Een reimpje over het einde der zomervakantie.

Ja mensjes ik weer. Ik ben depri. De zomervakantie is bijna afgelopen. Dat betekent weer verschrikkelijk vroeg opstaan, naar school gaan, niet uitslapen,  stressen voor toetsen, ezv.

"O zomervakantie, haal ik het tot jou of niet. Ik heb geen garantie.
Mijn boeken zijn weer klaar, om mijn miserabele kennis te verbreden tijdens het komende schooljaar. Dag bed, ik ga je missen. Dag voeldoende nachtrust, vaarwel de warme zomerzon die, mijn huid kust. Hallo wind, die mijn rok tot over mijn hoofd blaast, dag bus, ja jou haal ik met heel veel haast. Dag stress, dag zenuwen, dag drukte, wat is het lang geleden dat ik met jullie de dag plukte. Dag oude krakende stoel en door houtwormen doorvreten bank, dat is weer mijn herkenbare boel. Hallo, school dag gemakkelijke zetel. De verdriet doordat ik je moet missen prikt als een netel. Ik ga genieten van mijn laatste momenten van die zalige vrijheid. Want door het schooljaar heen ga ik snakken naar blijheid. Dit gedicht is afschuwelijk, klopt langs geen kant. Het blad waar ik dit op geschreven heb steek ik zo in brand. Hehehe

Oke. Srry dat jullie dat moesten lezen. Ik ga verder depri zijn en raar doen. Doei.

#VaarwelZomer

P. S. In dit gedicht wordt er sterk overdreven, dus neem niet alles letterlijk. Succes met de start van jullie schooljaar. Ik duim voor jullie.

Anastasia out

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top