Η επιστροφή
"Κι αν νομίζεις πως ξέχασες ....εκείνος επιστρέφει για να σου θυμίσει...."
Η νύχτα ήταν μεγάλη μπροστά της καθώς δεν ήξερε ακριβώς τι να κάνει με βάση τα όσα της είπε ο Richard σήμερα ... έπρεπε πάση θυσία να καταστραφεί η μεγάλη αποθήκη των Kings αφού γίνει η παραλαβή του εμπορεύματος για να μπορέσει να πάει την εκδίκηση του ... το θέμα ήταν πως μαζί της έστελνε άλλους 5 για να οργανωθεί καλά η δουλειά και να κάνουν όλοι μαζί πέσιμο ...
Ο προβληματισμός της ήταν αρκετά μεγάλος καθώς από το πρωί που έφυγε ο Ian από το σπίτι της της ξεκαθάρισε ότι από την πλευρά του θα σταματήσει όλη αυτή τη τρέλα ,πως όμως εκείνη θα μπορούσε να προδοσει τον Richard και να εξαφανιστεί ?εκείνος της έδωσε ζωή χρόνια πριν όταν την βρήκε στους δρόμους ...
Με τα απειλητικά σύννεφα να προμηνύουν βροχή ήξερε πως η αποστολή αν έβρεχε το βράδυ θα κατέληγε σε ένα μεγάλο φιάσκο ενώ παράλληλα είχε να αντιμετωπίσει και άλλους 5 ηλίθιους που το έπαιζαν νιντζα ...
Η ταχύτητα αυξάνεται καθώς τρέχει αρκετά χωρίς να υπολογίζει τίποτα ενώ οι δρόμοι το απόγευμα είναι γεμάτοι αυτοκίνητα που την κορνάρουν συνεχώς καθώς εκείνη περναε ι ξυστά από τις πόρτες τους , το μυαλό της είναι μπερδεμένο ...εφτασε 25 ετών χωρίς να αντιμετωπίσει κάποια παρόμοια κατάσταση ποτέ της και το γεγονός πως ο Ian της ζήτησε να εξαφανιστούν προσθέτει στο κεφαλάκι της ένα ακόμα άγχος ...
Για την Catalina ήταν αρκετά ξεκάθαρο το τι θέλει κι αυτό ήταν μόνο εκείνος ... είχε ήδη διαγράψει από μέσα της τον Jake καιρό τώρα απλά δεν το παραδεχόταν , για εκείνον είχε πάρει ήδη την απόφαση της καθώς σήμερα κι όλας θα του έλεγε πως ότι κι αν έχουν μεταξύ τους έχει τελειώσει χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις ...Δεν είχε νόημα εξάλλου να του αποκαλύψει τίποτα ...
Με ανάσες που δύσκολα έβγαιναν από το στήθος της και με τις πρώτες ψιχάλες να κανουν την εμφάνιση τους έστριψε από το στενό που βγάζει στο σπίτι της αλλά από απόσταση κι όλας παρατήρησε κάτι που την παραξένεψε ...
Η μαύρη μηχανή που ήταν λίγο πιο πέρα από την πόρτα της δεν ήταν του Ian ...Και ο αναβάτης της που φορούσε ακόμα το κράνος του σίγουρα δεν ήταν εκείνος αφού το ανάστημά του ήταν ελαφρος πιο κοντό ... ντυμένος στα μαύρα από πάνω μέχρι κάτω και με τα χέρια στο ντεπόζιτο δεχόταν την βροχή που έπεφτε επάνω του περιμενωντας κάτι ... περιμενωντας ίσως εκείνη ...
Ο ήχος που έκανε η μηχανή της τράβηξε την προσοχή του καθώς γύρισε το κεφάλι του χωρίς να κάνει κάποια επιπλέον κίνηση κοιτώντας την κι εκείνη παρκαρωντας έλεγξε το όπλο πίσω της ...ήξερε πως αυτό ο άγνωστος μπροστά της ήρθε για εκείνη ... Την περίμενε ...
Αστραπιαία πέρασε από το μυαλό της ο Ian καθώς ήταν ο μόνος που ήξερε το σπίτι σπίτι της και η περίπτωση να ερχόταν πάνω σε κάποια συμπλοκή αφού της είπε πως θα έρθει το απόγευμα έκανε την καρδιά της να χάσει ένα χτύπο και μόνο στην ιδέα να βρεθεί ανάμεσα σε πυρά που ίσως τον πληγώσουν ...
Κατέβηκε χωρίς να χάσει οπτική επαφή με τον άγνωστο ενώ τα έβγαλε το κράνος αφηνωντας τα μακριά μαύρα μαλλιά της να ανεμίσουν για λίγο πριν η βροχή τα μουσκεψει ...
Στην θέα της ο άγνωστος κατέβηκε με την σειρά του από την μηχανή ενώ στάθηκε απέναντι της κοιτώντας κάθε κίνηση της ... τα χέρια του δεν θα και αριστερά από το σώμα του της έδειχναν πως ακόμα και αν δεν έκανε κίνηση να βγάλει κάποιο όπλο ίσως ήταν γρήγορος αρκετά για να το κάνει αν εκείνη πλησιάσει...
Με.μια γρήγορη ματιά δεξιά και αριστερά για να βεβαιωθεί πως κανένας δεν ήταν τριγυρω και λε υην βροχη για σύμμαχό έβγαλε το όπλο από την πλάτη της κρατώντας το χαμηλά στο πλάι του κορμιου της ...Κάτι σε αυτόν τον άντρα της αποπνέε πως ήταν οικείος αφού η στάση του κορμιου του δε έμοιαζε απειλητική ...
Τον πλησίασε σε απόσταση 5 μέτρων ... σε κάθε της βήμα έκανε ένα κι εκείνος ...
Σκούπισε την βροχή που έπεφτε στο πρόσωπο της όταν όπλισε και έκανε ένα ακόμα βήμα προς το μέρος του ... Η κίνηση του να βγάλει το κράνος την σαστισε καθώς ήταν απότομη αλλά κατάφερε και κράτησε την αυτοκυριαρχία της πριν ρίξει την σφαίρα επάνω του ...
Ο άγνωστος την πλησίασε ακόμα πιο πολύ με τα χέρια στο κράνος ... Η απόσταση έφτασε πλέον στα 2 μέτρα ...
Το κράνος βγήκε ...
Τα μάτια της γέμισαν αυτόματα δάκρυα που η βροχή έκρυβε καλά ενώ η καρδιά της άρχισε να χτυπάει τόσο δυνατά μέσα στο στήθος που κόντευε να σκάσει ...
Χωρίς να μιλήσει τον πλησίασε κοιτώντας τα γκριζοπρασινα αυτά μάτια που πριν 8 ολόκληρα χρόνια είχε δει για τελευταία φορά ... Για λίγο πέρασε από το μυαλό της η συνομιλία του Ian με τον Jake αλλά έφυγε γρήγορα καθώς το σοκ της ήταν μεγαλύτερο ...
Ένα στραβό χαμόγελο σχηματίστηκε στον Liam καθώς πέταξε το κράνος κάτω ... 8 ολόκληρα χρόνια κι εκείνη ήταν ακριβώς όπως την αφησε... Από κορίτσι μεταμορφώθηκε συην πιο όμορφη γυναίκα κάτι που δεν είχε αμφιβολία ... σκαναροντας το κορμί της από οανω μέχρι κάτω και δίχως να περιμένει δευτερόλεπτο ορμηξε επάνω της πιάνοντας την από την μέση ενώ σηκώνοντας την ελαφρά την κόλλησε επάνω στο κορμί του φιλώντας τα χείλη της ...
Το μπουμπουνητο που ακούστηκε ήταν αρκετό για να την ταρακουνήσει καθώς η βουή του ήταν τόσο δυνατή σαν μια εξάτμιση μηχανής που ακούγεται λίγο πριν δώσει τα τελικά γκάζια ...
Η ανταπόκριση της κράτησε μόνο 3 δευτερόλεπτα ... σπρώχνοντάς τον ξέφυγε από το κράτημα του ενώ στην επόμενη κι όλας κίνηση της ένα δυνατό χαστούκι έφυγε από το χέρι της καταλήγοντας πάνω στο βρεγμένο μάγουλο του ...
"Ακόμα έχεις βαρύ χέρι μωρό μου ..." της είπε ενώ έτριψε το μάγουλο του κι εκείνη δίχως περισσότερη σκέψη σήκωσε το όπλο της τοποθετώντας το πάνω ακριβώς από το κούτελο του ...
Σφίγγοντας τα χείλη της πεισματικά αρνούμενη να ρίξει κι άλλα δάκρυα έσφιξε το όπλο ενώ το δάχτυλο της ήταν έτοιμο να πατήσει την σκανδάλη ...
"8 χρόνια Liam .... 8 γαμημένα χρόνια ... Και τολμάς να εμφανίζεσαι έτσι μπροστά μου ?" Του είπε ενώ έχασε κάθε μάχη με τον εαυτό της και τα δάκρυα τρέχανε βροχή από τα μάτια της ....
Καμία φορά το παρελθόν μας χτυπάει την πόρτα από εκεί που δεν το περιμένουμε ....
Γκχμ .... Κάποιος είπε και δεν θα πω ποιος πως πιο τρελή κατάσταση δεν γίνεται να υπάρξει ...
Χμ .....
Μακιααααααα
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top