Ü16 🐾
Multi video ; Gripin-Sor Bana Sor 🎶
Keyifli okumalar 🌸
▪️
Hala yemek yememiştim. Acıktım ama kalkıp da yemeye üşeniyordum. Gece yarısı olmuştu. Akşamdan beri yazmamıştı, yazmamıştım. Onu kaybetmiş olmanın hissettirdiği korku içimi kemiriyordu. Acaba onunla görüşmeyi kabul etsem, benimle konuşur muydu?
Burnumu çektim. Şu anda arasa, en kötü mesaj atsa, defalarca özür dilemeye hazırdım.
Yastığın altındaki telefonum titremeye başladı. Başımı kaldırıp telefonu çıkardım. Annem arıyordu.
"Efendim anne."
"Uyuyor muydun? O nasıl bir ses?"
"Ses işte. Gelmeyeceksin sanırım."
"Kapıları kilitle tamam mı?"
"Olur."
"İyi geceler kızım."
Telefonu kapattım. Yataktan kalkıp kapıları kilitledim. Dolaptan çıkardığım havucu soyup TV nin karşısına geçip uzandım. Yarın işe gitmek istemiyordum. Artık işe gitmek de istemiyordum, evden çıkmak da. Ben onunla konuşmak istiyordum. Havucu masaya bırakıp telefonu elime aldım ve vazgeçmeden onu aradım. Denemekten zarar gelmezdi. Duvardaki saate baktım.
00.13
Uyumuş da olabilirdi. Çaldı. Çaldı. Çaldı. Ofladım. Çağrıyı sonlandıracakken ciddi ve mesafeli sesini duydum.
"Efendim."
Şükürler olsun açmıştı.
"Soner?"
"Ne var?"
"Açtığın için teşekkür ederim." diye saçmaladım.
"Ne söyleyeceksin?"
"Özür dilerim. Gerçekten çok özür dilerim. Ben dediğin gibi düşüncesiz ve sonrasını düşünmeyen bir aptalım."
"Ben sana aptalsın demedim."
"Ama öyleyim." dedim vurgulayarak. "Lütfen beni affet. Ne istersen yaparım."
"Sürekli böyle mi anlaşacağız? Bir şart koyulacak ve yaparsan nolur yapmazsan noluru mu konuşacağız?"
Ensemi koltuğun arkasına yasladım. "Böyle olmasını istemezdim. Ama bir kardeşin olduğunu bilmiyordum ve sana ulaşamamıştım. Ona öyle güldüğünü görünce..."
"Büşra, böyle anlaşamayız. Ben sana net bir adam olduğumu söyledim. Aramızdaki kilometreyi benden daha iyi biliyorsun. Kandıracak olsam, seni mi seçerdim?"
Füze atsaydın.
"Yani demek istediğim, yakınımda zaten onca kız varken, elimi uzatsam uzanamayacağım bir kızla neden vakit harcayayım?"
"Anladım." dedim mırıldanarak.
"Anlamadın. Ama umarım anlarsın."
"Affettin mi?"
"Bir daha sakın beni yargılama."
"Bir daha tekrarlanmayacak."
"Göreceğiz."
Kısa bir sessizlik oldu. Birkaç saniye sadece nefesini dinledim.
"Napıyosun?"
"Uyuyacağım." dedi sadece. Bana sormasını beklemiyordum.
"Kapatalım o zaman."
"Sen bilirsin."
"Uyuyacağını söyledin."
"Konuşacaksan durabilirim."
"Yarın konuşuruz. Seni tutmayayım."
"İyi geceler o zaman."
"Sana-" Işıkların dönmesiyle ağzımdan küçük bir çığlık kaçtı. Nereden çıkmıştı bu şimdi?
"Ne oldu?" Sesindeki endişeye sırıtmak istesem de hala hızlı atan kalbim buna engel oluyordu.
"Sanırım dışarda rüzgar başladı. Elektrik kesildi."
"Annen evde mi?"
"Değil."
Nefesini sesli bir şekilde dışarı bıraktı.
"Can sıkıcı. Her zaman evde yalnızsın."
"Alıştım."
"Gidip uyu sen de."
"Uyurum. Yapacak bir şey yok."
"Sıkıntı olursa ara."
Gülümsedim.
"Ararım. İyi geceler."
Telefonu kapattığında beni affettiği için şükrettim. Bir daha kesinlikle dinlemeden onu yargılamayacaktım. Sabah uyandığımda dün gece açık kalan ışıkları söndürüp makyajımı yaptım. Yarın tatilimdi, uyuyabilecektim. Telefonu sabah şarja takabilmiştim. Bugünlük bana yeterdi. Hemen ona mesaj attım.
Ben
Günaydın.
Evden çıkıp kafeye doğru yürüdüm. Aklımda Soner'in buraya gelmek istemesi vardı. İnceldiği yerden kopsun deyip kabul mü etmeliydim? Belki de en iyisi bu olacaktı. İki haftadır öyle ya da böyle konuşuyorduk. Ben korkumu kırıp ona fotoğraf atıyordum. Şimdi bir korkumu daha kırıp onunla buluşabilirdim belki.
Telefonum titreyince mesajına girdim.
Üsame
Günaydın
Tebessüm ettim. Fotoğraf ile cevap verdiğine göre beni gerçekten affetmişti.
Ben
Evdesin?
Üsame
Babam dün gece geldi.
Ben
Tekrar boşsun yani, güzel.
Üsame
Daha rahatım diyelim.
Ben
Bugün ne yapacaksın?
Üsame
Arkadaşlarla olurum.
Yarın spora gidecek misin?
Ah evet. Spora gidecektim. Tamamen unutmuştum.
Ben
Evet gideceğim.
Üsame
İyi. Gittin mi işe?
Ben
Şimdi gidiyorum.
Üsame
Ben de kahvaltı yapacağım. Sonra konuşuruz.
Ben
Olur. Afiyet olsun.
Üsame
Sağol.
Baksana, hala ne yapmak istediğini bilmiyor musun?
Ben
Nasıl yani?
Üsame
Neyi sorduğumu biliyorsun Çilli.
Korkularını yen Büşra!
Ben
Biliyorum.
Üsame
Ve?
Ben
Olur, buluşalım.
Üsame
Bunu gerçekten istiyorsun değil mi?
Ben
İstiyorum.
Üsame
Günü netleşince haber veririm. Kolay gelsin Büş.
Teşekkür edip çıktım. Onu görmek istediğim doğruydu ama buna hazır mıydım bilmiyorum. Sonuç olarak gelmesini istediğimi söylemiştim ve belki de üç gün sonra onu görecektim.
Üsame'yi.
🌙
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top