Ο Yudin και οι φίλοι του ξεκίνησαν το ταξίδι στις 23 Ιανουαρίου 1959. Προορισμός τους το βουνό Ortoten στα Βόρεια Ουράλια. Ο Yury και οκτώ από τους φίλους του ήταν φοιτητές στο Πολυτεχνείο Ural Polytechnic Institute της πόλης Ekaterinburg, που βρίσκεται στην περιοχή Sverdlovsk. Οδηγήθηκαν από τον Igor Dyatlov (23 ετών), ο οποίος ήταν έμπειρος στην ορειβασία, στην κατασκήνωση και στο σκι.

Η ομάδα αποτελούνταν από τους Igor Dyatlov, Yury Yudin, Alexander Krivonischenko (24 ετών), Ζina Kolmogorova (22 ετών), Yury Doroshenko (24 ετών), Rustem Slobodin (23 ετών), Ludmila Dubinina (21 ετών), Alexander Kolevatov (25 ετών), Nicolas Thibeaux-Brignollel (24 ετών) και από τον 37χρονο Alexander ο οποίος ήταν ο μόνος μη-σπουδαστής.

Οι φοιτητές ταξιδέψαν με τρένο, αυτοκίνητο και με τα πόδια για να φτάσουν στον προορισμό τους. Ο Yudin αρρώστησε στο δρόμο και γύρισε πίσω και αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδε τους φίλους του ζωντανούς. Το υπόλοιπο της διαδρομής που ακολούθησαν τεκμηριώθηκε στα ημερολόγια και φωτογραφίες που άφησαν στην τελευταία κατασκήνωσή τους. Η ομάδα πλέον αποτελούνταν από εννέα άτομα.

Ημερολόγια και κάμερες που βρέθηκαν γύρω από το τελευταίο στρατόπεδο τους έδωσε τη δυνατότητα στους ερευνητές να παρακολουθήσουν την πορεία της ομάδας μέχρι την ημέρα που προηγήθηκε του ατυχήματος. Στις 31 Ιανουαρίου, η ομάδα έφτασε στην άκρη μιας ορεινής περιοχή και ξεκίνησε την προετοιμασία για αναρρίχηση. Σε μια δασώδη κοιλάδα αποθηκεύσαν προσωρινά εφόδια (τρόφιμα και εξοπλισμό) που θα χρησιμοποιούσαν για το ταξίδι της επιστροφής.

Την επόμενη ημέρα (1 Φεβρουαρίου), οι οδοιπόροι άρχισαν να κινούνται μέσα από το πέρασμα. Φαίνεται ότι σχεδίαζαν να περάσουν πάνω από την κορυφή και να κατασκηνώσουν για την επόμενη νύχτα από την αντίθετη πλευρά, αλλά λόγω της επιδείνωσης των καιρικών συνθηκών, της χιονοθύελλας και τη μείωση της ορατότητας, έχασαν την κατεύθυνσή τους και παρέκκλιναν δυτικά, προς τα πάνω προς την κορυφής του Kholat Syakhyl (ο οποίο σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσε να σημαίνει και το «βουνό των νεκρών»). Όταν κατάλαβαν το λάθος τους, η ομάδα αποφάσισε να σταματήσει και να δημιουργήσει στρατόπεδο εκεί στην πλαγιά του βουνού αντί να κινηθεί άλλο 1,5 χιλιόμετρα (0,93 km) κατάβασης σε μια δασώδη περιοχή που θα πρόσφερε κάποια προστασία από τα στοιχεία ης φύσης.

Είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων ότι ο Dyatlov θα στείλει ένα τηλεγράφημα στον αθλητικό σωματείο τους το συντομότερο με το που η ομάδα θα επέστρεφε στην Vizhai (Вижай). Ήταν αναμενόμενο ότι αυτό θα συμβεί το αργότερο στις 12 Φεβρουαρίου, αλλά ο Dyatlov είχε πει στον Yudin ότι θα καθυστερούσαν περισσότερο, και έτσι όταν η ημερομηνία αυτή πέρασε και το μήνυμα δεν είχε ληφθεί, δεν υπήρξε καμία αντίδραση άλλωστε καθυστερήσεις λίγων ημερών ήταν κοινές σε τέτοιες αποστολές.

Δεν ήταν μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου που τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια ότι κάτι έχει συμβεί έφτασαν από εκεί που είχαν φύγει. Μόνο μετά από απαίτηση των συγγενών των ταξιδιωτών ξεκίνησε μια επιχείρηση διάσωσης με την προσπάθεια του επικεφαλής του ινστιτούτου να στείλει τις πρώτες ομάδες διάσωσης αποτελούμενη από εθελοντές φοιτητές και καθηγητές. Αργότερα, ο στρατός και οι δυνάμεις πολιτοφυλακής ενεπλάκησαν με ελικόπτερα που διατάχθηκαν να συμμετάσχουν στην επιχείρηση διάσωσης.

Στις 26 Φεβρουαρίου, οι ερευνητές βρήκαν την εγκαταλελειμμένη και με σοβαρές ζημιές σκηνή στο Kholat Syakhl. Ο Mikhail Sharavin, φοιτητής, ο οποίος βρήκε τη σκηνή, είπε ότι «η σκηνή ήταν κατά το ήμισυ κατεδαφισμένη και καλυμμένη με χιόνι. Ήταν άδεια, και όλα τα υπάρχοντά και τα παπούτσια της ομάδας είχαν μείνει εκεί». Οι ερευνητές είπαν ότι η σκηνή είχε ανοιχτεί από μέσα.

Μια αλυσίδα από ίχνη, που άφησαν πολλά άτομα που φορούσαν μόνο κάλτσες, ένα μόνο φορούσε ένα παπούτσι ή ήταν ξυπόλητο, μπορούσε να ακολουθηθεί και οδηγούσε προς τα κάτω προς την άκρη ενός κοντινού δάσους (στην αντίθετη πλευρά του περάσματος, 1,5 χιλιόμετρα βόρεια-ανατολικά), αλλά μετά από 500 μέτρα ήταν καλυμμένα με χιόνι. Στις παρυφές του δάσους, κάτω από ένα μεγάλο κέδρο, οι ερευνητές βρήκαν τα υπολείμματα μιας φωτιάς, μαζί με τα δύο πρώτα πτώματα, εκείνα του GeorgiyKrivonischenko και Yury Doroshenko, ξυπόλυτοι και φορώντας μόνο τα εσώρουχά τους. Τα χέρια τους ήταν καμένα και απανθρακωμένα. Τα κλαδιά στο δέντρο ήταν σπασμένα μέχρι πέντε μέτρα ύψος, γεγονός που υποδηλώνει ότι ένας σκιέρ είχαν ανέβει για να ψάξει για κάτι, ίσως το στρατόπεδο.

Μεταξύ του κέδρου και το στρατοπέδου οι ερευνητές βρήκαν άλλα τρία πτώματα, του Dyatlov με την πλάτη στο έδαφος, όπου κρατούσε ένα κλαδί στο ένα χέρι το οποίο έδειχνε προς την κατεύθυνση της κατασκήνωσης, της Ζina Kolmogorova και του Rustem Slobodin, ο οποίοι φάνηκε να έχουν πεθάνει σε στάσεις που υποδήλωναν ότι προσπαθούσαν να επιστρέψουν στη σκηνή. Βρέθηκαν χωριστά σε αποστάσεις 300 , 480 και 630 μέτρα από το δέντρο.

Ψάχνοντας για τους υπόλοιπους τέσσερις ορειβάτες χρειάστηκαν πάνω από δύο μήνες. Τελικά βρέθηκαν στις 4 Μαΐου κάτω από τέσσερα μέτρα χιόνι σε χαράδρα 75 μέτρα μακρύτερα στο δάσος από τον κέδρο. Αυτοί οι τέσσερις ήταν καλύτερα ντυμένοι από τους άλλους, και υπήρχαν ενδείξεις ότι όσοι είχαν πεθάνει πρώτοι είχαν προφανώς δώσει τα ρούχα τους στους άλλους. Ο Zolotaryov φορούσε ψεύτικη γούνα (Dubinina) και καπέλο, ενώ τα πόδια του ήταν τυλιγμένα σε ένα κομμάτι από το μάλλινο παντελόνι του Krivonishenko. Περιέργως, όμως, σε κομμάτια από τα ρούχα που φορούσαν, υπήρχαν υψηλότερα από τα κανονικά επίπεδα ακτινοβολίας.

Μια νομική έρευνα άρχισε αμέσως μετά την εύρεση των πρώτων πέντε πτωμάτων. Μια ιατρική εξέταση δεν βρήκε τραυματισμούς που θα μπορούσαν να οδηγήσει στο θάνατο, και εξήχθη το συμπέρασμα ότι είχαν όλοι πεθάνει από υποθερμία. Ο Slobodin είχε ένα μικρό ράγισμα στο κρανίο του, αλλά δεν ήταν κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει μια θανατηφόρα πληγή.

Από την εξέταση των τεσσάρων ορειβατών οι οποίοι βρέθηκαν τον Μάιο άλλαξε η εικόνα. Τρεις από αυτούς είχαν θανατηφόρα τραύματα: το σώμα του Thibeaux-Brignolles είχε μεγάλες ζημιές στο κρανίο, και οι δύο Dubinina και Zolotarev είχαν σημαντικά κατάγματα στο στήθος. Σύμφωνα με τον Δρ. Boris Vozrozhdenny, η δύναμη που απαιτείται για να προκληθεί μια τέτοια ζημία είναι εξαιρετικά υψηλή. Την συνέκρινε με τη δύναμη ενός αυτοκινητιστικού δυστυχήματος. Ειδικότερα, οι ορειβάτες δεν είχαν εξωτερικές πληγές που θα μπορούσαν να συσχετιστούν με τα κατάγματα των οστών, ως εάν είχαν προκληθεί από ένα υψηλό επίπεδο πίεσης. Μεγάλοι εξωτερικοί τραυματισμοί, ωστόσο βρέθηκαν στην Dubinina, της οποίας έλειπε η γλώσσα της, τα μάτια, και μέρος των χειλιών, του προσώπου της και ένα θραύσμα από το κρανίο είχε επίσης εκτεταμένες φθορές του δέρματος στα χέρια. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι Dubinina βρέθηκε ξαπλωμένη μπρούμυτα σε ένα μικρό ρέμα που έτρεξε κάτω από το χιόνι και οι εξωτερικοί τραυματισμοί της είναι σύμφωνες με την σήψη σε ένα υγρό περιβάλλον και ήταν απίθανο να σχετίζονται με το θάνατο της, αλλά και φωτογραφίες από το πτώμα της σαφώς έδειχναν το σώμα της γονατιστό κοντά σε ένα μεγάλο βράχο, μακριά από τρεχούμενο νερό.

Αρχικά υποτέθηκε ότι οι ιθαγενείς Mansi θα μπορούσαν να είχαν επιτεθεί και δολοφόνησαν την ομάδα επειδή νόμιζαν ότι ήρθε για να σφετεριστεί τη γη τους, αλλά η έρευνα έδειξε ότι η φύση του θανάτου τους δεν υποστηρίζουν αυτή την υπόθεση. Μόνο τα ίχνη των ορειβατών ήταν ορατά, και δεν βρέθηκαν σημάδια πάλης.

Τα αποτελέσματα των ερευνών συνοψίζονται στα εξής:

· Έξι από τα μέλη της ομάδας πέθαναν από υποθερμία και τρεις από τους θανάσιμους τραυματισμούς.

· Δεν υπήρξαν ενδείξεις άλλων ανθρώπων γύρω από τη κατασκήνωση εκτός από τους εννέα ταξιδιώτες για το Kholat Syakhl, ούτε κανενός άλλου στις γύρω περιοχές.

· Η σκηνή είχε ανοιχτεί με μαχαίρι από μέσα.

· Τα θύματα είχαν πεθάνει 6 έως 8 ώρες μετά το τελευταίο γεύμα τους.

· Ίχνη από το στρατόπεδο έδειξαν ότι όλα τα μέλη της ομάδας άφησαν το στρατόπεδο με δική τους πρωτοβουλία, με τα πόδια.

Για να διαλύσει τη θεωρία της επίθεσης από τους ιθαγενείς Mansi, ο Δρ. Boris Vozrozhdenny δήλωσε ότι οι θανάσιμοι τραυματισμοί των τριών ορειβατών δεν θα μπορούσε να έχουν προκληθεί από ένα άλλο ανθρώπινο ον, «επειδή η δύναμη των χτυπημάτων ήταν πολύ ισχυρή και δεν είχε καταστραφεί μαλακός ιστός.»

· Ιατροδικαστική έρευνα είχε δείξει υψηλές δόσεις ραδιενέργειας στα ρούχα λίγων θυμάτων.

· Δεν κυκλοφόρησαν έγγραφα που περιείχαν πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των εσωτερικών οργάνων των σκιέρ.

· Δεν υπάρχουν επιζώντες του περιστατικού.

· Η τελική ετυμηγορία ήταν ότι τα μέλη της ομάδας όλα πέθαναν εξαιτίας μιας "συναρπαστικής φυσικής δύναμης". Η ανάκριση σταμάτησε επίσημα τον Μάϊο του 1959 ως αποτέλεσμα της «απουσίας ενός ενόχου». Οι φάκελοι είχαν σταλεί σε ένα μυστικό αρχείο, και οι φωτοτυπίες της υπόθεσης άρχισαν να διατίθεται μόνο στη δεκαετία του 1990, με κάποια τμήματα να λείπουν.

Εν συνεχεία, η υπόθεση αποσιωπήθηκε, με αποτέλεσμα να παραμείνει έως σήμερα άλυτη.

Κάποιοι άρχισαν να μελετούν ακόμη και τις πιο απίθανες λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει στην τραγωδία, όπως λόγου χάρη την απίστευτη ταχύτητα των ανέμων, οι οποίοι παράγουν συχνότητες τόσο υψηλές που μπορεί να πυροδοτήσουν ακόμη και ψυχωτικές κρίσεις, αποπροσανατολισμό και εν τέλει το θάνατο, καθώς και τις δοκιμές μυστικών όπλων στην περιοχή από τον τότε Σοβιετικό Στρατό.

Η ιστορία έχει αποτελέσει αντικείμενο πολυάριθμων ντοκιμαντέρ, μίας πρόσφατης ταινίας θρίλερ σε στιλ «κάμερα στον ώμο», ενώ έχει γίνει και μυθιστόρημα ορειβατικό θρίλερ από έναν Έλληνα συγγραφέα, τον Παναγιώτη Παναγόπουλο.

Μια ομάδα ερευνητών τώρα υποστηρίζει ότι για το θάνατο των νεαρών ευθύνεται το μυθικό τέρας Γιέτι. Μάλιστα ένα ντοκιμαντέρ του Discovery Channel παρουσιάζει αυτή τη θεωρία.

«Αν είχα την ευκαιρία να ζητήσω κάτι από τον Θεό θα ήταν να μπορώ να του θέσω μόνο ένα ερώτημα, το οποίο θα ήταν: Τι πραγματικά συνέβη στους φίλους μου εκείνο το βράδυ», λέει ο μόνος επιζών της εκστρατείας αυτής, ο Yury Yudin.

Εμείς μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη σε αυτά τα βουνά και το μυστήριο σχετικά με το βουνό των νεκρών θα εξακολουθεί να υπάρχει να παραμένει άλυτο και τόσο ενδιαφέρον όσο ποτέ. Πρόκειται άραγε για ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα στον κόσμο;

*Πηγές:

1. http://24wro.com.gr/23941/1959-9/#

2. http://www.dinfo.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%AD/

3. http://www.iefimerida.gr/news/136118/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%84%CE%BF-%C2%AB%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%AC%CF%84%CE%BB%CE%BF%CF%86%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CF%8C%CF%81%CE%B7-%CE%B8%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC

4. http://paradoxo.gr/?p=72

5. http://www.newsbomb.gr/bombplus/anexhghta/story/464733/lysi-se-anexihniasto-mystirio-55-eton-mythiko-teras-o-dolofonos

6. http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr/2013/07/dyatlov-pass-video_30.html