ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Η αρχή

Το πρωί της 29ης Νοεμβρίου 1970 ένας νορβηγός καθηγητής ιστορίας έκανε μια βόλτα γύρω στην κοιλάδα Isdalen, μαζί με τις δύο κόρες του. Φαινόταν μια ειδυλλιακή μέρα στη φύση, η οποία όμως τελείωσε απότομα με μια ανατριχιαστική ανακάλυψη: μια από τις κόρες του ανακάλυψε ένα μισόγυμνο άψυχο γυναικείο σώμα.

Το πτώμα ήταν ξαπλωμένο σε μερικά βράχια - με τα χέρια του να εκτείνονται σε θέση "μπόξερ", χαρακτηριστική των σωμάτων που έχουν καεί. Η Isdalen είναι γνωστή σε κάποιους ντόπιους ως «κοιλάδα του θανάτου» - ήταν μια περιοχή όπου οι άνθρωποι αυτοκτόνησαν στα μεσαιωνικά χρόνια και, στη δεκαετία του 1960, μερικοί πεζοπόροι είχαν σκοτωθεί, ενώ πεζοπορούσαν στην ομίχλη. Αλλά η γυναίκα αυτή δεν φαινόταν να είναι μια κοινή πεζοπόρος.

Τρομοκρατημένοι οι τρεις πεζοπόροι ξαναγύρισαν πίσω για να πάνε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα και να καταγγείλουν το γεγονός.

Στοιχείο 1

"Ήταν εκτός του ορισμένου μονοπατιού - ήταν ένα ασυνήθιστο μέρος για περπάτημα", δήλωσε ο Carl Halvor Aas, αστυνομικός δικηγόρος που ήταν ένας από τους πρώτους αξιωματικούς που κλήθηκαν στη σκηνή, γράφει στο BBC. Θυμάται "μια δυνατή μυρωδιά καμένης σάρκας".

"Η εμπρόσθια πλευρά του σώματος ήταν ολοκληρωτικά καμένη", συμπεριλαμβανομένου του "προσώπου και των περισσότερων μαλλιών", λέει - αλλά περιέργως δεν είχε καεί στην πίσω πλευρά."Φαινόταν σαν να είχε πέσει η ίδια προς τα πίσω" για να αποφύγει μια πυρκαγιά, λέει, προσθέτοντας ότι ήταν τόσο άσχημα καμένη που δεν μπορούσαν να φανταστούν πως αρχικά θα έμοιαζε.

Η σκηνή είναι κρύα τη στιγμή που έφτασε ο Carl, οπότε δεν μπορεί να πει πόσο καιρό το σώμα ήταν εκεί. Και πώς αυτή η γυναίκα είχε πιάσει φωτιά;

Στοιχείο 2

Η αστυνομία εντόπισε δίπλα από το σώμα διάφορα αντικείμενα: μερικά ρούχα, μια ομπρέλα, ένα ζευγάρι γαλότσες, ένα δαχτυλίδι, ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, ένα ρολόϊ, ένα νάϋλον καλσόν, ένα μπουκάλι με λικέρ από τοπικά βότανα και δύο πλαστικά μπουκάλια των οποίων οι μάρκες είχαν σκιστεί.

Ξαφνιασμένος, ένας από τους ιατροδικαστές σημείωσε ότι τα κοσμήματα και ο τρόπος που ήταν σκορπισμένα στο έδαφος παρέπεμπε σε κάποιου είδους τελετουργικό.

Η αστυνομία επίσης βρίσκει τα απομεινάρια ενός ζευγαριού μπότες από καουτσούκ και κάλτσες από νάιλον. "Φορούσε πολλά ρούχα - από συνθετικά υλικά - και όλα τα ρούχα είχαν καεί σε μεγάλο βαθμό", λέει ο Tormod. Ούτε ένα από τα αντικείμενα της γυναίκας έφερε ετικέτα. Έτσι δεν έγινε δυνατόν να ταυτοποιηθεί το πτώμα, το οποίο έλαβε τον αριθμό 134/70, στο εργαστήριο του Μπέργκεν, όπου διενεργήθηκε η νεκροτομή.

Οι πληροφορίες που ζητήθηκαν από όλα τα αστυνομικά τμήματα της χώρας στην προσπάθεια ταυτοποίησης της γυναίκας δεν είχαν αποτέλεσμα: Ουδείς στη χώρα είχε δηλώσει την εξαφάνιση ή αναζητούσε μια γυναίκα με παρόμοια χαρακτηριστικά με την θανούσα.

Στοιχείο 3

Η αστυνομία εκδίδει έκκληση για αυτόπτες μάρτυρες. Λένε ότι η γυναίκα είχε περίπου 164 εκατοστά ύψος, με "μακριά σκούρα καφέ-μαύρα μαλλιά", ένα μικρό στρογγυλό πρόσωπο, καστανά μάτια και μικρά αυτιά. Φαινόταν να είναι ηλικίας μεταξύ 25 και 40 ετών και είχε τα μαλλιά της πιασμένα "σε μια αλογοουρά που ήταν δεμένη με μια μπλε και άσπρη κορδέλα" τη στιγμή του θανάτου. Χωρίς ένα όνομα, η γυναίκα γίνεται γνωστή ως Isdal Woman.

Λίγες μέρες αργότερα, η αστυνομία βρει ένα στοιχείο. Ανακαλύφθηκαν δύο βαλίτσες που είχαν αφεθεί στις 23 Νοεμβρίου στα ντουλάπια του σταθμού του Bergen και ποτέ δεν τις αναζήτησε κάποιος. Τα δακτυλικά αποτυπώματα που ελήφθησαν από αυτές συμπίπτουν με τα αποτυπώματα της νεκρής. Αλλά το περιεχόμενο των βαλιτσών δεν έδωσε καμία απάντηση στο μυστήριο, αφού περιείχαν:

1. Ρούχα χωρίς ετικέτες,

2. Καλλυντικά,

3. Μερικά κουταλάκια του γλυκού,

4. Περούκες, 

5. Γερμανικά και νορβηγικά χρήματα - και βελγικά, βρετανικά και ελβετικά νομίσματα, 

6. Μια χτένα και μια βούρτσα μαλλιών,

7. Ένα σωληνάριο με κρέμα για έκζεμα και

8. Ένα σημειωματάριο του οποίου η πρώτη σελίδα ήταν γεμάτη κωδικούς.

Αρχικά, η αστυνομία "ήταν πολύ αισιόδοξη επειδή σκέφτηκε ότι οι βαλίτσες θα τους βοηθούσαν να ταυτοποιήσουν το σώμα", λέει ο Tormod.

Προσπαθεί σκληρά να εντοπίσει τα αντικείμενα της γυναίκας. 'Ερχονται ακόμα σε επαφή με αρκετά μεγάλα πολυκαταστήματα στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης της Galeries Lafayette στο Παρίσι, για να δουν αν τα καταστήματα αναγνωρίζουν τυχόν συσκευασίες του μακιγιάζ της γυναίκας. Κανένα από τα πολυκαταστήματα δεν μπορεί να τα ταιριάξει με δικό του προϊόν.Υπάρχει επίσης ένα μυστηριώδες κωδικοποιημένο σημείωμα στην περίπτωση - που η αστυνομία δεν θα σπάσει μέχρι λίγο αργότερα. Υπάρχει ένα σημαντικό στοιχείο στην βαλίτσα - μια πλαστική σακούλα από το κατάστημα υποδημάτων του Oscar Rørtvedt - ένα κατάστημα υποδημάτων στο Stavanger.

Ο γιος του ιδιοκτήτη, Rolf Rørtvedt, θυμάται να πουλάει ένα ζευγάρι μπότες από καουτσούκ "σε μια πολύ όμορφα ντυμένη, ωραία γυναίκα με σκούρα μαλλιά". Οι μπότες που της πώλησε φαίνονται να ταιριάζουν με τις μπότες που βρέθηκαν στο σώμα στην κοιλάδα Isdalen. Η αστυνομία πιστεύει ότι η ομπρέλα που βρέθηκε κοντά στο σώμα αγοράστηκε επίσης από το κατάστημα.

Ο Rolf λέει ότι η γυναίκα του είχε κάνει εντύπωση επειδή "πήρε πολύ χρόνο" επιλέγοντας τις μπότες της - πολύ περισσότερο από τον μέσο πελάτη. Μιλούσε αγγλικά με προφορά και είχε "μια ήρεμη και ήσυχη έκφραση", λέει στο BBC. Θυμάται επίσης μια ισχυρή μυρωδιά που προέρχεται από τη γυναίκα - η οποία, αργότερα, πιστεύει ότι μπορεί να ήταν σκόρδο. Χρησιμοποιώντας την περιγραφή του, η αστυνομία είναι σε θέση να εντοπίσει τη γυναίκα στο ξενοδοχείο St Svithun λίγο παραδίπλα - όπου έκανε check-in ως Fenella Lorch.Το πρόβλημα; Η Fenella Lorch δεν ήταν το πραγματικό της όνομα.

Στοιχείο 4

Αποδεικνύεται ότι η γυναίκα είχε μείνει σε πολλά ξενοδοχεία στη Νορβηγία - χρησιμοποιώντας διαφορετικά ψευδώνυμα. Και επειδή τα περισσότερα ξενοδοχεία απαιτούσαν από τους επισκέπτες να παρουσιάσουν ένα διαβατήριο και να συμπληρώσουν μια φόραμ check-in, αυτό σημαίνει ότι θα είχε πολλά ψεύτικα διαβατήρια.Οι λίγοι μάρτυρες που την είδαν το μόνο που μπορούσαν να αναφέρουν ήταν ότι επρόκειτο για μια γυναίκα ηλικίας 25 έως 40 ετών, κομψή και ότι ταξίδευε μόνη.

Η αστυνομία βρήκε ότι η γυναίκα είχε μείνει στα ακόλουθα ξενοδοχεία, κάτω από αυτά τα ονόματα:

1. Η Genevieve Lancier, από την Louvain, παρέμεινε στο ξενοδοχείο Viking, στο Όσλο, από τις 21 έως τις 24 Μαρτίου 1970.

2. Η Claudia Tielt, από τις Brussels, παρέμεινε στο ξενοδοχείο Bristol, Bergen από τις 24 έως τις 25 Μαρτίου.

3. Η Claudia Tielt, από τις Brussels, παρέμεινε στο Hotel Skandia του Bergen από τις 25 Μαρτίου έως την 1η Απριλίου.

4. Η Claudia Nielsen, από τη Ghent, παρέμεινε στο KNA-Hotellet στο Stavanger από τις 29 έως τις 30 Οκτωβρίου.

5. Η Alexia Zarne-Merchez, από τη Ljubljana, παρέμεινε στο Neptun Hotel, Bergen από τις 30 Οκτωβρίου έως τις 5 Νοεμβρίου.

6. Η Vera Jarle, από την Antwerp, παρέμεινε στο ξενοδοχείο Bristol, Trondheim, από τις 6-8 Νοεμβρίου.

7. Η Fenella Lorch, παρέμεινε στο St Svithun Hotel, Stavanger από τις 9 έως τις 18 Νοεμβρίου.

8. Η κ. Leenhouwfr, παρέμεινε στο ξενοδοχείο Rosenkrantz, Bergen από τις 18 έως τις 19 Νοεμβρίου.

9. Η Elisabeth Leenhouwfr, από την Ostend, παρέμεινε στο ξενοδοχείο Hordaheimen, Bergen από τις 19 έως τις 23 Νοεμβρίου.

Η αστυνομία ανακρίνει αρκετό προσωπικό των ξενοδοχείων που συναντήθηκε με την γυναίκα της Isdal- συμπεριλαμβανομένου του Alvhild. Μαθαίνουν ότι, πέρα από τα αγγλικά, η γυναίκα χρησιμοποίησε επίσης μερικές γερμανικές φράσεις. Επίσης, μαθαίνουν ότι η γυναίκα ζητούσε συχνά αλλαγή δωματίου- σε μία περίπτωση, ζήτησε να αλλάξει δωμάτια τρεις φορές.

Στοιχείο 5

Μέχρι τώρα, υπάρχουν πολλές φήμες ότι η γυναίκα ήταν κατάσκοπος,  ωστόσο, ήταν αδύνατο να πιστοποιηθεί από ποιά χώρα προέρχονταν ή γιατί ήρθε στο Bergenή γιατί η ζωή της τερματίστηκε κάτω από τέτοιες περίεργες συνθήκες. Δεν υπήρχαν πάρα πολλοί ξένοι τουρίστες στο Bergen τότε - και το γεγονός ότι η γυναίκα φαινόταν πλούσια και πολυταξιδεμένη, πυροδότησε πολλές εικασίες. "Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και υπήρχαν σίγουρα πολλοί κατάσκοποι στη Νορβηγία, συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών κατασκόπων", λέει ο Gunnar Staalesen, συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας με βάση το Bergen, ο οποίος ήταν φοιτητής πανεπιστημίου τότε. Υπήρχαν επίσης ισραηλινοί πράκτορες που δρούσαν στη Νορβηγία - όπως δείχνουν τρία χρόνια αργότερα, όταν πράκτορες της Mossad σκότωσαν έναν άνδρα στη Lillehammer που τον είχαν περάσει για τρομοκράτη, προσθέτει.

Οι νορβηγικές υπηρεσίες πληροφοριών διερευνούν επίσης την υπόθεση - αλλά δεν θα το παραδεχτούν μέχρι δεκαετίες αργότερα.Σύμφωνα με την NRK, οι υπηρεσίες ασφαλείας ενδιαφέρθηκαν για αναφορές που έλεγαν ότι η γυναίκα είχε παρατηρηθεί να παρακολουθεί τη στρατιωτική δοκιμή νέων πυραύλων στη δυτική Νορβηγία - αλλά δεν υπήρχαν σαφή συμπεράσματα από τις εκθέσεις τους.

Η αστυνομία τελικά σπάει κάποια από την κωδικοποιημένη σημείωση - αλλά δεν παρέχει καμία ένδειξη ότι είναι κατάσκοπος. Αντίθετα, φαίνεται να είναι ένα αρχείο των θέσεων που επισκέφτηκε η γυναίκα. Για παράδειγμα, O22 O28 P είναι ημερομηνίες (22-28 Οκτωβρίου) ήταν στο Παρίσι, O29PS είναι η ημέρα που ταξίδεψε από το Παρίσι στο Stavanger, O29S ταιριάζει με την ημερομηνία που έφτασε στο Stavanger (29 Οκτωβρίου), και O30BN5 αντιστοιχεί στην παραμονή της στο Bergen από τις 30 Οκτωβρίου έως τις 5 Νοεμβρίου. Η αστυνομία στέλνει μια περιγραφή της γυναίκας, και σκίτσα του πως μπορεί να έμοιαζε σε διάφορες αστυνομικές δυνάμεις στο εξωτερικό. Αλλά όλοι λένε ότι δεν μπορούν να ταυτοποιήσουν τη γυναίκα.

Στοιχείο 6

Εν τω μεταξύ, οι ερευνητές ολοκληρώνουν την εξέταση του σώματος της γυναίκας. Βρίσκουν μια ανεξήγητη μελανιά στη δεξιά πλευρά του λαιμού της, που θα μπορούσε να ήταν αποτέλεσμα ενός χτυπήματος ή μιας πτώσης. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η γυναίκα ήταν άρρωστη. Η αυτοψία διαπιστώνει επίσης ότι η γυναίκα δεν ήταν ποτέ έγκυος ή είχε παιδί.

Ο θάνατός της πιθανόν να ήταν οδυνηρός.

"Υπήρχαν σωματίδια καπνού στους πνεύμονες ... πράγμα που δείχνει ότι η γυναίκα ήταν ζωντανή ενώ καιγόταν", λέει ο Tormod. Βρήκε ίχνος βενζίνης στο έδαφος κάτω από το σώμα της γυναίκας, πράγμα που σημαίνει ότι "μπορούμε να δηλώσουμε με βεβαιότητα ότι χρησιμοποιήθηκε βενζίνη" για να την κάψει. Είχε υψηλή συγκέντρωση μονοξειδίου του άνθρακα στο αίμα της. Οι ειδικοί επίσης διαπιστώνουν ότι υπήρχαν 50-70 χάπια ύπνου στο στομάχι της, από μια ξένη εμπορική μάρκα που ονομάζεται Fenemal(φαινοβαρβιτάλη), - αν και δεν είχαν απορροφηθεί πλήρως στην κυκλοφορία του αίματος πριν πεθάνει.

Η αυτοψία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η γυναίκα πέθανε από το συνδυασμό δηλητηριάσεων με μονοξείδιο του άνθρακα και τη λήψη μεγάλου αριθμού υπνωτικών χαπιών. Η αιτία θανάτου ανακοινώνεται ως πιθανή αυτοκτονία - άποψη υποστηριζόμενη από τον αρχηγό της αστυνομίας του Bergen. Αλλά πολλοί άνθρωποι το βρίσκουν δύσκολο να το πιστέψουν. "Μιλήσαμε γι 'αυτό στην αστυνομία, αλλά όσο θυμάμαι πολύ λίγοι σκέφτηκαν ότι ήταν αυτοκτονία", λέει ο Carl Halvor Aas. Τόσο το απομακρυσμένο σημείο όπου βρήκε το σώμα της - όσο και η μέθοδος αυτοκτονίας, με πυρκαγιά, του φαίνονται παράξενα.

Χωρίς περαιτέρω στοιχεία, η υπόθεση κλείνει και η γυναίκα θάβεται το Φεβρουάριο του 1971. Η αστυνομία πιστεύει ότι η γυναίκα μπορεί να είναι καθολική και να οργανώσει μια καθολική κηδεία γι 'αυτήν. Σύμφωνα με μια αστυνομική αναφορά της κηδείας, το φέρετρο ήταν διακοσμημένο με λιλάκια και τουλίπες και ο ιερέας διενήργησε μια απλή τελετή για "την άγνωστη γυναίκα, που βρισκόταν στον τάφο σε ξένη χώρα χωρίς οικογένεια κοντά της".

Η αστυνομία εξακολουθεί να ελπίζει να βρει την οικογένεια της γυναίκας - είναι θαμμένη σε ένα φέρετρο ψευδαργύρου που δεν θα αποσυντεθεί - και κρατάει ένα άλμπουμ φωτογραφιών από την κηδεία για τους συγγενείς της. Ο Harald Osland ήταν ένας από τους ανακριτές που ήταν απρόθυμος να αφήσει την υπόθεση. "Ο πατέρας μου δεν μπορούσε ποτέ να παρατήσει αυτή την υπόθεση", λέει ο γιος του, Tore. "Δεν μπορούσε ποτέ να δεχτεί ότι έπρεπε να κλείσουν την υπόθεση".

Ο πατέρας του κράτησε πολλά από τα έγγραφα της αστυνομίας και ο Tore τελικά έγραψε ένα βιβλίο για την υπόθεση της Isdal. Με την πάροδο των ετών η υπόθεση ενέπνευσε και πολλούς συγγραφείς και εικονογράφους αστυνομικής λογοτεχνίας. "Αυτό που προκαλεί στους ανθρώπους είναι ότι είναι ένα άλυτο μυστήριο - είναι σχεδόν σαν να ακολουθούμε ένα μυθιστόρημα εγκλήματος", λέει ο Gunnar Staalesen.

Στη συνέχεια, το 2016, η δυνατότητα επίλυσης της υπόθεσης έρχεται πάλι στο φως.

Στοιχείο 7

Η Isdal Woman είχε ξεχωριστά δόντια - 14 από αυτά ήταν σφραγισμένα- και είχε αρκετές χρυσές οδοντικές θήκες. Αυτό ήταν ιδιαίτερα ασυνήθιστο για κάποιον της ηλικίας της - και δεν είναι τύπος του οδοντιατρικού έργου που παρατηρείται στη Νορβηγία. Ο Gisle Bang, καθηγητής οδοντιατρικής, κρατάει τη γνάθο της γυναίκας, με την ελπίδα ότι άλλοι ειδικοί θα αναγνωρίσουν το οδοντιατρικό έργο. Μετά το θάνατό του, όλοι υποθέτουν ότι το σαγόνι έχει καταστραφεί. Ο εγκληματολόγος Inge Morild, ο οποίος κληρονόμησε τα αρχεία της γυναίκας της Isdal, λέει ότι ειδοποιήθηκε πως το σαγόνι είχε "πεταχτεί γιατί μύριζε". Αλλά αφού οι ερευνητικοί δημοσιογράφοι στο NRK θέτουν ερωτήματα σχετικά με την Isdal Woman, ο καθηγητής Morild βρίσκει το σαγόνι - βαθιά σε ένα κελάρι στα εγκληματολογικά αρχεία του πανεπιστημίου του Haukeland. Το εύρημα δίνει στη νορβηγική αστυνομία την ευκαιρία να ξανανοίξει την υπόθεση και να χρησιμοποιήσει τις πιο πρόσφατες ιατρικές τεχνικές για να προσπαθήσει να ταυτοποιήσει τη γυναίκα.

Η Νορβηγική Υπηρεσία Εγκληματολογικών Ερευνών (Kripos) και το Πανεπιστήμιο του Bergen ξεκινούν την ανάλυση ισότοπων στα δόντια της - κοιτάζοντας τη χημική «υπογραφή» που αφήνουν τα στοιχεία που τεέιοποίησαν τα δόντια της καθώς σχηματίστηκαν. Οι δοκιμές περιλαμβάνουν:

1. Ανάλυση ισοτόπων οξυγόνου, η οποία μπορεί να αποκαλύψει τον τύπο νερού που έπινε η γυναίκα καθώς μεγάλωσε - και από ποιες περιοχές προήλθε το νερό.

2. Ανάλυση ισότοπου στρόντιο, η οποία μπορεί να δείξει τους τύπους τροφής που κατανάλωσε η γυναίκα και το είδος του εδάφους στην περιοχή όπου μεγάλωσε.

Είναι η πρώτη φορά που η νορβηγική αστυνομία διενήργησε ανάλυση ισοτόπων σε δόντια - αλλά ελπίζουν ότι τα ευρήματα θα τους βοηθήσουν να εντοπίσουν την περιοχή στην οποία ζούσε η γυναίκα.

Στοιχείο 8

Η ανάλυση DNA είναι πλέον ένα από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιεί η αστυνομία σε εγκληματολογικές αναλύσεις και περιπτώσεις ταυτοποίησης. Δεν υπήρχε πίσω στο 1970. Αλλά αποδεικνύεται ότι πολλά δείγματα ιστών από τα όργανα της γυναίκας, συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων, της καρδιάς, των επινεφριδίων και των ωοθηκών, έχουν αποθηκευτεί στο πανεπιστήμιο Haukeland. Ο καθηγητής Morild λέει ότι "ήταν ένα έθιμο σχεδόν σε όλη τη Νορβηγία" να κρατούν δείγματα ιστών από τις μεταθανάτιες εξετάσεις. Τα δείγματα είναι "χρήσιμα για επαναλαμβανόμενες εξετάσεις και ως πηγή DNA".

Η NRK και η τοπική αστυνομία συμφώνησαν να αποστείλουν τα δείγματα για ανάλυση DNA. Ο Nils Jarle Gjøvåg, επικεφαλής της Ιατροδικαστικής στη Δυτική Αστυνομική Διεύθυνση, λέει ότι είναι σημαντικό να ακολουθήσουμε την ταυτότητα της γυναίκας γιατί "κάπου στον κόσμο, μπορεί να υπάρχουν κάποιοι συγγενείς που αναρωτιούνται πού πήγε". "Προσπαθούμε να εντοπίσουμε κάθε άγνωστο σώμα, έτσι ώστε οι συγγενείς να έχουν μια απάντηση". Ενώ περιμένουν τα αποτελέσματα του DNA, η NRK δημοσιεύει ένα ντοκιμαντέρ μέσα από την έρευνα - και λαμβάνει περισσότερες από 150 πληροφορίες από άτομα που ενδιαφέρονται για την υπόθεση. "Στη Νορβηγία, αυτή η υπόθεση είναι ένα μεγάλο αίνιγμα για τους ανθρώπους ... υπάρχουν πολλοί που θέλουν κάποιο κλείσιμο στην υπόθεση", λέει ο δημοσιογράφος Ståle Hansen.

Μετά από μήνες εργασίας, οι επιστήμονες έχουν εκτεταμένο προφίλ DNA της γυναίκας. Τα τελευταία αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν την Παρασκευή (Μάιος 2017), δείχνουν ότι η γυναίκα ήταν ευρωπαϊκής καταγωγής - καθιστώντας τη θεωρία ότι η γυναίκα ήταν ένας πράκτορας από το Ισραήλ πολύ λιγότερο πιθανό. Η νορβηγική αστυνομία πρόκειται να εκδώσει μια μαύρη ειδοποίηση στην Interpol - η οποία αναζητά πληροφορίες σχετικά με μη αναγνωρισμένα σώματα- με τις νέες πληροφορίες. Οι ευρωπαϊκές αστυνομικές δυνάμεις θα κληθούν να ελέγξουν τις βάσεις δεδομένων DNA για να δουν αν βρουν μια ταυτότητα. "Αν κάποιος στη στενή οικογένειά της είναι κάπου σε ένα μητρώο DNA, θα έχουμε ένα στοιχείο", λέει ο Ståle Hansen. "Αυτό θα ήταν πραγματικά συναρπαστικό." Η υπόθεση της γυναίκας της Isdal δεν έχει επιλυθεί τα τελευταία 46 χρόνια. Αλλά τώρα, η σύγχρονη επιστήμη έχει ξανανοίξει τη δυνατότητα να λυθεί αυτό το αόριστο σκανδιναβικό μυστήριο. Οι αναγνώστες που αναγνωρίζουν την Isdal Woman ή θέλουν να μοιραστούν συμβουλές σχετικά με την υπόθεση της Isdal Woman μπορούν να επικοινωνήσουν με την ερευνητική ομάδα του NRK μέσω της ιστοσελίδας τους.

Πρόσθετη έρευνα της Johanna Keskitalo

Όλα τα δικαιώματα των εικόνων είναι κατοχυρωμένα από τη Bergen State Archives, τη Western District Police, τη Kripos, τη Bergens Tidendes και το BBC.

*Πηγές:

1. https://www.paraskhnio.gr/%CE%B7-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%83%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BB-%CE%B7-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CE%BB/

2. http://www.bbc.com/news/world-europe-39369429