τον εχασα 41


ΧΘΕΣ ΤΟ WATTPAD ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥς-ΕΣ ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΕΧΘΕΣ.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Αφρο pov

Ακομα κοιταζω το αεροπλανο που σχιζει τον οριζοντα στα δυο.

Και οχι μονο τον οριζοντα αλλα και την καρδια μου.

Ο ερωτας της ζωης μου βρισκεται εκει μεσα.

Και εγω?

Τον εχασα...

Για παντα?

ισως.

οχι οχι οχι δεν μπορει να τον εχασα για παντα.

Οπως λεει και το τραγουδι

"δεν χωριζουν ομως ετσι οι ζωες ,των ανθρωπων που αγαπηθηκαν με τοσο κοπο"

Ετσι και η δικη μας ιστορια δεν προκειται να τελιωσει ποτε.

Θα τελιωσει οταν το πω ΕΓΩ!

Γυρναω στην γραμματεα.

"Αυτο το αεροπλανο πρεπει να σταματησει"απαιτω.

Βγαζω εναν αλλο ευατο, αδιστακτο.

"Λυπαμαι κατι τετοιο δεν γι-"την διακοπτω

"Ποσως με ενδιαφερει ,ο ερωτας της ζωης μου βρισκεται εκει μεσα και τον θελω εδω.Ακους??ΕΔΩ"

Δακρυα αρχιζουν να βρεχουν τα μαγουλα μου και ενα αισθημα αδικιας αρχιζει να εμφανιζεται.

"Λυπαμαι που το ακουω αυτο αλλα εγω δεν μπορω να κανω τιποτα.Δεν ειμαι η αρμοδια.Μηπως θελετε να παρετε την επομενη πτηση για Λονδινο?"ρωταει δηθεν ευγενικα.

Να την χεσω την ευγενεια σου αν δεν μπορεις να με εξυπηρετησεις.

Δεν μπορει να εφυγε.

Δεν μπορει να με αφησε μονη μου.

Ειπε οτι ποτε δεν προκειται να με αφησει μονη

~κανεις λαθος~

και τι ειπε εξυπνακια?
~δεν προκειται να σε αφησω ΑΝ δεν με αφησεις εσυ~

Εγω φταιω,εγω εγω εγω.

Πως μπορεσα να τον αφησω?
Πως μπορεσα παλι να αμφησβητησω την αγαπη του?

Δεν μου εχει δωσει κανενα λογο.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΑΦΡΟ??????

ΠΩΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ?????????????

ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΑ ΕΙΣΑΙ?

Καθομαι σε μια καρεκλα.

Τα χερια μου μπερδευονται συχνα με τα μαλλια μου ενω κοιταζω τους ανθρωπους που περιβαλλονται γυρω μου.

Βλεπω καποιους να τρεχουν να προλαβουν το αεροπλανο.

Αλλους να περπατανε κανονικα γιατι ειχαν ερθει αρκετα νωριτερα.

Αλλοι να κλαινει και η λεξη "θα μου λειψεις" να εχει γινει καραμελα.

Αγκαλιες ,φιλια,γλυκολογα.

Ναι ,αυτες ειναι μερικες κατηγοριες που μπορει να συναντησεις μεσα στο κεντρο.

Μην ξεχνας ομως οτι υπαρχουν και ανθρωποι που θα χασουν οτι πιο πολυτιμο εχουνε για να προοδευσουν αλλοι στην ζωη τους και καποιοι σαν και εμενα που δεν προλαβαν να πουν ουτε ενα τελευταιο σε αγαπω στον ερωτα τους ,στην Ζωη τους.

Ολοι οι ανθρωποι εχουν κλειστει στο δικο τους μικρο οχι και τοσο φανταστικο κοσμο και αδιαφορουν για ολους τους υπολοιπους.

Αδιαφορουν ή μηπως δεν θελουν να μαθουν επειδη θα πληγωθουν.

Θα ενστερνιστουν τα προβληματα του αλλου και θα πονεσουν?

Οι ανθρωποι δεν ειναι τελειοι.

Και ολοι κανουμε λαθοι, συνηθως επαναλαμβανομενα.

Για παραδειγμα ,εμενα.

Εχω τοσες πολλες αναμνησεις απο εκεινον να μου λεει και να μου δειχνει οτι με αγαπαει και εγω στο τελος να μην τον πιστευω..

Γιατι?

Ισως φταινε τα λογια των αλλων ,

Ισως φταει οτι παντα ηλπιζα να πετυχει αυτο που εχουμε αλλα ηξερα οτι δεν θα μπορουσε.

Ισως φταιω και εγω ,που φοβαμαι να αγαπησω ,να αφηθω.

Αν αφησω τον ευατο μου και εκεινος με πληγωσει?

Αυτο καθε φορα σκεφτομουν και συγκρατιουν.

Ομως αν δεν προσπαθησεις ποτε δεν θα μαθεις.

Και οχι μονο αυτο.

Δεν χαρηκα στο βαθμο που ηθελα ολες τις στιγμες μας.

Ολα τα φιλια μας.

Τις αγκαλιες μας.

Για αυτο ακριβως το λογο.

Εκανα το μεγαλυτερο λαθος της ζωης μου και το πληρωνω με την απομακρυνση του.

Τι θα κανω εγω τωρα?

Πως θα ζησω μακρια του?

Μπορω να ζησω μακρια του?

Μπορω να ζησω με την απουσια του?

Μαλλον οχι.

Θα καταντησω σαν αυτες απο τις ταινιες.

Που περιμενουν να γυρισει ο ερωτας της ζωης του πισω.

Και τελικα γυριζουν,ειναι δυνατον να μην γυριζαν!

Το θεμα ειναι πως γυριζουν.

Εδω σας θελω

ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ και ΙΣΩΣ με ΠΑΙΔΙΑ.

Οταν το μαθαινει η πρωταγωνιστρια πεθαινει.

Και εζησαν ολοι καλα και αυτη στην κολαση.

ΤΕΛΟΣ....

Πφφφ λογικα αυτη θα ειναι η ιστορια μου.

Εγω στο χωμα!

Τι καλυτερο?

Κολαση με τοσο φως δεν το περιμενα ποτε.

Τι κανω εδω?

Τι περιμενω?

Να ερθει?

Αφου δεν θα ερθει.

Και το ξερω πολυ καλα.

Πρεπει να φυγω απο εδω.

Χρειαζεται να τον ακολουθησω.

Μπορει το σωμα μου να ειναι εδω αλλα η καρδια μου ,το μυαλο μου ειναι μαζι του.

Και παντα θα ειναι μαζι του.

Οποτε το μονο που πρεπει να κανω ειναι να παω την υλη στο πνευμα.

Δυσκολο?

ΠΑΝΔΥΣΚΟΛΟ.

Και αν δεν με δεχτει?

Και αν με διωξει?

Μου ειχε δωσει προθεσμία

Ναι αλλα σου ειχε πει οτι σε αγαπαει και αν σε αγαπαει αληθινα,θα ασφησει τον εγωισμο του στην ακρη σωστα??

Σηκωνομαι απο την καρεκλα.

Ζαλιζομαι.

Νιωθω την γη να χανεται κατω απο τα ποδια μου.

Οσες θαλλασες και αν μας χωρισουν ,εγω θα βρισκω παντα τροπο για να ερχομαι σε εσενα ,μωρο μου.

Πρεπει να φυγω .

Πρεπει να παρω ρουχα ,βαλιτσα εχω να κανω πολλα και εχω μονο ενα μιρκο χρονικο διαστημα.

Θα προλαβω ετσι?

Θα με δεχτει?

Και αν δεν με δεχτει?

Θα επιμεινω μεχρι να με δεχτει οπως κανει εκεινος τοσο καιρο.

Αρχιζω να περπαταω γρηγορα κουβαλωντας ολο αυτο το βαρος και τις ερωτησεις στον ωμο μου.

Ελπιζω!

Αυτο μονο κανω.

Δεν βλεπω τιποτα.

Δεν θελω να τον χασω.

Δεν μπορω.

Δακρυα ξανακυλανε.

Και αρκετοι ανθρωπου με κοιταζουν.

Αλλα δεν με ενδιαφερει το μονο που με ενδιαφερεις ειναι εκεινος.

Βγαινω εξω στο αεροδρομιο.

Ολα μοιαζουν ,ιδια ,μουντα χωρις εκεινον.

Γυρναω και πεφτω πανω σε ενα σκληρο σωμα

Χαρτια, βαλιτσες τα παντα πεφτουν κατω.

Δικα του,όχι δικα μου.

Κανουμε κινηση να τα πιασουμε και ο ηλεκτρισμος με κατακλυει.

Το ιδιο και εκεινον.

Κοιταζομαστε.

Και εδω ταιριαζει η φραση

Για αυτο εγινε ο κοσμος ματια μου

Για να σε συναντήσω.

χευυυυυυυυυ

Να σου πω ενα ζωο απο Π???

ΠΡΩΗΝ.

πφφφ 

Θα παω φροντηστηριο σε κανα μισωρο 

και μετα αγγλικα 

γεαααα

γιουπιιι

ειρωνειαα.

Δεν θα πω πολλα καθως θα κανω huge spoil 

Something that I do not want to do.

I am Bitch 

okey 

Ποιος λετε οτι ηταν ο κυριουλης που επεσε πανω ;) 

Ιδεες ;) 

byeee

(Καποιοι ειχαν πραγματικα αρκετη φαντασιααα)


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: #romance