüğünde aniden aydınlandı.

"Soner?"

"Çilli?"

"Ankara'daki böyle bir yer olduğunu bilmiyordum."

"Artık var." diye fısıldadı ve elimden tutup salıncağa doğru yürüdü. Şaşırtan şey salıncak değildi. Salıncağın tepesinden akan suydu.

"Islanacağım."

"Islanacağız." diye düzeltti beni.

"Nasıl yani? Sende mi sallanacaksın?"

"Neyim eksik?" dediğinde yürümeyi kestim. Benimle birlikte o da durdu ve bana baktı. "Noldu?"

"Soner sen... Neden yapıyorsun bunu?"

"Neyi?"diye sordu ciddi bir şekilde.

"Bunu işte." diyerek salıncağı işaret ettim.

"Neden seni mutlu etmeye çalıştığımı mı soruyorsun?"

"Bak sen, 27 yaşında, aklı başında bir adamsın. Tüm bunlar senin için çok fazla."

Kaşları çatıldı. Elini çektiğinde onu üzdüğünü düşünüp pişman oldum. Ama o bana yaklaşıp yüzümü avuçları arasına aldı.

"Sen de yüzündeki çillerden daha fazla acı çekmiş bir kızsın. Ben yaşayacağımı yaşadım. İzin ver sana da yaşatayım."

Gözlerim doldu. O kadar iyi ve mükemmeldi ki, gerçek olduğu için her saniye şükrediyordum. Uzanıp elini tuttum ve salıncağa yürümeye başladım.

"Sallanmaya hazırım."

Salıncaklara vardığımızda ona döndüm. "Sallanmaya hazırım ama ıslanmaya hazır mıyım bilmiyorum."

Güldü ve beni suyun altına çekti. Su beklediğimin aksine soğuk değildi. Salıncağı tuttu ve binmemi bekledi. Gülümseyerek salıncağa oturdum.

"Özgürsün." diye fısıldadı kulağıma. "Benimlesin. Hiçbir şey düşünme Çilli'm." Salıncağı geriye doğru çektiğinde tutundum. Dediği gibi özgürdüm. Onunlaydım. Hiçbir şey beni korkutamazdı. Salıncağı bıraktığında kendi çabamla hızlanmaya başladım. O da yanımdaki salıncağa oturdu.

Birlikte gökyüzüne uçuyorduk sanki.

Yaşına, benden farklı oluşuna aldırmadan benimle birlikte çocuklaşan bu adama o kadar çok saygım vardı ki, bir gün sevgim bitse bile, saygımı asla yitirmeyecektim. Benim ona olan sevgimin bitmesi de imkansız gibi bir şeydi. O her zaman benim Üsame'm olarak kalacaktı.

Dakikalarca sallandık. Hiç sıkılmadan, sıkılsa bile belli etmeden benimle birlikte sallandı. Durduğumuz kimiz de sırılsıklamdık. Arabası ile geldiğimiz için taksi ile uğraşmadan eve dönmüştük. Bir de taksiyi ıslatmak istemezdim.

"Hemen banyoya gir." dedi eve girer girmez.

"Sen gir ben beklerim."

"Hadi!" Gözlerimi devirip banyoya ilerledim. "Kardeşimin bornozunu kullanabilirsin. Beyaz olan. "

Bir şey demeden içeri girdim ve ses yapmamaya özen gösterip kapıyı kilitledim. Hızlı bir duş aldıktan sonra kapının arkasında asılan beyaz bornozu giydim. Tereddütle banyodan çıktığımda etrafta Soner'i göremedim. Odasının önüne geldiğimde kapıyı tıklattım.

"Soner?"

"Gel Çilli."

İçeri girdiğimde yatağa uzanmış, telefonuyla ilgilendiğini gördüm. Üzerini değiştirip pijamalarını giymişti.

"Çıktım ben."

"Görüyorum." dedi gülerek. "Bir dosya göndermişler. Ona bakıyorum."

"Tamam o zaman." deyip yatağın ucuna oturdum.

"İstersen uyu. Ben çıkarım sen uyuyunca."

"Gerek yok." dedim başımdaki havluyu çıkarırken.

"Saçlarını kurula."

Saçlarımı arkamda toplayıp yatağa uzandım. Hala telefonuna bakıyordu. Ona doğru döndüm.

"Bu gece için teşekkür ederim."

Cevap vermeyince gözlerimi kapattım. Giderken elbet uyanırdım.

"Gülümse yeter Çilli." diye fısıldadı. Tebessüm edip bacağına sarıldım. Bir eli saçlarıma uzanıp uzunca bir süre okşadı. Bunu yapmasını seviyordum.

"İyi geceler Üsame."

🌙

Selam. 🙏🏻

Bölüm nasıldı?

İthaf istiyorsanız yorumlarınızda belirtmenizi istiyorum.🌸

Görüşmek üzere. 💙