Chapter 22: N.R
Jill
Ang sumunod na mga araw ay naging mas challenging sa aming magpipinsan. Pero syempre ganun din naman siguro sa limang magkakaibigan.
Minsan nga napaisip ako kung hanggang saan kaya kami dadalhin ng kaliwa't kanang gantihan namin.
Kung nagkataon din na nalaman ito ng buong Staff at ni Mrs. Howard. Pare-pareho kaming mapaparusahan.
Lalo na kami.
I'm sure naman na Lola is monitoring on us. Yun naman ata ang isa sa katayuan ni Mrs. Howard.
"Jill, Saan si Syd?" Tanong ni Khate sa akin.Pagkabungad sa pinto. Nasa Nursery room ako nung time na yun kasama yung mga batang nasa edad 1 to 3 years old.
I shrugged.
"Kasama lang kanina nila Janel na nagpaligo ng bata ah." Sabi ko habang binubuhat si Alissa yung 1 year old na baby girl mula sa crib. Kanina pa kasi walang tigil sa pag-iyak.
"Ah ok. Baka nasa second floor yun." Sabi niya.
Tumango ako habang nilalaro ang bata.
"Siguro nga, check mo nalang."-Ako
"Ok. Sige maiwan na kita jan." Tumango at ngumiti ako sa kaniya saka na siya lumabas ng room.
Biglang nagsipag-iyakan narin ibang mga bata sa nursery. Naku wala pa naman dito si Nanay Lita.
Nanay lita is one of the volunteer nurse mula sa St. Mary General Hospital. At kung di ako nagkakamali nasa edad 50 na sila.
Si Nay Lita ang talagang nakatoka sa pag-aalaga ng mga bata dito sa nursery room. Sabi nila sobrang galing daw si Nanay pagdating sa pag-aalaga ng bata. Kayang kaya niyang pahintoin sa pagiyak mga bata. Parang child whisperer daw si Nanay.
Ako kaya paano ko mapapahinto mga, bata sa pag-iyak. 😢😭 15 na bata ang andito. Pinatawag kasi ni Mrs. Howard si Nanay kakausapin daw niya. . Kaya nakiusap siya na kung pwedeng bantayan muna namin nila Syd yung mga bata.
Yun nga lang ako lang naiwan dito. 😑
"Oh. Why are you crying? You guys want to play?" Tanong ko sa mga bata.
Teka bakit ba ako nag-E-English? As if naman maintindihan ako ng mga baby dito.
Myself nasisiraan ka na. Yung mga hilaw kasi! sila talaga sisihin ko. 😡
Lalong umiyak si Alissa kasunod nun ay pati mga bata na nasa crib. .
😭 Diyos ko po Lord..
"peka.... boo!" Laro ko sa kanila.
Kaso wa epek 😭 Lalo lang silang umiyak. Nay balik ka na dito.
Maya-maya pa ay bigla ko nalng naramdaman na inaabot ni Alissa yung cap mula sa ulo ko.
"Oh.. no baby no.. ate Jill needs cap." Malambing na sabi ko. Habang hinawakan ko na cap ko para di niya tuluyang maalis sa ulo ko. Pero pinipilit niyang abutin yung cap ko habang buhat ko siya. Iyak parin siya ng iyak.
"Ok.. fine.. pero babalik mo rin cap ni ate hah?" Sabi ko sa kaniya, habang nakatitig siya sa akin. Para bang naintindihan ako.
Maya maya ay hinayaan ko na siyang hilain ang cap mula sa ulo ko. Causing my hair to fall gently into my back.
Laking tuwa niya ng mahawakan niya yung cap lalo na nung makitang nakalugay na buhok ko.
Sa totoo lang maliban sa mga pinsan ko, wala pang ibang tao ang nakakakita sa akin na nakalugay ang buhok. Syempre maliban narin sa mga baby na kasama ko dito. Sa St Mary Academy naman hindi ako naka-Cap. Pero parati akong nakaponytail. Bawal kasi ang nakasombrerong babae dun.
Bigla nalang akong napaigtad ng sunod-sunod ko ng narinig ang maliliit na tawa ng mga bata. May clap pang kasama ang iba sa kanila.
Natuwa pala silang lahat sa pagkakalugay ko. Buti na nga lang at bagsak buhok ko. Paano kaya kung sabog-sabog?
Naku panigurado magwawala mga bata dito.
Tinitigan ako ulit ni Alissa
"Danda!" Sambit niya. Nanlaki mata ko sa sinabi niya. May nasasabi narin palang word si Alissa.
"Totoo ganda ate Jill?" Natutuwang tanong ko sa bata. Ngumiti siya bilang pag-sang-ayon.
"Ikaw baby hah. Mamaya kukunin ko na yan baka may makakita kay ate j--
"Hi"
Bigla akong nagulat at bahagyang natigilan. Nang makita ko kung kanino nanggaling yung boses na yun.
My eyes got widen as my feet froze.
Oh no.. 😲
*********
Zayn
I was playing with Jake the 1 year old boy that I'm carrying when I decided to put him back in the nursery room.
As we were stalking the hallway to the N. R.. I've heard voices coming from that room. Babies crying as she tries to make them calm down. I then noticed that the door was slightly opened. Me walking slowly as I snicked behind the door.
I was surprised when I found out that it was Jill who's talking.
"Oh... no baby no.. Ate Jill needs cap." She told them sweetly. But then babies continues of crying. Maybe because they couldn't understand her.
Before I thought Jill were just that kind of girl that so taught and hard.
But then what I've observed right now is the opposite one.
"Ok.. fine.. pero babalik mo rin cap ni ate hah?" She said. As my brow furrowed in confusion when I didn't understand the last part of she had said.
Suddenly, she let the baby pull off the cap from her head. As her hair gently falls down gracefully in her back. It's like a shampoo commercial on TV. Babies started to chuckled in different direction accompanied with happy claps. Showing how happy they are seeing Jill. And then she throw sweet smile on to them, One that I had never seen to her before.
My eyes widen of what it had witnessed. It's not that I haven't seen girls with hair hanging loosely. It's just that the amazing fact of knowing someone who's hard and lesbian type of person that can actually break jaw in one punch like Jill will look stunning in that look.
And she doesn't know that.
Unluckily Jill is one of the boys.
"Danda." The baby babbled out.
"Totoo? Ganda ate Jill?" She said. As the baby smiled.
I frown. I really don't understand their maybe heart touching conversation.
Jake started to move uncomfortably in my arms as he pointing the inside of the room. Maybe he wants to take a nap already. I Breathed deeply before I took a step to get in.
"Ikaw baby hah. Mamaya kukunin ko na yan. Baka may makakita kay ate Ji--
"Hi" I greeted. She's obviously in shocked seeing me. She then quickly put back the girl in the crib as she tries to cover her hair and panicking of wearing his cap.
"Why didn't you knock?" She questioned me in complete annoyance and irritation.
"Actually the door was opened And I think I don't have to do knocking since this is nursery room."I retorted back.
She then throw sullen glance to me. And started to march towards the door.
"Hey wait, where you going?" I asked.
She turned around, still her eyes in menacing look.
"I'm going to none of your business." She answered then smirk on to me. My eyes blinked in disbelief. The next thing I knew Jill already out of the room.
Now great! looks like another challenge in my way. 😥
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
Chapter 23👉
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top