"Πανω απο όλα ειμαι εγώ ..."

Με τον καφέ στο χέρι ενώ φοράω μόνο την μπλούζα από χθες βγαίνω στο μπαλκόνι να κάνω ένα τσιγάρο ... Σήμερα για μένα είναι δύσκολη μέρα ..

Πρέπει να πάω οπωσδήποτε στον Richard να μου δώσει κάποια καινούρια στοιχεία ενώ έχω ήδη λάβει δύο μυνήματα από τον Jake για σήμερα πως θέλει να μου κάνει το τραπέζι ζητώντας μου συγνωμη για χθες ...

Η αλήθεια είναι πως θέλω να πάω αλλά από την άλλη δεν γουστάρω να του δώσω τόσο εύκολα ... Εκτός αυτού ... χθες τον απάτησα... Όχι ότι είμαι και η γυναίκα που θα νιώσει τύψεις αλλά δν το ξαναεκανα και ποτέ μου ... Δεν ξέρω πως θα αντιδράσω όταν τον δω και δεν ήθελα να του κάνω και μαλάκια ... βέβαια έτσι όπως έγινε χθες η κατάσταση είμαι σίγουρη πως θα το ξαναεκανα κι αυτό είναι κάτι που δεν περηφανευομαι... Κατά τα άλλα θα το σκοτώσω το καθίκι ...

Αφού μιλάω με τον Richard και κανονίζω την ώρα αποφασίζω να πάρω τον Jake ...Από το πρωί με πήρε ήδη 6 φορές και δεν απάντησα ούτε στις κλήσεις ούτε στα μυνήματα του ...

Σβήνω το τσιγάρο καθώς καλω αλλά ανάβω άλλο επιτόπου καθώς ξέρω πως θα μου χρειαστεί ...

"Αγάπη μου ??" Λέει από την άλλη πλευρά αρκετά μαζεμένος

"Αγάπη μου Ε ?" Του λέω πιο σοβαρή ..ξέρω πως δεν μπορώ να κρατάω μούτρα σε έναν άντρα που του τα φόρεσα κανονικότατα χθες αλλα αυτό δεν αναιρεί την γενική του συμπεριφορά χθες ...

"Εμ ... συγνωμη για χθες ρε μωρό μου ειλικρινά ... ξέρεις πως δεν το σηκώνω το ρημάδι ... λοιπόν τι λες ?Με αφήνεις να σου κάνω το τραπέζι σήμερα ?χωρίς αλκοόλ το υπόσχομαι !!! Τουλάχιστον για μένα .."
Λέει γλυκά και τώρα τι του λες ....

Ξεφυσαω ...

"Καλά ... Αλλά δεν θα πιείς γουλιά εντάξει ?" Του λέω

"Σύμφωνοι !!!" Απαντάει χαρούμενος

"Ωραία ...  Κατά της 10 θα έρθω από σένα αν είναι καλά ?" Στην απάντησή μου διακρίνω μια δυσαρέσκειά...

"Εμ .. Δεν θες να πάμε και για ένα καφέ νωρίτερα ?" Ρωτάει

"Αγάπη μου δεν μπορώ ... Έχω να πάρω κάτι σημειώσεις από μια κοπέλα  και μετά θέλω λίγο να χαλαρώσω πριν έρθω .."του λέω πάλι μια δικαιολογία .. Τελικά αν το σκεφτώ καλά ίσως όχι μόνο δεν πρέπει να θυμώνω αλλά ... αλλα ισως και να μην είμαι αρκετά καλή για εκείνον...Δεν του αξίζω στα σίγουρα με τόσα ψέματα ...

Υπομονή όμως και θα τελειώνω από όλα ....

"Εντάξει .. Εσύ ξέρεις θα σε περιμένω στις δέκα .." λέει και το κλείνουμε ...

Πετάω το τσιγάρο από το μπαλκόνι και το βλέμμα μου πέφτει στο μικρό μωρό που είναι πληγωμένο ...

Τσιτωνω απευθείας ..

Μπαίνω μέσα βρίζοντας και φορώντας τα ρούχα ..τα δικά μου ρούχα αυτά που αγαπάω και λατρεύω   παίρνω λεφτά ,  κράνος όπλο καθώς βγαίνω έξω από το σπίτι ...

Κατεβαίνω κάτω προσπαθώντας  να κρατήσω την ψυχραιμία μου αλλά για κακή μου τύχη στην είσοδο η κυριουλα που ξέχασε να πεθάνει και μένει από δίπλα μου μπαίνει μέσα ...
Δηλαδή τι αμαρτίες πληρώνω ??

"Καλημέρα " λέει και αμέσως καταλαβαίνω πως δεν θα μείνει εκεί ...

"Ποιο είναι το πρόβλημα σας αυτή τη φορά κυρία Stones ?"Την ρωτάω για να τελειώνουμε

"Τίποτα κόρη μου ... απλά βγήκα σήμερα για να φωνάξω μάστορα ..." λέει ειρωνικά ...

"Μπράβο σας ! Και τώρα να πηγαίνω " της λέω ενώ πάω να βγω

"Αυτή η ηχομόνωση ξέρεις ... Πρέπει να έχει πρόβλημα .... φαντάσου χθες Κάποιος πρέπει να έβλεπε στην τηλεόραση  αισχρά προγράμματα και τα άκουγα όλη νύχτα ...  " λέει γεμάτη υπονοούμενα ...

Τώρα αν την στείλω μια ώρα νωρίτερα στον τάφο θα φταίω ?
Δεν το νομίζω ... με όση αυτοσυγκράτηση έχω προσπαθώ να την αγνοήσω ...

"Φαντάσου εκείνη η κοπέλα έκανε σαν να την σφαζανε..." συμπληρώνει ενώ έχω γυρισμένη την πλάτη ...
Εεεε τα θέλει ο κωλος της ...

Γυρίζω και την κοιτάζω... βρωμογρια!

"Γιατί εσύ κυρία Stones στα νιάτα σου  δεν πηδιοσουνα ?Εκτός κι αν δεν βρέθηκε ο άντρας που θα σε κάνει κι εσένα να φωνάζεις έτσι ... Τότε αλλάζει ..." της λέω και ενώ εκείνη αλλάζει χίλια χρώματα δαγκώνει την γλώσσα της και μου χαρίζει μια θανατηφόρα μάτια κατακόκκινη ...

"Και τώρα όπως σας είπα ... πρέπει να πηγαίνω .. Α! Κυρία Stones .... Μην ξεχάσετε τον μάστορα ....!" Λέω και ανοίγοντας την πόρτα της οικοδομής ευχαριστημένη βγαίνω έξω για να αντικρύσω την καταστροφή ...

Όσο την πλησιάζω τόσο με πονάει ...

Ηλίθιε ψυχακια!

Ανεβαίνω επανω στην σκισμένη σελα και βάζω γρήγορα μπρος με προορισμό την αποθήκη που έχουμε εκτός από τα ναρκωτικά και κάθε λογής εργαλείο και εξάρτημα για τις μηχανές ... τουλάχιστον όλοι αυτοί οι άχρηστοι κατά καιρούς αγοράζουν και εξαρτήματα ...

Σε λιγότερο από 15 λεπτά βρίσκομαι ήδη εκεί ... ικανοποιημένη που δεν έχει κόσμο  αφού δεν περιμένουμε τώρα στα κοντά εμπόρευμα  χαιρετάω τους φρουρούς που με κοιτάνε απορημένοι και μπαίνω μέσα με την μηχανή οδηγώντας την προς το μέρος με τα εξαρτήματα ...

2 ολόκληρες ώρες μετά όχι μόνο άλλαξα την σέλλα αλλά την έχω κάνει κούκλα !!! Με τα χέρια μαυρισμένα ξεφυσαω επιτέλους ενώ την καμαρώνω ...

Βήματα ακούγονται πίσω μου και γυρίζω για να δω τον Richard να έρχεται μαζί με δύο από τους γορίλες του... Ο Θεός να τους κάνει γορίλες δηλαδή ...

"Επ μικρή ... !"λεει και με πλησιάζει ενώ σκουπίζω τον ιδρώτα μου ...

"Καλημέρα ... λέμε τώρα αλλά τέλος πάντων .." του απαντάω

"Ποιος σε πείραξε? Βασικά ... Ποιος πέθανε ?" Ρωτάει και γελάει ...

"Μεγάλη ιστορία ... Για πες τι έχουμε ?"

Ξεκινάει να μου αναλύει ότι πληροφορία έχει μαζέψει ...

Βέβαια φέρνω αντιρρήσεις όταν μου λέει για μια καινούρια συναλλαγή καθώς την πάτησα την προηγούμενη φορά ...

Η πληροφορία όμως που τραβάει την προσοχή μου είναι το αφεντικό φάντασμα των Kings ...

Εδώ και 10 λεπτά μου λέει πως δεν έχει καταφέρει να βρει τίποτα καθώς δίνει εντολές μόνο γραπτώς ...

Συζητάμε λίγο ακόμα καταλήγοντας στο ότι πάση θυσία πρέπει να βρεθεί και να πεθάνει ...μαζί με αυτόν και ο Ice καθώς χθες αναφέρθηκε επίθεση από εκείνον νωρίς τα ξημερώματα ...

Το γεγονός πως αφού έφυγε από μένα πήγε και έβαλε φωτιά σε ένα μάτσο μηχανές έξω από το κεντρικό μας κλαμπ με κάνει να θέλω να γελάσω ... Έχει κότσια το αγόρι ...

Είναι ψυχακιας και μου μοιάζει αρκετά ... Κάτι που δεν με βοηθάει καθόλου ...

Με την συζήτηση να φτάνει στο τέλος και αφού έμαθα πως θα κάνουμε κι εμεις καινούρια παραλαβή αύριο το βράδυ φεύγω χαρούμενη πάνω στο μωρό μου που το έκανα σαν καινούριο ... άντε να βγάλω όλες τις μαυριλες τώρα ...

Φτάνω σπίτι εξουθενωμένη....

Μπαίνω μέσα και όλα είναι όπως τα άφησα ... πεταμένα δηλαδή ...

Γεμίζω την μπανιέρα καυτό νερό αυτή τη φορά ενώ πλένω τα δόντια μου ξανά και ξανά μέχρι να γεμίσει ...

Πετάω τα βρώμικα ρούχα και βουλιαζω μέσα στην μπανιέρα αποβαλώντας την Cat από μέσα μου και επαναφέροντας την Catalina ...

Ειλικρινά βαρέθηκα ... Και ώρες ώρες δεν ξέρω ποιον χαρακτήρα μου βαριέμαι πιο πολύ ...

1 ώρα μετά βγαίνω και αρχίζω να ετοιμάζομαι ενώ επιλέγω ένα απλό ντύσιμο ... Δεν μπορω άλλες βλακείες ...

Κοιτάζω το ρολόι ... δέκα παρά είκοσι... Μια χαρά .. θα πάρω τη μηχανή ..

Ντυμένη πλέον και έτοιμη παίρνω τα πράγματα μου και κατεβαίνω κάτω με προορισμό το σπίτι του ...

Κάτι μέσα μου δεν νιώθει όπως θα έπρεπε ρε γαμωτο ... Κάτι .. Κάτι με πλακώνει ... Και ειμαι σίγουρη πως είναι η μαλάκια που έκανα χθες ..

Φτάνω και παρκάρω λίγο πιο κάτω ενώ συνεχίζω με τα πόδια ... Στο σπίτι του έχει αρκετά φωτα αναμενα... χτυπάω το κουδούνι ζωγραφίζοντας ένα ωραίο χαμόγελο ... Ίσως του αξίζει λίγη τρυφερότητα ... βασικά πολύ του αξίζει αλλά τέλος πάντων ...

Του φέρθηκα κι εγώ σκαρτα και μάλιστα σε χειρότερο βαθμό ... Αυτό είναι ... θα το ανταμειψω σήμερα το αγόρι μου ...

Ακούω βήματα και η πόρτα ανοίγει ...

Ανοίγει ... ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΆΝΟΙΓΕ ΠΟΤΈ!!!!

Χο χο χο !!!

😂😂😂😂😂