Page 27

-----««✼»»-----

Dream

-----««✼»»-----

LOUD music from a lyre. Children shouting, people gossiping, and thousands of lights blinking.

Nakakatuwa makita na sobrang saya ng paligid pero isang tanong lang ang meron sa isip ko.

Nasaan ang lugar na 'to?

As I wander my eyes around the area, an unexpected thing happens.

Boogsh!

A loud bang was heard around me. Sunod-sunod na nagtakbuhan ang mga tao sa aking paligid at kasabay nito ay ang malalakas na iyakan ng mga bata. '

B-blood!

People were covered in blood. Near a large penguin fountain, debris collapsed and even people fell.

Hindi ko na alam ang gagawin nang sandaling nagkakagulo na ang lahat.

Ramdam ko ang panginginig ng aking kalamnan at kamay habang nakatitig lamang sa aking paligid na nagkakagulo.

Anong gagawin ko? Maraming nasaktan at namatay sa pagsabog na 'to.

As I turned my head behind my back, I saw my best friend Founa and my little brother EJ running towards the exit. However, what shattered me the most was when I saw a guy in an all black outfit.

I tried to run in them when the guy was about to shot my brother and Founa.

"NO!"

Nagising na lamang ako at habol ang aking paghinga habang inaalala ang aking napaginipan ngayon lang.

Grabe! Hanggang ngayon ay nanginginig pa rin ang mga kamay ko at ramdam ko ang panlalamig ng aking katawan na waring binuhusan ng malamig na tubig.

Premonition.

Premonition is an early warning about a future event. Sa kaso ko, sa panaginip ko siya laging nangyayari.

Mga bagay na nararanasan ko simula no'ng tumuntong ako ng labing limang taong gulang.

Akala ko dati simpleng panaginip lang ang mga iyon na naalala ko lang pero nagkamali ako.

Ang dati kong napaginipang dugo at kutsilyo sa may kusina ay nangyari makalipas lang ang tatlong araw sa kapbahay naming hindi kalayuan sa amin.

Nalaman na lang namin na nag-away ang mag-asawang 'yon na nauwi sa karumal dumal na pagkamatay ni Aling Tasi sa kamay ng kanyang asawang si Manong Carlos.

Ang kutsilyong nakita ko sa aking pangitain ay ang kutsilyong nakita ko na tinitinda ng mag-asawa sa palengke na siya ring ginamit sa krimen. At ang ikinagulat ko ay hindi sa kusina pinatay ang ginang kundi sa mismong sahig na gawa sa tiles sa p'westo nila sa palengke.

Nahuli naman si Mang Carlos pagkatapos.

'Yon ang una kong naranasang hindi makakalimutan.

At ngayon na nakukuha ko na kung paano siya mangyayari, napipigilan ko rin ang posibleng maging insidente dahil sa kakayahan kong 'to.

But the most difficult part of having this kind of ability is that you cannot predict when it will occur.

May time na halos isang buwan bago mangyari ang insidente at may time naman na umaabot lang ng oras. Kumbaga pa-surpresa kung mangyari ang mga bagay na nakikita ko sa panaginip ko.

At ang nakakainis sa lahat ay hindi ko malaman-laman kung saan gaganapin ang insidente na siyang pinaka-mahirap sa lahat.

Kakasalin ko lang ng juice sa aking baso at binuksan ang tv sa may sala.

'Terrorist attack happened in the southern part of...'

Napatigil ako sa aking pag-inom nang bumungad sa akin ang balita tungkol terorista.

Oh my gosh! Ayaw ko mang sabihin pero posible kayang ang taong may baril sa panaginip ko ay terorista?

Muli, kinabahan na naman ako sa aking naiisip.

I need to think hard kung saan posibleng nangyari ang kaguluhan. My only clues were people, lights, EJ, and Founa, my best friend.

I bit my nails because I was afraid that this might happen on this day.

Muli na naman akong napatigil nang makitang bumaba sa may hagdanan ang aking kapatid na may dalang sling bag.

As I scanned his outfit, he's wearing a green polo in my dream while he's wearing a plain black t-shirt right now.

I forced a smile on my face.

"Wow! EJ looks so handsome! Saan punta naten, young guy?" I tried to be cheerful, but deep down inside ay kinabahan na talaga ako.

"Ah, ate, may gala kami ng mga kaklase ko. Pupunta kami ng time zone!" he answered excitedly.

"Sinong matanda ang kasama niyo?"

"Si Tita Laureen, mama ni Borge. Ililibre niya kami kasi birthday ni Borge ngayon!"

That was a relief! Time zone sa mall. I was thinking about carnival since lahat ng p'wedeng mangyari sa panaginip ko ay posible doon mangyari. Ang ingay, ilaw at alam kong nasa school pa si Founa kaya malabong makakasama niya ang kapatid ko ngayon.

I patted EJ's head and bid goodbye before he left. Sinundo nga siya ni Tita Laureen niya.

After hours, I was in my car on the way to the carnival to confirm my prophetic vision. Posible talaga na sa kalapit na carnival na mangyari ang insidenteng 'yon. Kaya naisipan kong tingnan ang pinakamalapit na carnival sa amin para magbigay babala na rin sa lahat.

As I stopped in front of a carnival, I was shocked to see the 'CLOSED' sign hanging from the gate.

Nagtaka ako at napaisip nang sandaling makita ang kabuoan ng carnival na sarado.

Kung hindi rito, nasa'n ang posibleng mangyari ang insidente sa panaginip ko?

Muli akong sumakay sa aking sasakyan ngunit napatigil ako nang tumunog ang aking telepono at nakita ang pangalan ni Founa na tumatawag.

Agad ko naman itong sinagot.

I started the engine and answered Founa at the same time.

"Hey, Bessie! Kasama ko si EJ! Nasa mall kami!"

I was confused as Founa kept shouting as she answered me.

"I thought nasa school ka? Pupuntahan ko kayo? Saang mall kayo---"

Napatigil ako sa aking pagtatanong nang biglang rumehistro sa aking isipan ang lahat.

The sound of a lyre playing loudly in the background. Mga ingay ng nagsisigawang bata at ingay sa paligid. Napatakip ako sa aking bibig nang may maalala.

"Hello? EA, are you still there?"

"Founa, listen to me. If possible, may mga kumukutitiap na ilaw ba sa paligid mo?"

"Y-yes, meron. Marami."

"May fountain penguin ba malapit sa inyo ni ----"

Bogsh!

Napatulala ako nang makarinig nang malakas na putok ng baril mula sa kabilang linya. Napatakip ako sa aking bibig nang may ma-realize.

It's not the carnival... kundi sa mall mangyayari ang pag-atake ng terorista.

I can't help but cry as the car speeds along the highway.

I'm hoping they're still alive.

-----««✼»»-----