"Ξεσπας εκει που δεν πρέπει ? Η μήπως ξεσπας ακριβώς εκεί που πρέπει ?

Κλείνω το τηλέφωνο και το πεταω στο κάθισμα του συνοδηγού ενώ πίσω μου ροχαλιζει ο Jake ...γαμω την τρέλα μου τα έχω όλα έχω κι αυτόν κομμάτια τώρα ...

Κι αυτή η γκόμενά του ρε πουστη μου ... υποτίθεται ήταν και σεμνή ..Αλλά την έκοψα εγώ σήμερα σαν τις άλλες είναι οι αυτή .. Μια ψωλομυαλη γκόμενά ...

Για μια στιγμή .. Μόνο για μια στιγμή καθώς κοιτούσα αυτό το γαμημένο στήθος της ενώ άκουγα την φωνή της έφερα στο μυαλό μου την γατούλα μου ... Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να ειναι το ίδιο πρόσωπο σωστά ?
Σωστά???? Πφφφ

Τουλάχιστον ξέρω που μένει ... γκαζωνω το αυτοκίνητο ενώ σκέψεις τριγυρίζουν στο μυαλό μου κανωντας τα νεύρα μου να ξεφύγουν ακόμα περισσότερο ... Ποια νομίζει ότι είναι αυτή η μικρή ? Πήγε γαμηθηκε καλά καλά με τον άλλο στο εστιατόριο και μου το παίζει και ιστορία ... τι ήθελα και ήρθα στο γαμημένο δείπνο ...

Βέβαια είχα την ευκαιρία και πρόσεξα και το μέρος των Kings χωρίς ούτε να με ξέρουν ... άχρηστα ρεμάλια όλοι ... Και μετά απορούν που τους ξεφεύγει η γατούλα ...

Ξέρω ακριβώς που θα ξεσπάσω όμως... Όσο έξυπνη και να είναι μια χαρά έμαθα που μένει ... Ούτε που το κατάλαβε όταν της κάρφωσα τον κοριο... μικρή ανόητη ...

Γυρίζω και τον βλέπω να ροχαλιζει ακόμα ... αν ήξερε τι δουλειά κανω το μικρότερο αγορι της μαμάς θα είχε πάθει 17 εγκεφαλικά ... Είναι τοσο αστείο και μόνο στη σκέψη ...
Απορω πως τα κατάφερε ο μπαγάσας και τύλιξε τέτοιο θηλυκό ... Ένα θηλυκό με τέτοια μεγάλη γλώσσα που δεν την βλέπω καθόλου καλά ...

Άκου εκεί να μου πει 'Άντε ΓΑΜΗΣΟΥ ....'

"Μμμμ μωρό μου ?" Λέει το πτώμα από πίσω ....

Προσπαθώ να τον αγνοήσω ... Έχει πιει τα αντερα του και του το είπα όταν έφυγε η μικρή πως πρέπει να σταματήσει ... Εκεί αυτός ...

Εκτός αυτού είχα και την προσοχή μου όλη την ώρα στους ηλίθιους τους μπράβους που μας κοιτούσαν συνέχεια ... ήθελα τόσο να σηκωθώ και να τους πάρω τα κεφάλια ... ήρθαν σαν τις σφίγγες υποτίθεται χωρίς να πρέπει να τους αντιληφθούμε ενώ μας τσεκαραν συνεχώς ... ηλίθιοι ...

Αλλά δεν φταίει κανένας άλλος ο ηλίθιος ο αδερφός μου που το θεώρησε ωραίο μέρος ... Που να ήξερε ...

Κι εκείνη ... εκείνη δεν λέει να φύγει μέσα από το κεφάλι μου ... Η φωνή ... το κορμί ... αυτές οι γαμημενες πι καμπύλες της .... Για λίγο έβλεπα τα χέρια μου πάνω τους ...

Από την ώρα που την αντίκρισα ήξερα πως είναι μπελάς ... Μπορεί για λίγο να μου θύμισε την γατούλα μου αλλά τίποτα στην συμπεριφορά της μετά δεν έδειχνε την γυναίκα που θα σε σκότωνε απευθείας ... παραλογιζομαι...το ξέρω ...

Κουνάω το κεφάλι πέρα δώθε μπας και βγάλει από μέσα κάθε χαζή σκέψη που κάνω ...

"Μμμμμμμ" συνεχίζει και μουγκριζει ο μικρός από πίσω , έτσι μου έχετε να του δώσω μια στο κεφάλι ...

Φτάνω κάτω από το διαμέρισμα ενώ με τα χίλια ζόρια τον βγάζω έξω ...

"Μμμμμ μωρό μου ... " παραμιλάει

"Σκάσε ρε μαλακά ο Ian είμαι..."
Θεε μου λυπήσου με

"Μμμμ γιατί δεν μου κάτσες?"
Ωωωωω δεν με λυπάσαι τελικά θεε...
Για μισό.... Η μικρή δεν του κάτσε ?

Χαχαχαχα.. γελάω μόνος μου ...
Α ρε κατακαημενε... μ'αρέσει που πήγαινες και με  με το κεφάλι ψηλά θελωντας να μου το παίξεις ιστορία  ...

Απλώνει το χέρι του χαϊδεύοντας με ...

"ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ !!!" Λέω ενώ τον πετάω στις σκάλες ... Καλά να πάθω ... ήθελα να σπάσω ομαλά σωστά ?πάρτα τώρα !!

Τον σηκώνω ενώ εκείνος αναστενάζει από τον πόνο αλλά χεστηκα ... τα νεύρα μου είναι πάνω από το κεφάλι αυτή τη στιγμή ...

Φτάνω έξω από το δωμάτιο του και ψαχνω στις τσέπες του τα κλειδιά ... εκείνος γελάει σαν χάχας... ΤΡΑΓΙΚΌ

Ανοίγω την πόρτα και τον σέρνω πλέον κυριολεκτικά μέσα ενώ τον πετάω κατευθείαν στον καναπέ του σαλονιού ... το σπίτι ακόμα και με τα φώτα σβηστά είναι στην πένα ...

Πόσο μου την δίνει όλη αυτή η σχολαστικότητα  ....

"Μμμμμ. .....Που πας ?" Ρωτάει ενώ σηκώνει το κεφάλι

"ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ !"  Φωναζω και κλείνω την πόρτα πίσω μου. ...

Κατεβαίνω κάτω έτοιμος να εκραγω...αν ήξερα που μένει η γκόμενά του σίγουρα θα της χαριζα μια επίσκεψη ...
Ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται αμέσως στο πρόσωπο μου όμως ... ξέρω ακριβώς που θα ξεσπάσω τα νεύρα μου ...

"Ώρα να σε ξαναδώ γατούλα ..." ψελιζω καθώς ανοίγω την πόρτα από το αυτοκίνητο και μπαίνω μέσα με προορισμό το ξενοδοχείο ... Δεν μπορω να πάω έτσι φυσικά ... Ίσως ήρθε η ώρα να τελειώνω ...

Πόσο θα ήθελα να δω την φάτσα της όταν θα έβλεπε το σημείωμα ... ελπίζω φυσικά ο ηλίθιος που του έδωσα τον φάκελο να τον άφησε στη σωστή πόρτα ...  βέβαια η πιθανότητες να έφυγε από το σπίτι είναι ελάχιστες καθώς αν κρίνω από τον χαρακτήρα της θα πεισμωσε αρκετά έτσι ώστε να με αφήσει να την φοβησω ...

Αν πάλι έφυγε δεν θα αργήσω να την βρω ...φτάνω στο ξενοδοχείο και ειδοποιό τον παρκαδορο να πάρει το αμάξι και να βγάλει την μηχανή ...

Ανεβαίνω επάνω και πετάω από πάνω μου επιτέλους αυτό το ηλίθιο πουκάμισο ... μου είπε να ντυθώ και επίσημα ο μικρός τρομάρα του για να με συμπαθήσει η άλλη ... Αυτή την άλλη που αν την πιάσω θα κλείσω τα χέρια μου στο λαιμό της βλέποντας την να πεθαίνει σιγά σιγά ... Δεν ξέρω τι διάολο έχω πάθει αλλά αυτή η γυναίκα δεν μου βγάζει κάτι το καλό ... Η βασικά μου βγάζει πολλά περισσότερα από ότι περίμενα ...

Παίρνω το πακέτο με τα τσιγάρα αφού ο βλαμμένος μου απαγορεψε να τα πάρω μαζί σήμερα και ανάβω επιτέλους ένα ...κρασάκι χωρίς τσιγάρο γίνεται ?ΓΑΜΩ !!!
ήθελα να ξερά γιατί του δίνω σημασία αλλα έχε χάρη που του χω αδυναμία όμως ...

Με τον καπνό να βγαίνει από μέσα μου αργά πιάνω την μαύρη μπλούζα και το μαύρο τζιν φορώντας τα ... Αυτά είναι ρούχα ...

Ακούω την βροχή που ξεκινάει έξω ... αστράφτει και μπουμπουνιζει απότομα

Στο μυαλό μου ξαφνικά περνάει σαν αναλαμπή όμως μόνο ένα πράγμα ...
Μια αντανάκλαση του μπλε πίσω από τα μαύρα της γυαλιά ... μπλε ... μπλε ...

Για ένα μόνο δευτερόλεπτο ταυτιζω τα μάτια της με της Catalinas ... Catalina ...  Cat ...
ΌΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ !!! Λες ???

Μπαααα τρελαίνομαι σίγουρα ... Ίσως με επηρέασε και μένα το ποτό δεν εξηγείται αλλιώς ... κι αυτά τα στήθη της ... δύσκολα ξεχνάω στήθος που έπιασα ...

Σκατα !!

"Βγες από το γαμημένο κεφάλι μου !!!" Φωναζω και βάζω το όπλο πίσω ..παίρνω την μάσκα αυτή τη φορά και το μαχαίρι και νιώθω πιο έτοιμος από ποτέ ...

"Ώρα να τελειώνουμε ... " μουρμούριζω καθώς κλείνω την πόρτα του δωματίου κατεβαίνοντας κάτω για να βρεθούμε ήδη παρκαρισμενη απ έξω την μηχανή μου ... Την λατρεία μου... Την ελευθερία ...

Δεν θα ζούσα χωρίς μηχανή ποτέ ...

Βάζω Το κράνος και ανεβαίνω επάνω δίνοντας της την ταχύτητα που επιθυμώ ... με βάση τα στοιχεία το σπίτι της απέχει μόλις 15 λεπτά ...

Αυξανω ταχύτητα και σε λιγάκι βρίσκομαι σε μια απομερη γειτονιά ...

Ρίχνω μια ματιά στο GPS που έχω στο χέρι και καταλαβαίνω πως ειμαι έξω από το σωστό κτήριο ...

"Και τώρα γατούλα ... ήρθε η ώρα  ...." ψελιζω ενώ μπαίνω στην πολυκατοικία φορώντας την μάσκα ...

Πςςςςς .... άντε να σε δω ...

Μακιαααα