"Του το κρατάω αυτού του κόσμου ...Που Δεν μου ανήκει ο εαυτός μου ..."

Τον βλέπω να μπαίνει μπροστά μας ... Δεν κατάλαβα ?τι νομίζει ότι είμαι κανένα γυναικακι που δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της ? Βρε αι στο διάολο !!!

"Δεν χρειάζομαι βοήθεια για να διαχειριστώ έναν μεθυσμένο ...!" Του λέω και τον σπρώχνω ελαφρά ...

Μου ρίχνει μια θυμωμένη μάτια αλλά δεν το σχολιάζει απλά κάθεται και με κοιτάει περιμενωντας ίσως να ξεσπάσω ... Αλλά δεν θα του κάνω την χάρη ...

Άιντε γιατί στην τελική αυτός φταίει πάλι ...

"Δεν είμαι μεθυσμένος !!" Πετάγεται ο Jake αμέσως φωνάζοντας

"Εσύ ... Εσύ απλά ΣΚΆΣΕ ...!" Γυρίζω και του λέω και ειλικρινά λυπάμαι που δεν τραβάει μια κάμερα από μια γωνιά για να έχω να βλέπω ξανά και ξανά την εκφραση του σε βίντεο ....

"Πώς τολμάς ?" Ξαναλέει και κάνει ένα βήμα προς εμένα

"Ένα βήμα ακομα Jake ...Μόνο ένα ..." ψιθυρίζω μέσα από τ δόντια μου καθώς τον αγριοκοιταζω...σε δευτερόλεπτα σαν κουτάβι μαζεύεται και με κοιτάει λυπημένος ...

"Δεν χαλαρώνεις λίγο λέω εγώ ?" Πετάγεται ο Ian και στα λόγια του ο Jake παίρνει θάρρος

"Νομίζεις ότι σε φοβάμαι ? Γυναίκα είσαι μην το ξεχνάς ..." λέει αμέσως όμως και το πρόσωπο του αλλάζει πάλι ... Δεν το γλιτώνει το ξύλο αυτός σίγουρακι ...

"JAKE ....θα στο πω μια τελευταία φορά αν δεν συνέλθεις δεν θα τα πάμε καλά κατάλαβες ?" Κάνω ένα βήμα να πάρω την τσάντα μου και μου πιάνει απότομα το μπράτσο γυρνώντας με ...

Δεν φταίω ρε παιδιά αντανακλαστικά είναι αυτά ...

Χωρίς να λογαριάζω τίποτα και κανένα τραβάω το χέρι μου και του Ρίχνω μια δυνατή κλωτσιά στην κοιλιά με αποτέλεσμα να πέσει απευθείας κάτω ... Ο σοκαρισμένος Ian που σίγουρα δεν περίμενε τέτοια αντίδραση με κοιτάει με το στόμα ανοιχτό ...

Άντε τώρα να του πεις πως μπορείς σαν γυναίκα να δώσεις τέτοια κλωτσιά ... Όσο για τον Jake δεν τον λυπάμαι καθόλου ... Δεν γεννήθηκε ο άντρας που θα τολμήσει να με αγγίξει έτσι εμένα ... Και ούτε θα γεννηθεί ποτέ !!!

"Μωρό μου ...συγγνώμη..." Λέει σιγάνα καθώς προσπαθεί να σηκωθεί και είμαι σίγουρη πως το χτύπημα τον ταρακούνησε αρκετά ...

"Άντε ΓΑΜΗΣΟΥ!" Λέω και γυρίζω

"Προσεχε την γλώσσα σου εκείνος μπορεί να είναι μεθυσμένος αλλά έχεις ξεφύγει τελείως !!" Απαντάει ο μαλακας ...

"Άκου να σου πω ! Εσύ φταις για όλα ... Από τότε που ήρθες όλο μαλακιες κάνεις και καταλήγει μεθυσμένος ...!!! Αν δεν θες λοιπόν να πράττω όπως πράττω καλύτερα χάσου από δω !!!" Νευριασμένη κάνω κίνηση να ανοίξω την πόρτα

"Μίλα μου καλύτερα που να σε πάρει ο διάολος !!!" Φώναζει ...

"IAN!!! Σταματά ... δίκιο έχει ..." ψελιζει ο Jake ο οποίος έχει σηκωθεί πλέον ...

"Είσαι άξιος της μοίρας ρε κακομοίρη ..." λέει ο Ian και καθώς έρχεται προς το μέρος μου και  με σκουνταει
"Εμείς δεν τελειώσαμε ..." ψιθυρίζει δίπλα μου ενώ με προσπερνάει ...ανοιγει την πόρτα και φεύγει αφηνωντας με μόνη με έναν διπολικο.... Μια ομορφιά !!!

"Αγάπη μου ?... συγνωμη μωράκι μου ... σε παρακαλώ ..."λέει αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να κάτσω να ασχοληθώ μαζί του ...

"Τουλάχιστον για σήμερα δεν έχουμε να πούμε τίποτα ... βάλε μυαλό και σκέψου αρκετά καλά τις κινήσεις σου από δω και πέρα ..."του λέω καθώς ανοίγω την πόρτα και φεύγω ...

Δεύτερη φορά η ίδια κατάσταση δεν μπορώ άλλο ... μου φαίνονται όλα αυτά τόσο περίεργα εδώ και μια εβδομάδα που τα νεύρα μου δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση ...

Με τον Jake είμασταν τόσο αγαπημένοι που να πάρει !! Ούτε μια φορά δεν έχουμε μαλώσει ..Και τώρα κοίταξε μας ... Εγώ τον χτύπησα ήδη 2 φορές ... Έχουμε μαλώσει άλλες τόσες και αθετεί τις υποσχέσεις του ...

Αυτός ο καριολης φταίει ... Αυτός ήρθε και μας έκανε άνω κάτω !!!Ποιος ξέρει τι διάολο του λεει και του βάζει φυτιλια...

Φτάνω στην μηχανή με αυτά και με κείνα ... ανεβαίνω επάνω χωρίς να βάλω κράνος ... Δεν μπορω με τόσα νεύρα να κλειστώ εκεί μέσα ...

Πατάω τέρμα τα γκάζια με προορισμό άγνωστο καθώς δεν θέλω να πάω σπίτι ... Δεν μπορω αυτή τη στιγμή να κλείσω τον εαυτό μου σε τέσσερις τοίχους ... θα σκάσω !!!

Σταματάω έξω από το κλαμπακι μας και βλεπω πως  μηχανές υπάρχουν αρκετές έξω ενω το έμβλημα του λιονταριού στέκει μεγαλοπρεπές πάνω από την πόρτα ...το λατρεύω ...

Παρκάρω και την δική μου λίγο πιο πέρα και κατεβαίνω ενώ ο μπράβος με χαιρετάει ανοίγοντας την πόρτα να μπω ... Είναι νωρίς ακόμα οπότε κόσμο δεν θα έχει σίγουρα ...

Μπαίνω και πάω κατευθείαν στο μπαρ  όπου υπάρχει η κλασική χαζογκομενα ξανθιά ... πάντα την θεωρούσα ηλίθια αυτή τη κοπέλα ... τσίχλα ξωβυζο και πόδια ανοιχτά ....

"Βάλε ένα διπλό ... Και σβέλτα !" Της λέω και με κοιτάει σαν χανος...
"Τι κοιτάς ? Είπα βάλε ένα διπλό !"

Εκείνη τρομαγμένη καθώς έχω σκοτεινιάσει ολόκληρη φέρνει όλο το μπουκάλι μπροστά μου ενώ γεμίζει το ποτήρι

"Άφησε το  εδώ !'' Της λέω και αφηνωντας το μπουκάλι εξαφανίζεται

"Βρε βρε βρε ... Κάποιος έχει νεύρα .." πετάγεται ένας ηλίθιος από πίσω ... Και όχι οποίος να ναι ... Ο βλαμμένος που έχουμε για μάνατζερ εδώ , κραγμενος πουστη χωρίς να το κρύβει έχει μια γλώσσα που με τρελαίνει όταν αρχίζει και ενώ άλλες φορές τον απολαμβάνω σήμερα μπορώ κάλλιστα να τον καθαρίσω ...

"Steve ...έφευγες και δεν το ξέρεις καλέ μου ..." λέω σιγάνα ενώ γυρίζω το κεφάλι κλειδωνοντας τις ματιές μας ...

Δεν χρειάστηκε κάτι άλλο ... Μόλις αντικρύσε τα μάτια μου του ήταν αρκετά ... γύρισε και έφυγε αμέσως ...

20 λεπτά μετά με μένα να έχω κατεβάσει από τα νεύρα μου μισό μπουκάλι νιώθω ακόμα θυμωμένη ... Πρέπει να ξεσπάσω ...

Κοιτάω δεξιά και αριστερά τους ηλίθιους ... χμμμμ... Ίσως αν πυροβόλησω εκείνο τον ξανθό να μην λείψει καθόλου από την οικογένεια μας ...

Αλλά μετά άντε καθάρισε τα αίματα μέσα στο κλαμπ ... πφφφ δεν ξέρω και που διάολο μένει αυτός ο μαλακάς...

Θα μπορούσα άνετα να φτιάξω ένα ωραιοτατο ατύχημα ... πςςςς πιο άνετα πεθαίνεις ...

Αποφασίζω πως δεν θα σκοτώσω κανέναν ... κατεβάζω άλλο ένα ποτήρι και βγαίνω έξω ... Ο αέρας χτυπάει το πρόσωπο μου και παίρνω μια μεγάλη ανάσα καθως ετοιμάζομαι να  πάω σπίτι ... θα κάνω ένα ζεστό μπάνιο και θα ηρεμήσω ... Αυτό ίσως είναι το κλειδί ...

Σε λιγότερο από 10 λεπτάκια κι ενώ απορώ πως δεν σκοτωθηκα στο δρόμο έχω φτάσει σπίτι ... Η γειτονιά νεκρή όπως πάντα ...

Ανεβαίνω επανω ξεφυσωντας ... Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω τι έγινε πριν λίγη ώρα ...

Μπαίνω στο σπίτι και πετάω την τσάντα στο πάτωμα  χωρίς να ανοίξω το φως αφού από το παράθυρο μπαίνει αρκετό ενω αρχίζω και  ξεντυνομαι

"Δεν περίμενα τέτοια υποδοχή είναι η αλήθεια ..."ακούω την φωνή του καθώς βγαίνει από τις σκιές ...

Μην τον σκοτώσεις !!!!
Μην τον σκοτώσεις !!!!

😂😂😂😂😂😂😂

.