MYTH POV

Calderon? Waze Calderon? Calderon ba apelyido nun? Bakit ko ba inaalala, ni hindi ko nga maalala hitsura nya.

"Sorry, wrong person ata nalapitan mo." Sagot ko tsaka ko binuksan ang pinto sa may driver seat.

"Common Myth. Tatlong taon lang naman akong nawala kinalimutan mo na ako." Hinawalan nya ang braso ko. Agad akong pumiksi. My left hand flew in his neck and choke him.

"Pag sinabi kong wrong person ka maniwala ka kaagad. Ganitong nag-aalala ako sa asawa ko, pumapatay ako ng taong umaabala sa oras ko."

Marahas ko syang tinulak. Napaupo sya sa semento but the hell I care. Sana nga nangudngud nalang sya. Hitsura nya, walang panama sa baby ko.

Agad akong pumasok sa loob ng sasakyan. I lock my door nang makita kong tumayo si Waze. Mahirap na gumapang na naman sya papalapit sa akin. Ang suso pa naman mahilig gumapang sa kung saan-saan.

I start the engine of my car and drive away. Sana lang hindi traffic, rush hour pa naman na.

TING!

Pasimle ko na iniunlock ang aking cellphone. When the traffic light turn red, i stop the car and read the message I received. Tsk! Unregistered number again.

'Ang gwapo mo pa din talaga Myth. That alone is enough for me to be single for long. Anyway, wife? Sa pagkaka-alam ko, ako ang asawa mo. Kung sino man yan kinahuhumalingan mo, ihahatid ko sya sa impyerno. You are mine alone Myth. Akin ka lang!'

Ambisyoso. Maka angkin ng hindi kanya. I'm not his and I will never be his. Kay Tael lang ako at sa magiging anak namin.

When the traffic light turns green at agad kung pinaandar ang aking sasakyan. My phone ping again and this time, it's a message from Felix. It's the name of the hospital where they in and an update that my baby is not feeling well. May kalayuan iyon mula sa kung nasaan ako, but I  know a shortcut kaya doon ako dumaan.

I call Felix na agad naman nitong nasagot.

"How's Tael?" Yun agad ang bungad ko sa kanya.

"We put him in the wheel chair as you dad instructed. Nahihilo daw kasi sya."

"Put him on the phone."

"Baby Tael, kausapin ka daw ni boss Myth." Dinig ko mula sa kabilang linya.

"Daddy asan ka? Balik ka na. Masama pakiramdam ko. Nahihilo ako." It's Tael and he is crying.

"I'm on the way baby, okay. Wag ka na iiyak. Behave with my dad. Pag may masakit sayo, magsabi ka kaagad sa mga kasama mo ha."

"Sige po. Bilisan mo daddy."

"I will baby. I love you."

Hindi ko na inantay ang sagot nya. Mas binilisan ko ang pag drive para makarating agad. The fact the my baby is crying meaning he is really not feeling well. Minsan na nagkasakit si Tael. Simpleng sipon lang yun at ilang araw lang, but he never cry. Natulog lang ito.

After 30 minutes I arrive at the hospital. I texted Felix of their location bago ako bumaba ng sasakyan.

"Nasa EEG kami boss for baby Tael MRI."

"Where is EEG room. My wife is there." Tanong ko sa nasa reception area pakapasok ko ng hospital.

"3rd floor po sir. Pakalabas nyo ng elevator, turn left. Katabi po ng nurse station and EEG Room." Nakangiting sagot nung lalaki ma napagtanungan ko.

"Salamat."

Patakbo akong pumunta sa may elevator. Luckily nakabukas ang isa sa mga iyon. I went in and press number three button.

Kinakabahan ako. Ayaw ko na maniwala na may tumor ang baby ko, but I'm still fucking nervous.

Pakabukas na pakabukas ng elevator ay agad akong lumabas. Tinakbo ko ang lobby sa left side. I  immediately saw the nurse station   at ang EEG Room. May mga tauhan kami sa labas na nakabantay. Pakakita nila sa akin ay agad silang bumati. I ignore them at pumasok ako sa loob.

"Dad." He looked at me. His face is very serious. Salubong ang kilay nito. Madalang kong makita na ganito ang aking ama. And if he is like this, the situation is veru serious.

"How's my baby?" Tanong ko sa kanya.

"Done with his MRI." Tinuro ni dad ang isang kwarto napapaligiran ng salamin. Nasa loob si Tael at nagtatanggal ng lab dress nya.

"Ano sabi ng doctor?" Tanong ko ulit. My eyes is fixed to my baby. Iba ang dating ng kanyang mukha. Nakasimangot sya at ang pungay ng kanyang mata.

"They can't give us a result yet. Yung iniinom na gamot ni Tael ay pinapatest pa nila. Doctor Archie asked for MRI. Kinuhaan din sya ng blood sample. We just need to wait for the result. But, doctor Archie believe na walang tumor si  Tael."

Naikuyom ko ang aking kamao. Mapapatay ko talaga ang tiyahin nya.

Pakalabas ni Tael ay agad itong umiyak ng makita ako. "Daddy!" He run towards me at yumakap sa akin.

"Shh, baby. Daddy is here. Wag ka na iiyak."

"Daddy ayaw nila papasukin si kuya Felix sa loob." Sumbong nya sa akin. Nilingon ko tuloy yung mga dalawang staff na nakatayo sa tabi namin.

"Sir pasensya na but only the patients and staffs are allowed inside. Pinaliwanag naman namin po sa kanya." Sabi nung babaeng nurse.

"Ayos lang. Naiintindihan ko." Sagot ko tsaka ko binalingan si Tael. Hindi na ako nagpaliwanag ulit. Alam ko naintindihan nya ang patakaran sa lugar na 'to. He just want to complaint. Kakampi lang ang hanap nya.

I planted a kiss on his head and rubbed his back. I whispered I love you to his ears. Sumagot naman sya sa pagitan ng pag iyak nya.

"You need to bring him to the OB. Inaantay na kayo ni Dra. Galvez." Ani dad.

Kinalas ko ang pagkakayakap ni Tael sa akin. I wipe his ears and caress his cheek.

"Punta tayo kay Dra. Galvez. Pacheck kita kung buntis ka ba talaga ha?"

"Hindi naman malaki tyan ko. Hindi ako buntis."

Napangiti nalang ako. "Hindi tayo sure baby. With all your cravings and weird actions, kailangan mo magpacheck up."

"Okay po, pero sama si papa at si kuya Felix."

"Of course sasama ako. Gusto ko marinig ang heartbeat ng apo ko." Sabat ni dad.

"Okay po. Tara na po papa."

Damn that mood swing.  Napakamot ulo nalang ako at sumunod sa dalawa. Felix followed us. Pakalabas namin ng kwarto ay biglang tumigil si Tael at lumapit kay Jeff.

"Bakit ganyan hitsura nyan?" Takang tanong ko. Ang haggard ng hitsura nya tapos nakatali ang kanyang buhok sa harapan ng pataas.

"Pinainom ni baby Tael kanina ng gatas. Hindi nya kasi naubos, sayang daw. Ayun pinainom kay Jeff. Tapos inayusan sya ni Tael habang nasa biyahe kami. He already vomitted thrice. Pinainom lang ng doktor kanina ng gamot." Paliwanag ni Felix.

Napatango nalang ako. Medyo naawa ako sa kanya. Jeff is a caffeine addict. Ginagawa nyang tubig ang kape at kalaban nya talaga ang gatas.

"Kuya Jeff gusto ko po gulaman na buko pandan na may peanut butter." Ani Tael.

Agad akong napangiwi. Ano magiging lasa nun?

"Sige hahanapan kita, pero sa isang kondisyon." Seryosong sagot ni Jeff kay Tael.

"Ano po yun?"

"Wag mo na ako papainumin ng gatas."

"Pero pampapogi yun. Kailangan mo yun kasi pangit ka."

Nagpigil kaming lahat na tumawa.

"Wala akong pakialam basta hindi mo na ako papainumin ng gatas. Kung hindi mo gagawin yun hindi kita hahanapan ng gulaman na buko pandan na may peanut butter."

"Sige. No gatas pero, luto mo ako sinigang na tokwa at singang na pakwan."

"Deal."

"Okay. Kay kuya Felix nalang ang gatas."

"Shit! Bakit sa akin." Bulong ni Felix sa tabi ko. Not like Jeff, Felix can drink milk, pero hindi sya umiinok nun kasi ayaw nya ng lasa. Isa pa coffee person din itong si Felix.

"Bakit hindi nalang kay boss Myth mo painom?"tanong ni Jeff. Tangina nito ah.

"Ako yung umiinom ng gatas nya."

Napapikit nalang ako. Nagtikhiman ang mga tauhan namin at kanya-kanyang iwas ng tingin. May baby and his mouth.

"Okay, sige si Felix nalang. O kaya si Alex para pumuti naman."

"Pwede din."

"Tara na baby Tael. Inaantay na tayo ng doktor mo." Putol ni lolo sa usapan nila Tael at Jeff.  Buti nalang baka kung saan mauwi ang usapan at kung ano pa masabi ng baby ko.

When we reach Dra. Galvez office, ay agad nya kaming inasikaso.

He get Tael's BP and vitals. Tahimik lang sumunod si Tael sa lahat ng utos sa kanya. Pakatapos nun ay kinuhaan sya ng dugo for a test.

"Is it possible for a man to get pregnant." Tanong ko ng matapos ang basic check up kay Tael.

"Yes, but it's a very rare case." Sagot ni Dra. Galvez. Napatingin ako kay Tael. Tahimik lang sya sa tabi ko.

"Is their any risk?" Muling tanong ko.

"Hindi ko masasabi. But male getting pregnant is a rare case and we need to more extra carefull on everything kung talagang buntis sya. He need double care. Wala pa masyadong pag-aaral tungkol sa mga lalaking nabubuntis coz, like I said, it' a very rare case. But as far as I know, it will be like a normal pregnancy for a woman. Craving, mood swings, morning sickness."

Napatango nalang ako. Hinimas ko any likod ni Tael.

Pumasok any assitant ng doctor with a paper in his hand. Inabot nya ito kay Dra. Galvez.

"He is really pregnant. Congratulations. We need to check kung ilang buwan na any baby sa tyan nya. We need to do an ultrasound.

Mabilis kong niyakap si Tael. Hindi ako makapaniwala na buntis may baby ko. I have now two babies. With my illness, akalain mo yun makakabuo pala ako.

Inakay ko si Tael papasok sa ultrasound room. Hindi sya umiimik. Sumusunod lang sya sa kung ano any sinasabi sa kanya. Dad followed us inside also, also Felix.

"I'll put a gel on your tummy. Malamig ito ha." Ani Dra. Galvez.

Tango lang ang sagot ni Tael. Pinahiran ang kanyang tyan ng gel pati na din yung parang joystick na hawak ni Dra. Galvez. Then, she put the joystick on my baby's tummy. After a second, we heard something. Loud and clear.

"That's your baby heart beat." Ani Dra. Galvez.

"Galit ako sayo daddy!" Biglang sigaw ni Tael.

"Why baby?" Natatawa ako pero pinipigil ko.

"Bakit may baby sa tyan ko? Paano mo yan pinasok?"

I kissed his lips. "Paliwanag ko mamaya sayo pag uwi natin."

Hindi sya sumagot. Sinamaan nya lang ako ng tingin.

"The baby is just two weeks old." Ani Dra. Valdez." Inalis nito ang joystick sa tyan ni Tael tsaka nya pinunasan ang gel sa tyan ni Tael.

"Any do's and dont's?" Excited na tanong ko. Tinulungan ko na bumangon si Tael. Binaba ko sya sa kama tsaka ko sya kinandong.

"No noodles. Well, pwede naman basta once in a while lang. No salty foods and soft drinks. Don't stress him much. Sundin lahat ng craving para less stress. Though the heartbeat of the fetus seems healthy, hindi tayo pwede makampante. May irereseta ako na gamot sa kanya for the baby. Also more on prutas at gulay tayo ha."

"Pink banana daddy." Biglang sabat ni Tael.

"Nagpapahanap na ako." Sagot ko sa kanya, tsaka ko binalingan si Dra. Galvez.

"We also came here for other reason. Tael said he has tumor but the Dr. Archie who checked him said he might not have a brain tumor. We are waiting for the MRI results and the medicines test to come out."

"Ganun ba? Sige. Mamaya nalang ako mag prescribe ng gamot nya. Balik kayo dito or puntahan ko kayo mamaya so that I can also discuss his condition to Dr. Archie regarding with the medicines he  need to take for his pregnancy. I will also prescribe a milk for him and I'll schedule his follow up check up."

"Sige po."

"Don't stress him ha. Oh! He is sleeping."

Napangiti nalang ako. Nasa leeg ko ang ulo ni Tael. "He's not  feeling well kanina and he woke up early to asked for pink banana."

"Normal yan. Just give what he want para hindi sya maistress."

"Masusunod."

"I'll see you later. I'll asked for a room para makatulog sya ng maayos habang inaantay nyo ang result ng MRI nya."

"Sige po. Salamat ho Dra. Galvez."

"You're welcome."

Maingat ko na binuhat si Tael palabas ng ultrasound room. Diretso na kami lumabas ng office ni Dra. Galvez. We saw her assistance outside the office at sinamahan nya kami sa sa private room na kinuha ni Dra. Galvez.

Maingat kong inihiga sa hospital bed si Tael. Pakaayos ko sa kanya ay saktong pumasok ang isang doktor. Dad stand up at lumapit sa amin.

"Dr. Archie, is there any results." Tanong ni dad.

"Tama ang hinala ko. According to his MRI, walang tumor si Mr. Soriano. The medicines that he is taking are mixed medicine."

"What do you mean?" Takang tanong ko.

"The only pain killers on those medicine that we examine is the narcotic painkillers. The rest are antianxiety, antidepresant and parkinson's drugs. All of them should be taken with prescription from the doctor. If not, it will cause memory loss. Mr. Soriano is suffering a memory loss because of those medicine and not because of tumor."

"Putang-ina!" Malakas na sigaw ko. "Saint, damputin mo ang tarantadang tiyahin ni Tael. Kaladkarin mo kung kinakailangan! Ihaharap ko sya kay satanas!"

"Daddy?"

Agad akong napalingon. Shit! Tulog nga pala ang baby ko.

Nilapitan ko sya at niyakap. "Tulog ka ulit baby." Bulong ko sa kanya.

"Kasalanan mo, sumigaw ka eh."

"Sorry hindi ko sinasadya. Tulog ka na ulit."

"Okay po."

I hug him gently. Ramdam ko ang panginginig ng aking katawan dahil sa galit. Papatay talaga ako ng tao ngayon. Tangina lang talaga!