PINAGMAMASDAN ko ang mga taong nagdadaanan, 'yung mga pamilya na naghahatid sakanilang ka anak dahil siguro mag tatrabraho ito sa ibang lugar o sa maynila. I know the feeling og being alone with your love ones, with your family,friends and anyone that you love. Kasi ngayon ay nararamdaman ko na 'yung pagka miss ko sakanilang lahat, miss na miss ko na sila sobra.

Actually ngayon ko lang naramdaman 'yung pagka miss ko sakanilang lahat sa manila, siguro nung una kong dating rito pero nung mga nakaraang araw with my husband is the best feeling ever. Everything is really unexpected,hindi ko naman alam na ganuon pala ako kabilis na magtitiwala sakanya. Siguro nga tama si Donna Cruz sa isa sa mga liriko sakanyang kanta na 'kapag tumibok ang puso, wala ka nang magagawa kungi sundin ito' and yeah, kahit anong pilit ko wala e, natatalo talaga ako ng puso ko minsan.

I turn on my phone, kakabigay lang kasi saakin ito ni Harry kanina habang pa byahe kami rito sa airport, remember kinumpiska niya ito saakin just because i am talking to Brick on the phone. And o my surprise, i waited and waited for a couple of minutes pero wala man lang notification ang natatanggap ko, ni text calls or chats wala man lang, kahit nga email e wala man lang. Nasira na ba ang cellphone ko? o wala lang talagang nakaka miss saakin?

Kahit sina Nica at Mel wala man lang. Lagot talaga sila saakin, isang buwan lang akong nawala hindi na nila ako naalala. HAYY! sasabunutan ko 'yung mga 'yon pag uwi ko e.

"Hey wife.. are you.. okay?" tumabi siya saakin at inabutan ako ng brewed coffee. Marahas akong umiling at inagaw sakanya ang kape at humigop ng kaunti. Iniaro ko sakanya ang phone ko at pinakita na wala man lang nakaalala na kamustahin ako rito.

"Kahit isang text lang galing sakanila wala man lang akong natanggap, kahit 'Hi' or 'Hello' lang wala man lang! heyy! i'm still here! nag honeymoon lang ako hindi na nila ako naalala." i rolled my eyes full of frustration. Suddenly i felt his hand rubbing my back, i turn to look at him and he's showing his cheeky smile.

"Wife, they miss you so much. Ikaw pa? 'wag kanang malungkot dyan, maybe they're just busy on some things there. Don't stress your self wife." then he plant a kiss in my forehead.

Yeah, i am starting to like this guy.

***

"He! ako kaya 'yung nanalo! ako kaya yung nakatalo sa kalaban hindi ikaw. Akin na lima mo ako panalo e" tinatawanan niya lang ako rito samantalang ako etong seryoso sa paglalaro tapos sasabihin niya na siya yung nanalo e wala nama siya ginagawa para manalo, tsk.

Aba't mas lalo niya pa talaga akong tinawanan dahil sa inasta ko.

"Sineryoso mo talaga yung pustahan nating limang piso kanina? hindi ako seryoso run ah" then he laugh again, na parang bata akong tinatawanan. Sinamaan ko siya ng tingin at kinurot sa tagiliran.

"ihhhhhh! akin na yung lima! ako yung nanalo e!" I almost jump at him para lang ibigay niya 'yung napag usapan na pustahan namin kung sino ang mananalo sa Mobile Legends.

And surprisingly i won!

He's still laughing, he almost cried because of so much happiness, at nakakainis dahil tinatawanan niya ko and i am fucking serious sa pustahan namin.

Sinamaan ko lang siya hanggang sa magtigil siya sa kakatawa niya. And finally inabot na din niya saakin ang five pesos na pustahan namin. Yipeeee!

"Ang dami mo pang sinabi, magbibigay ka rin pala. Tsk, i hate you" then i rolled my eyes at him. Lumayo ako sakanya ng upo at duon ako sa dulo ng backseat pumwesto.

Kinakalapit niya ako pero inaalis ko lang ang kamay niya, magtatampo muna ako.

Patuloy parin siya sa pangungulit saakin para pansinin ko siya pero nag mamatigas parin ako. Bahala siya jan, pakipot muna ako no. Lakas niya akong matawanan tapos ngayon susuyuin niya.Aba't maghirap muna siya para pansinin ko.

"Malapit na ho tayo" the driver said all of a sudden. Inayos ko ang nalukot kong damit dahil sa pagkakaupo ko. Excited na akong makita ang mga naiwan ko rito.

"Uyy, Wife bati na tayo please." Pagmamakaawa niya na parang bata. Naka pout pa talaga siya. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi ko para mapigilan ang ngiti.

Natatawa ako sa pag papa cute na ginagawa niya.

Sinusundot niya ako sa tagiliran dahilan para makiliri ako at hindi mapigilang tumawa, sheezz! Ang lakas kaya ng kiliti ko sa tagiliran.

"Heyy--" tuloy parin ako sa pagtawa dahil hindi parin siya natigil sa kaka kiliti saakin, hinang hina na ako dahil sakanya.

"Don't be mad at me please, bati na tayo Wife alam mo naman na love kita e." Then he showered his kisses on my face, napapansin kong napapa tingin saamin si manong driver kaya naman inilayo ko si Harry at linatigil sa ginagawa niya.

"Behave, wala pa tayo sa bahay." His face lighten up dahil sa sinabi ko.

"So, should i ready myself for later when we get home?" Pinaningkitan ko siya ng mata dahil sa pinahihiwatig ng sinabi niya. Hinampas ko siya sa braso at pinandilatan ng mata.

"Hindi ka tatahimik?" Pananakot ko sakanya. Then he act like he's zipping his mouth.

Sawakas, natahimik rin ang isang 'to.

Papasok na ang sasakyan namin sa village nila Harry, how'd i know? Sinasama ako ni Mom rito when she's delivering some pastries sa Mom ni Harry, so that's why.

Huminto ang sasakyan sa isang napakalaking itim na gate, then automatically na nag bukas ito at nakapasok ang sasakyan. I think may sensor 'to, ang tatamad naman siguro ng mga guards rito or maids at hindi man lang mapag buksan ng gate ang mga papasok. Saamin kasi manu-mano.

E sa ganuon ang trip nila e, ano bang magagawa ko.

Naunang bumaba si Harry at pinagbuksan ako ng pinto. Tinulungan ko siya na mag buhat ng gamit namin but he insist na huwag na daw akong tumulong at sila manong guards na raw ang bahala duon. Papasok na kami sa bahay but i can't here any sounds na nanggagaling sa loob, wala bang tao? Parang ang tahimik naman ata dito, halos tunog lamang ng mga ibon ang naririnig ko.

Bubusan sana ni Harry ang pinto ng bigla itong nag bukas then my nag pop na mga confetti dahilan para magulat kaming dalawa.

"WELCOME HOME MISTER AND MISSIS ANDERSON!" They shout in chorus.

Kompleto silang lahat, ang angkan namin angkan nila pati narin mga friends naming dalawa. So eto pala ang dahilan kung bakit wala man lang nagparamdam ni isa sakanilang lahat.

"Nakakatampo kayong lahat" i acted like i am mad, at sinakyan naman ni Harry ang trip ko.

"Yeah, me too." Umirap pa ito at nag cross arm pa. Pinigilan kong matawa pero hindi ko parin napigilan kaya natawa nalang ako dahil sa inakto niya, para siyang babae.

Isa isa silang lumapit saamin pero nauna si Mom and Dad para yakapin ako at kamustahin and many more questions pa ang ibinato nila saakin, dinaan ko nalang sa tawa lahat ng mga tanong nila saakin. Sumunod sila Ate, Kuya pati narin si Mavi.

"How is he?" Ate Martha ask, with her meaningful smile. Inirapan ko lang siya at niyakap ko si kuya.

"Are you fine?" I nod at kuya's question, i am more satisfied.

Huling yumakap saakin si Mavi, hindi ko inaasahan ang mga sunod niyang sinabi.

"I'm just here ate if he hurts you, i will punch his fucking face, a really really hard punch" then he tap my shoulder before he look at Harry who's clueless with the actions of Mavi. Matalim niya itong tinititigan at para bang nagbabato ng mga patalim ang tingin ni Mavi kay Harry.

Akala ko hindi pa sila matatapos pero ng tinanguan ni Mavi si Harry ay nakahinga ako ng maluwag, akala ko magsusuntukan na sila e. Buti nalang talaga at may manners ang kapatid ko sa nakakatanda.

Yeah, he's cold. He's one of those guy na hindi masyadong nagsasalita and serious palagi, but Mavi is a sweet cold man, kahait pa malamig ang pakikitungo niyang kapatid ko ay hindi naman 'yan manhid.

Everything went good. Actually naririndi na nga ako sa dami nilang sinasabi, halos kaliwa't kanan ay nag sasalita, hindi ko alam kung sino ang papakinggan ko. Hanggang sa dinner table, they can't stop from talking and talking. Hindi nalang ako nagsasalita at si Harry ang pinakakausap ko sakanila at pinapasagot sakanilang mga katanungan.

I am too tired. Hey, may jet lag pa kaming dalawa but they can't give us a time to rest.

After dinner hindi ko na talaga kaya, una akong nagpaalam sakanilang lahat para makapag pahinga na ako. Sinamahan naman ako ni Harry sa kwarto niya, and this is my first time na makapasok sa kwarto ng lalaki. Kuya and Mavi pati narin si Dad, hindi nila kami pinapapasok ni ate Martha sa mga kwarto nila, si Mom lang talaga.

"You should rest now Wife" he comb my hair using his fingers then he peck a kiss in my forehead. "Susunod nalang ako Wife ha, tatapusin ko lang lahat ng pag uusap nila ngayon then tommorrow and the following days, tayo nalang munang dalawa okay. Pahinga kana" i nod. Hinintay niya muna akong makapasok sa banyo bago siya umalis. I need to clean up first bafore i go to bed and sleep.

So now, my married life is starting. A new chapter of my life.

--

A/N: Hello sainyo! Kamusta? Buhay paba? By the way, pasensya na at ngayon lang ha. Na miss kong mag update, thank you sa mga naghintay for this chapter :)