Αφρο pov 1

Εχουν περασει δυο ολοκληρες μερες και εμεις οι δυο δεν εχουμε μιλησει.Τον ακουω καλά όμως ,κάθε βραδυ ,να το κανει μαζι με την κοπελα η οποια ονομαζεται Μυρτω.

Κατά το σουρουπο ,εμφανιζεται η Μαρια στο δωματιο μου.

«Ακομα να μιλησετε?»

«Δεν εχουμε κατι να πουμε»λεω κοφτα

«Μα και αυτος ,δεν εκανε καποιο εγκλημα ,απλως σε φιλησε.»

Χαμογελασα ειρωνικα «Αυτό σας ειπε ότι φταει?Το φιλι?»

«Και ότι θυμωσες που σε διεκοψε ενώ ησουν με αλλον»λεει επικριτικά 

Δεν απαντησα ,γυρισα το κεφαλι μου και κοιταξα εξω από το παραθυρο.

Ειχε αδικο δεν ειχα θυμωσει για αυτόν τον λογο .Ειχα θυμωσει με τον ευατο μου.Δεν μπορει να μου ασκει τετοια επιρροη.Πως το κανει αυτό?

Πως γινεται να με ποναει τοσο πολύ που τον ειδα να το κανει με την άλλη.Οι σκεψεις γινονται σκηνες μεσα στο κεφαλι μου.

Όχι όχι ξεχνα το ξεχνα το.Ποναει πιο πολύ από ότι νομιζα

Τοτε θυμηθηκα τα λογια της Μαριας.Τρυπωσαν στις σκεψεις μου και εμειναν εκει.

Δεν τον εκρινα, ουτε θυμωσα μαζι του που πηγε να με σταματησει από τον άλλον ,ετσι και αλλιως δεν τον ηθελα ,το εκανα απλως για να νευριασει ,για εκδικηση.Ομως αυτό το φιλι.

Στοπ ,παυλα ,τελια ,κομμα ,θαυμαστικο.Τι λεω??ΜΗΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ,.ΑΠΟΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Ισως το σκεφτομαι επειδη τον μισω και ενιωσα αιδια .

~ψεμματα και στον ευατο σου Αφρο!~

«Δεν θα απαντησεις?»

Συνεχιζα να κοιταζω εξω από το παραθυρο

«Καλα, παντως να ξερεις ότι αυτος με τον οποιον χορευες είναι εχθρος του Αχχιλεα.Ηθελε το κακο σου και επισης ο Αχχιλεας σε θελει ετοιμη στις 20:00 ,θα πατε επισκεψη στους γονεις σου»

Γυρισα το κεφαλι μου αστραπιαια προς την κατευθυνση της.

Οι γονεις μου?Αχχχχ ποσο μου εχουν λειψει.

«Σου λειπουν»δηλωσε

«Αρκετα»

«Τοτε ντυσου ,οσο πιο γρηγορα ετοιμη εισαι ,τοσο πιο γρηγορα θα πατε»

Ειχε δικιο.

Αφου εκανα το μπανιο και τοποθετησα στο σωμα μου τις κρεμες μου κατευθυνθηκα προς την μεγαλη ντουλαπα.

Εβαλα το φορεμα και βαφτηκα ελαχιστα ,βαζοντας λιγη μασκαρα και σε γηινα χρωματα κραγιον.Εκανα έναν κοτσο το μαλλια μου,αρπαξα το πορτοφολι και ξεχυθηκα στους διαδρομους

Ο άλλος το μηδενικο ηταν ηδη ετοιμο και με περιμενε.Ξαφνιαστηκε όταν με ειδε.Ηταν υπεροχος αλλα εκρυβε τα τατουαζ του.Φυσικα για να μην δειξει ότι είναι bad boy.

«Εισαι ηδη ετοιμη?19:45 ειναι ακομα»

«Δεν νομιζω να υπαρχει προβλημα»απαντησα με μια bitch συμπεριφορα

«Κανενα απλα συνηθως οι γυναικες αργουνε αλλα ξεχασα μωρε ,εσυ εισαι κοριτσακι»σταυρωσε τα χερια και περιμενε να τον ταπωσω.

Όχι αγορακι ,αυτό το παιχνιδι παιζεται με δυο.

«Απαξιω»σηκωσα το χερι μου και τον πρσπερασα.Απο το παραθυρο του σπιτιου ,τον ειδα ότι ξαφνιστηκε.

Ετσι μπραβο.

Περιμεναμε και οι δυο στην πορτα.Κανεις δεν εκανε κοπο να την ανοιξεις

«Θα ανοιξεις την πορτα επιτελους?»φαινεται να νευριαζει

«Μα εσυ εισαι πιο κοντα» δικαιολογουμαι

«Ναι αλλα εσυ εισαι η δουλα μου,καντο»φωναξε

Τρομαξα ,τι στο διαλοο συμβαινει μαζι του?

Υποχωρησα και ανοιξα την πορτα.

Βγηκα πρωτη και κατευθυνθηκα προς το αυτοκινητο.Ηθελα όμως να κανω κατι πρωτα.Χτυπησα το παραθυρο του οδηγου και εκεινο ανοιξε.Μεσα ειδα έναν κυριο γυρω στα 50 να είναι καθισμενος

«Γεια σας.Τοσο καιρο δεν εχουμε μιλησει και νιωθω καπως ενοχα.Με λενε Αφροδιτη και χαιρομαι ιδιαιτερα που σας γνωριζω.Ευχαριστω παρα πολύ που μας διευκολυνεται στις μετακινησεις μας»

Ξαφνιαστηκε αλλα ανταπεδωσε

«Χαιρομαι και εγω που σας γνωριζω κανενας κοπος αλλωστε για αυτό πληρωνομαι .Με λενε Κωστα»
Χαμογελασε γλυκα και μπηκε μεσα στο αμαξι.

«Γιατι το εκανες αυτό?»

«το θεωρησα ότι αυτό ηταν το σωστο»

«σε εμενα ποτε δεν συμπεριφερεσαι κατά αυτόν τον τροπο»συνοφριωθηκε ενοχλημενα

«όταν αρχιζεις να μου συμπεριφερεσαι και εσυ ευγενικα και δεν με αποκαλεις σκυλα σου ,δουλα σου κ.α τοτε και εγω θα εχω καλυτερη και πιο σωστη αντιμετωπιση μαζι σου»

Τον αποστομωσα.

«πρεπει να μιλησουμε λιγο, αν θελουμε να βγει πειστικο, θα πρεπει να σου πω πως γνωριστηκαμε.Λοιπον ,θα το κανουμε ρομαντικοκατασταση ή όπως στο καλο λεγεται.Σε βρηκα στην παραλια να κλαις ,τον λογο βρες το μονη σου δεν θα τα κανω όλα εγω ,σε βοηθησα και από τοτε ειμαστε μαζι»

«Ειρωνεια δεν είναι?Θα παει ενας εγκληματιας σε ένα σπιτι γεματο αστυνομικους»

«οσο τιποτα»

Φτασαμε και κατεβηκαμε.Μου επιασε την μεση και προχωρουσαμε.Ειχα αγχος.Αν δεν το πιστεψουν?

Χτυπησα το κουδουνι.

Αντε και ο θεος βοηθος.

Χτυπαμε το κουδουνι.

Και στο βαθος ακουμε κατι ομιλιες.

Η πορτα ανοιγει και βλεπω τον πατερα μου την αδυναμια μου. Τρεχω γρηγορα στην αγκαλια του.Ξαφνιαζεται ευχαριστα και ανταποδιδει.

«Μικρο μου ,μου ελειψες.Μας εξηγησε ο αδερφος σου τι συμβαινει.Απο εδώ πρεπει να είναι ο αρραβωνιστικος σου?»

Γυρναω και τον κοιταζω

«Ναι μπαμπα ,αυτος είναι»

«Χαιρω πολύ Μπαμπης»

«Αχχιλεας ,παρομοιος»

«Περνα παιδι μου μεσα ,μην στεκεσαι στην πορτα με τα γλυκα.»

«Ευχαριστω»

Ουυμ του χλεχλες εγινε ευγενικος.Πως και ετσι?

«Αγαπη μου τα παιδια ηρθαν?» εβγαινε από την κουζινα η μητερα μου με μια πετσετα στο χερι να καθαριζει τα χερια της,

«Μαμα μου» την αγκαλιασα και αυτην σφικτα.

«Βρε παλιοκοριτσο ,μα να μην μας εχεις πει τιποτα??»

«Ηταν η ηλικια μαμα ,ημουν 17 και εκεινος 22.Μην ξεχνατε ότι ησαστε αστυνομικοι»

«Μα τιποτα??Παραπονο το εχω»

«Ελα βρε μαμα μου ,αφου ξερεις ποσο σε αγαπαω»

Νιωθω τοσο φτηνη που λεω ψεμματα στους γονεις μου.Πως μπορεσα?Θεε μου μου ερχεται να κλαψω άλλο όχι ,όχι πρεπει να εισαι δυνατη.Να μην δειχνεις τις αδυναμιες σου.

«Καθιστε στο τραπεζι ,το παστιτσιο είναι ετοιμο»λεει η μητερα μου

«Παστιτσιο???Μιαμ μιαμ»

«το αγαπημενο σου» μου εκλεισε συνωμοτικα το ματι

«Παμε να κατσουμε»

Εεε και τι συβαινει??οχι πειτε??ποσο καντεμο ειμαι?

Μπουρδοκλονωμαι και παω να πεσω κατω.

Πριν προλαβω όμως την πτωση μου με το πατωμα ,ένα δυνατο χερι με πιανει από την πλατη .

Ναιππ επεσα από την πισω μερια.

Δεν μπορουσα να κουνηθω ,όχι όχι δεν ειχα χτυπησει ή κατι τετοιο απλως δεν μπορουσα να δραπετευσω από το βλεμμα του.Τοσο αγριο ,τοσο ωραιο ,τοσο μυστηριο.

Δαγκωσα τα χειλι μου .Ηταν τοσο σεξυ ο ατιμος

.Ενιωθα το βλεμμα του να καει τα ματια μου

«γκουχου ,γκουχου»ψευτοβηξε ο πατερας μου

Μας διεκοψε.Με σηκωσε πανω .

«Εισαι καλα κοριτσι μου?» ερχοταν ταραγμενη η μητερα μου

«ναι μια χαρα ,στο παρατσακ»

Καθησαμε να φαμε και φυσικα κατά την διαρκεια του φαγητου δεν ελειπε και η ανακριση

«Ποσο χρονων εισαι?» ρωτησε ο πατερας μου

«23»

«Πως γνωριστηκατε?»

«Την ειδα να κλαει σε μια παραλια και εσπευσα να τη βοηθησω»

«τι δουλεια κανεις?»ρωτησε η μητερα μου

«ειμαι διευθυντης μιας εταιριας»

«τοσο νεος?» ρωταει η μαμα μου

«ηταν το πατερα μου»

«συγνωμη δεν ηθ-»παει να δικαιολογηθει.

«δεν πειραζει»

Εγω ειχα μεινει δεν το ηξερα και προσπαθησα να κρυψω την εκλπληξη μου

«ποτε λετε να παντρευτειτε?»

« σε μιαμιση εβδομαδα από σημερα»

«τι??» πεταχτηκαμε και οι τρεις

«Μα μα δεν εχω προλαβει να κανω τιποτα ,νυφικο ,καλεσμενοι ,προσκλητηρια»εσπευσα να απαντησω

«Αφου αγαπη μου αποφασισαμε να κανουμε κλειστο γαμο»μου εκανε νοημα

«Αααα ναι μωρε ,είναι επειδη εχω συνηθισει σε γαμο να υπαρχει πολυς κοσμος για αυτο»το εφτιαξα καπως σωστα?? «Λοιπον τερμα η ανακριση»

«Καλα» κατσουφιασαν και οι δυο.Φαινοταν ότι ηθελαν αν ρωτησουν και αλλα πραγματα όμως κρατηθηκαν.Ο λογος?Δεν ξερω ,γονεις είναι.

Βαζαμε στο πιατο ολοι ένα μεγαλο κομματι παστιτσιο.Ο Αχχιλεας εβγαζε την μπεσαμελ ,τι κανει ο ανθρωπος?
«Τι κανεις καλε? Βγαζεις το πο ωραιο κομματι του φαγητου»

«Δεν μου αρεσει το πανω-πανω»
Το πιρουνι επεσε με δυναμη στο πιατο.Οχι δεν το ειπε αυτό

«Τι παει λαθος μαζι σου?»τον ρωτησα

«Ότι δεν παει και μαζι σου»

Δεν θα το συνεχιζα άλλο

«Φυσικα απαξιωσε μας και άλλο» φωναξε 

«Δεν απαξιωνω κανεναν»σηκωθηκα από την καρεκλα με δυναμη

«Δεν φαινεται»

«Προσπαθω να μην τσακωθω μαζι σου μπροστα στους γονεις μας αλλα από ότι φαινεται εσυ εχεις ορεξη.»
«Δεν εχω»

«Δεν φαινεται»αντιγυρισα τα λογια του

«Τωρα καταλαβα ,εισαι ακομα θυμωμενη μαζι μου για το σκηνικο στο αυτοκινητο»με ειρωνευτηκε

«Εισαι χαζος αν νομιζεις ότι ενοχληθηκα για αυτό ,δεν λεω ότι μου αρεσε αλλα δεν είναι αυτό»

Με κοιταξε σαν χανος.

«Δεν ηταν αυτό?» γουρλωσε τα ματια του.

«Φυσικα και όχι αλλα εσυ που να το καταλαβεις ,θελει επιστημη το θεμα»τον ειρωνευτηκα

«Που να ξερω εγω τι σε πειραζει εσενα και τι όχι?Μαγος ειμαι για να μυρισω τα νυχια μου?» ειχαμε ερθει πολυ κοντα.Ενωθα την ανασα του σχεδον πανω μου ομως παρολα αυτα ,παρολο την επιρροη του συνεχισα.

«Δεν θελει και πολύ φιλοσοφια»τον ξαναειρωνευτηκα

«Σου εχω πει να μην με ειρωνευεσαι»φωναξε

«Αλλιως τι θα γινεις θα μας κανεις ντα?Φοβηθηκα τωρα»

Σηκωνει το χερι του ,λογικα για να με χτυπησει αλλα νιωθω ένα τραβηγμα από το λαιμο.Λογικα καποιος με εσπρωξε από το να μου δωσει μπουνια ή μηπως όχι?

χευυυυ

τελικα της εδωσε μπουνια ή οχι ;)

ολα στο επομενο κεφαλαιο 

που θα μπει

..

..

..

..

..

..

..

ΑΥΡΙΟ

αραγε θα πιστεψουν οι γονεις πως το ζευγαρι ειναι ερωτευμενο?

Μμμμ

xoxoAngelina here 

φιλουμπες :*