Selam

gerçekten her çarşamba yeni bölüm yüklemek isterdim ama her gün yoğun bir tempom var ve kafamı testlerden kaldıramıyorum

gelen yorumlar/mesajlar beni çok mutlu ediyor 

veeeeeeeee işte yeni bölüm shitty oldu farkındayım ama her neyse

severseniz yorum atmayı ve oylamayı unutmayın

sizi seviyorum x0x0

*******************************************************

Nick hep böyleydi.Harry'nin hiçbir zaman Louis ile beraber olmasını istememişti zaten.Louis ona göre değildi.Harry'nin ilgiye ve daha çok sevgiye ihtiyacı vardı.Louis ona bunu veremezdi.

Harry Louis'nin sinirli olduğunu bildiği için Nick ile dışarı çıkmayı tercih etti.En azından kafası dağılırdı.Son zamanlarda her şey üst üste geliyordu ve Harry artık kendini öldürmek istiyordu.Ama arkasında ailesini bırakamazdı.Onları kendini sevdiğinden daha çok seviyordu.

"Acaba gelmekle yanlış mı yaptım?" Harry'nin sesi sakindi fakat arkadaki yükses ses onun sesini bastırıyordu.Derin bir nefes alıp elindeki biradan bir yudum daha aldı.Her şey çok yanlış geliyordu.Nick'e bakıp gözlerinin dolmamasını diledi.Çünkü neredeyse sarhoştu ve Harry sarhoş olduğu zaman hep böyle gözleri dolar ve ağlardı.

Nick elini Harry'nin beline doladı ve onu kendine doğru çekti.Fırsattan yararlanmak gerektiğini düşünüyordu ve düşündüğü şeyi uygulayacaktı.

Harry başını onun göğsüne yaslarken Nick alnına öpücükler kondurdu.Her zaman böyle yakınlardı fakat hiçbir zaman ona arkadaştan farklı bir şekilde yaklaşmamıştı,yaklaşamamıştı.Hep Louis onun yolunu kesmek için hazır bekliyordu.

Ve bazen düşünüyordu Nick kendi kendine.Harry'nin bir hayatı var ve bunu yıkmak acımasızlık olur,bunu en sevdiği insana yaparsa neler olur ve bunun gibi bir çok soru kafasında dönüp duruyordu.

Ama tüm düşünceler,tüm yollar Harry'e çıkıyordu.Harry yaşaran gözlerini silerken doğruldu ve Nick'e uzun uzun baktı.Onun hislerini görmüyordu,belki de aralarındaki arkadaşlık bozulmasın diye görmemezlikten geliyordu ve görmek istemiyordu.

"Hadi bize gidelim,bu gece bizde kalsan senin için daha iyi olur" dedi Nick Harry ile ayağa kalkarken.Harry derin bir nefes alıp birasını son bir kez yudumlayıp kafasını "tamam" anlamında salladı.

*

İkizlerle yalnız kalmak dünyanın en yorucu işiydi.İkisi de oradan oraya koşturuyor ve papaları için ağlıyorlardı.Harry onların gözünde bir kahramandı ve hiçbir zaman Louis Harry'nin yerini dolduramazdı.

Artık dayanamayacak hale geldiği zaman Lottie'yi arayıp bir geceliğine çocuklara bakmasını söyledi ve Lottie bunu seve seve kabul etti.Alfie olanları anlamak için etrafına bakarken Louis alnına bir öpücük kondurdu ve hızlıca ona sarıldı.

"Lottie teyzen ile git tamam mı?Eğer bir şey olursa iPad'in yanında beni görüntülü arayabilirsin veya Harry'i de arayabilirsin sana her zaman cevap verecektir" dedi sakince.Sesi sakindi fakat sadece ağlamamak için zor duruyordu.Alfie onaylayınca onlara el salladı ve arabaya binmelerini izledi.

İkizler büyük ihtimalle papalarına gittiklerini zannediyorlardı bu yüzden uslu bir biçimde etraflarına bakıyorlardı.Onlar için hayat sadece Harry ve Louis'den ibaretti.Dünyaları şimdilik sadece o kadar küçüktü ve belki de bu iyi bir şeydi.

*

Louis yalnız kalınca gözlerinden istemsizce akan yaşları sildi ve yapacak,oyalanacak bir şeyler aramaya koyuldu ki telefonu çaldı.Arayan Matt idi.

"Bence tek kalmamalısın,seni yalnız bırakan kocan değil ben düşünüyorum" dedi Matt telefonu açar açmaz.Louis kaşlarını çatıp elini karnının üzerine koydu,derin bir nefes alarak etrafına bakındı.

"Matt,gerçekten çok yorgunum sonra konuşsak?" Louis'nin sesi yorgun ve bitkindi.Ama Matt gerçekten Harry'e bu konuda çok kızmıştı.

"Hayır,ciddiyim.Bak yalnız kalmanı istemiyorum gelip burada kalmaya ne dersin?Belki bir gece belki iki gün" gülümsemesini saklamaya çalışarak devam etti."Çocukları dert etme onlarda gelebilirler sadece senin güvenli bir yerde olmanı istiyorum"

Louis ikinci defa düşünmemişti bile.Telefonu kapattıktan sonra yanına bir iki parça eşyasını alıp evden çıktı.Harry eğer Nick ile kalabiliyorsa Louis istediğini yapabilirdi.

Ve Harry ve Louis'nin yaptıkları bu davranışlar Matt ve Nick'in istediği türden davranışlardı.

*

Harry eve nasıl geldiklerini bilmiyordu.Ama bildiği tek bir şey vardı o da rahat olmadığıydı.Nick'in yatağında yarı çıplak uzanıyordu ve Nick onun başında saçı ile oynuyordu.Her zaman hayal ettiği gibi.

"N'apıyorsun?" dedi Harry kendine gelmeye çalışırken.Hemen doğrulup tişörtünü giyindi.O sırada Nick elindeki telefonu ile Harry'nin az önce çekilen fotoğraflarına bakıyordu.

"Nick ne yaptığın veya ne yaptığımız umrumda değil tamam mı?Bu günü veya bu geceyi unut çünkü ben eve gidiyorum"

Nick kaşlarını çatıp derin bir nefes aldı."Ne?Biz bir şey yapmadık tamam mı?İğrenç ter kokuyordun ve tişörtünü çıkardım hepsi bu ve seni aldatan kocana gitmek için pek bir hevesli gördüm seni"

Harry Nick'in cümlesini bitirmesine imkan vermeden hemen fırtına gibi evden çıktı ve Louis'yi aramaya başladı.Artık çocuk değillerdi ve istediği hayatı sırf bu çocukluklar yüzünden yaşayamaması sinirini bozuyordu.

Louis'nin cevap vermemesi bir yana Harry kendini iyi hissetmiyordu.Dünya etrafında dönüyor gibiydi ve tek yapabildiği koşar adımlara evine gitmek oluyordu.

*

"İyi ki geldin" 

"Sadece tek kalmak istemedim ama şuan iyi arkadaş moduna giremeyeceğim,dinle" dedi sakince ellerini Matt'in ellerinin üzerine koyarken.Matt başıyla onayladı ve gözlerini Louis'nin gözlerine dikti.

"Ben Harry'i çok seviyorum ve bildiğin gibi büyümekte olan bir ailemiz var" sesi gerçekten üzgün ve yumuşaktı.Üzgün bir şey söylediğinden değil,sadece Matt'in bu konuşma sonunda yaralanacağı gerçeği onu üzmüştü.

"Alfie'de ailemizden biri biliyorsun ve onu öz evladımız gibi seviyoruz"

"Ama onu geri alacağımı her ikinizde biliyorsunuz Louis o benim oğlum"

"Konumuz bu değil Matt,lütfen" Louis ellerini geri çekip gözlerini ovuşturdu,dudaklarını yalayıp nemlendirdi.Gergin konuşmalar hiç tarzı değildi gerçekten.

"Bana karşı olan hislerini anlayabiliyorum ve Nick'in Harry'e olan hisleri ortada,sadece bizi yalnız bırakmanızı istiyorum,anladın mı?Harry ve ben istediğimiz kadar kavga edebiliriz ve bunları sonu hep yatakta biter,o bağrışmalar inlemelere dönüşür,anlatabildim mi?"

Louis ne söylediğini bilmiyordu ve bilmekte istemiyordu.Sadece Harry ve kendisinin arasındaki engelleri yok etmek istiyordu.

*

Louis eve geldiğinde Harry çoktan evdeydi ve koltukta uyuyakalmıştı.Louis yokken her zaman koltukta uyurdu,bunun neden olduğunu Louis hala çözememişti.

Louis hafifçe gülümsedi ve yanına oturup ellerini saçlarının arasına geçirdi.Harry'nin bu kadar güzel olması imkansızdı.Onu nasıl hak ettiğini bilmiyordu.

Harry yavaşça uyanmaya başladığında Louis dudaklarına bir öpücük kondurdu ve yanına uzandı."Selam" dedi yavaşça.

Harry ellerini Louis'nin beline ve şiş karnına uzattığında uykulu bir şekilde gülümseyip boynuna hafif bir öpücük kondurdu.

"Selam" diye karşılık verdi Harry kollarında Louis tekrar uykuya dalarken.