ηταν απαισιο 50

Χριστινα pov (φιλη Αφρος)

Να χτυπησω ή να μην χτυπήσω.
Με πρόδωσε.
Επρεπε να μου ειχε εκμηστηρευτει την αληθεια και να μην την εβλεπα μεσα απο μια φωτογραφια.
Μια φωτογραφια..
Και ομως εχει την δυνατοτητα να καταστρεφει φιλιες αιωνων.
Γιατί δεν μου το ειπε?
Ισως θα μπορουσαμε να ειχαμε βρει μια λυση.
Ισως ομως και η μοιρα να το ηθελε αυτο.
Αυτον τον ερωτα μεταξυ Αφροδιτης και Αχιλλεα.
Ναι ισως το πεπρομενο.
Ισως ηξερε οτι θα βρουμε τροπο να ξεφυγουμε και δεν το ηθελε.
Μας δοκιμαζει ολους.
Τις αντοχες μας ,τα παθη μας.
Μονο οι δυνατοι επιζούν.
Μετα απο αυτον τον τεραστιο μονολογο στο μυαλο μου σκουπίζω τα υγρα μαγουλα μου και προσπαθω να παρω ανασες.
Μην σκέφτεσαι τιποτα.
Μην σκεφτεσαι τιποτα.
Επαναλάμβανα συνεχεια στον ευατο μου.
Αυτο που κανεις τοσο καιρο,κρατο το.
Μην σκεφτεσαι αυτο που σου εκανε ο Αλεξ σου.
Λαθος.
Δεν ειναι μου.
Η πορτα ανοίγει χωρις εγω να είμαι ετοιμη να τους αντιμετωπίσω.
Τα υγρα μαγουλα μου και τα κοκκινα ματια μου ειναι εμφανή.
Η Αφρο με κοιταει με δυσπιστια και με κοιταει επιμονα απο πανω μεχρι κατω.
Ταραγμένη ξαναεπιστρεφει το βλεμμα της στο πρόσωπο μου.
Λογικη αντιδραση.
Ποτε μα ποτε δεν εχω βρεθει σε αυτην την κατάσταση ποτε ξανά.
Εκτος...
Στοπ
Εως εδω.
Ξεχνα αυτην την ανάμνηση.
Ειναι μακρινη.
Περνω βαθιες ανασες και νιωθω τον αερα να λιγοστευει.
"Παρε ανασα"μου φωναζει η Αφρο και με τραβαει μεσα στο σπιτι.
"Αφρο ποιος ειναι?" ακουω την φωνή του Αχιλλεα απο πανω.
Δεν πρεπει να μαθει οτι ειμαι εδω.
Βασικα δεν πρεπει να δει σε τι κατάσταση βρισκομαι εξαιτίας του φιλου του.
"Μην του πεις"την παρακαλαω.
"Μααα...."
"Σε παρακαλω.Θα σου εξηγησω"
Νευει.
Μια ανακουφιση με κατακλύζει.
"Κανενας αγαπη μου"φωνάζει η Αφρο."Η Μαρια ξεχασε τα κλειδια της"
Με τραβαει γρηγορα προς ενα δωματιο.
Κλεινει την πορτα σε κλασματα δευτερολεπτου και αφηνει μια ανασα.
"Αυτο και αν ηταν ευκολο"
Πειραζει τα μαλλιά της και με κοιταει.
"Ελπιζω αυτο να μην ειναι σχεδιο για να χωρισω εγω με τον Αχ.."
Δεν προλαβαινει να τελιωσει.
Τα δακρυα μου την σταματάνε.
Οι ελιγμοί μου φευγουν ενα προς ενα..
Τι να της προτοπω?
Πριν της φώναξα επειδη εκεινη δεν μου ειχε πει κατι σημαντικο.
Τωρα εκεινη τι πρεπει να πει?
"Μωλο τι επαθες?"
Η Αφρο με πλησιαζει και με αγκαλιαζει.
"Συγγνώμη για πριν"ρουφαω διακρτικα που λεει ο λογος την μυτη μου.
"Ολα καλα"συνεχιζει "πες μου τι εχεις?"
"Απο που να ξεκινησω?" βαζω το πρόσωπο μου μεσα στα χερια μου.
"Πρωτα απο τι εχεις?"
Παιρνω μια βαθια ανασα και αναπολω τι εγινε το προηγούμενο βραδυ.
Ενα τοσο ωραιο συναισθημα με κυριευσε όμως αυτο που εμεινε στο τέλος ειναι η αιδια.Οχι για εκεινον αλλα για τον ευατο μου.

Flashback.
Ο καναπες δεν ηταν βολικος με αποτελεσμα να με σηκωσει με τα στιβαρα του μπρατσα και να με οδηγησει προς το δωματιο μου.
Μια ευχαριστήσει με κατακλυζει οτι καταλαβαινω οτι θυμαται ακομα τα κατατοπια.
Με θυμαται ακόμα.
Το φιλι δεν ειχε διακοπη και οι αναστεναγμοι μας εβγαιναν πιο γρηγορα και απο κλασματα του δευτερολεπτου.
Μου τραβουσε με δυναμη τα μαλλια καθως με κρατούσε στα χερια του και εγω προσπαθουσα να παρω τουλαχιστον κοφτες ανασες.
Με τοποθετησε πανω στο απαλο κρεβατι και εκεινος βρισκοταν απο πανω μου.
Με κοιταζε με τετοια λαγνεια που με εκανε να τον ερωτευτώ ξανα και ξανα και ξανα.
Χαιδεψε απαλα το μαγουλο μου και εσκισε απο μπροστα με δυναμη το φορεμα μου.
Δυο κουρελια απεγιναν ομως αυτο που εγινε με αναψε κατα εναν πρωτόγνωρο τροπο.
Μια φωτια ενιωσα να αναβει μεσα μου η οποια δεν ειχε λυτρώσει.
Ακομα ενιωθα να ακοω το ενδυμα να σκίζεται απο τα στιβαρα του μπρατσα.
Ανατριχιασα.
Τον κρατησα πιο κοντα μου καθως αυτο που ηθελα περισσοτερο ηταν αυτη η επαφη.
Ποσο μου ειχε λειψει αυτη η επαφη.
Κατεβασα με τα ποδια μου γοργα του παντελονι του καθως ζωνι δεν υπηρχε και περιμενα εκεινος να κανει την επομενη κινηση.
Με γυρισε μπρουμιτα και παρεμερισε τα μαλλια μου στην ακρη.
Πηρε μια μεγαλη ανασα και αρχισε να φυσαει απο τον ωμο μου εως το ποδι μου.
Η ανατριχιλα ηταν μεγάλη.
Εβγαλε το σουτιεν μου και αρχιζε να μαλαζει με τα μεγαλα δαχτυλα του τα στηθη μου.
Κατέβασε το εσωρουχο μεχρι που το έβγαλε.
Ειχα μεινει εκτεθεμενη μπροστα του και ειχα κοκκινησει απο ντροπη .
Ημουν ευγνωμων που δεν μπορουσε να με δει.
Ακουσα το προφυλακτικο να σκίζεται και τοτε καταλαβα οτι ειχε βγαλει το σωβρακο του.
Με γυρισε και αρχισε να με κοιταει απο πανω μεχρι κατω με εντυπωσιασμο.
Σταθηκε μπροστα μου και μπηκε μεσα μου αργα.
Την ιδια κινηση ξαναεκανε μονο που αυτηνν την φορα πιο μεσα.
Κοφτες ανασες εβγαιναν και απο τους δυο και μετα απο καποια στιγμη με σφυροκοπουσε ανελεητα.
Λες και ειχε θυμωσει.
Λες και ειχα διαπραξει έγκλημα
Αρπαξε το μαλλι μου και με έφερε ισα προς το μετωπο του.
Το παθος ειχε εξαφανιστει απο πανω του μεσα σε κλασματα δευτερολέπτου.
Αυτος δεν ηταν ερωτας.Ηταν άγριο σεξ.
Το μονο που ηθελε ηταν να ικανοποιησει την αναγκη του και εγω επεσα στην παγιδα του.
Δακρυα αρχισαν να βγαινουν απο τα ματια μου καθως η αλήθεια με χτύπησε κατακεφαλα.
Τα τελευταια του λογια την ημερα που χωρισαμε ηταν οτι ημουν πουτανα.
Και μολις αποδειχθηκε σε εκεινον.
Ομως εκεινος δεν ξέρει τι νιωθω για εκείνον.Και τι ενιωθα για εκεινον.
Πως καθε βραδυ εκλαιγα.
Πως καθε βραδυ τον λαχταρουσα.
Σταματησε αποτομα και τοτε ανοιξα τα ματια μου τα οποια απο οτι φαινεται κραταγα κλειστα.
Βγηκε απο μεσα μου και με κοιτουσε.
Μονο αυτο εκανε.
Κοιτουσε.
Μαζεψε τα ρουχα του και μετα απο μερικα λεπτα η ηχος της πορτας που κλεινει ακούστηκε...
Αυτο ήταν το τελος
End of flashback.
Η Αφρο με κοιτουσε και εκείνη δακρυσμενη.
"Δεν μπορω να το πιστεψω οτι σου συμπεριφέρθηκε ετσι.Αυτός δεν ειναι ο Αλεξ.Στην πρωτη σου φορα εκανε αυτο?"αναρωτήθηκε η Αφρο.
Μαζευτηκα περισσοτερο.
Δεν ηξερα αν επρεπε να της το πω.
Εκεινη το καταλαβε και με κοιταξε ολο απορια
Σηκωσε το φρυδι της αντανακλαστικη κινηση για οταν δεν καταλαβαινει
Γουρλωνει τα ματια σου
"Δεν ειναι η πρωτη σου φορα"δηλωνει
"Ουαουυ"δειχνει εντυπωσιασμενη μονο που...
"Κατσε κατσε καθως μπερδευτηκα.Απο οτι μου ειπε ο Αχιλλεας, εσυ τον χωρισες.τοτε γιατι μισοκλαιγεσαι?Δεν θα σχολιασω το γεγονος οτι δεν ξέρω τίποτα για ολα αυτα.Θα το αφησω αλλωστε εκεινη την περιοδο ειχαμε τσακωθεί.Ξεκινα και απαντά τις ερωτήσεις"
Κλεινω το προσωπο μου με τα χερια μου
"Ηταν απαίσιο"εκμυστηρευτηκα
"Ποιο"ρωτάει η Αφρο
"Ο βιασμος μου"
Χευυυυ
Αγγελινα εδωω.
Ναιππ
Εβαλα παρτ
Ογεαααα.
Ήμουν φροντ αππ τις 9 εως και τώρα.
Ειμαι πτωμααα.
Λοιπόν ο Αλεξ γιατι λετε να αντεδρασε ετσι?
Μηπως...??
Εμμ δεν λεω 😈👿
Χριστινα-βιασμος.
Τι εχετε να πειτε?
Για την Αφρο?
Πολλα διαδραματίστηκαν και φυσικά μην ξεχναμε και το σεξ χωρις την κορυφωση.
Με το ........στο χερι εμεινε.
Οποιοι καταλαβαν καταλαβαν...😂😂
Επόμενο ποβ Αλεξ (φιλου Αχιλλεα)
Παω να διαβασω
Καθως Δευτερα γραφω Πολιτικη Παιδιά.
Τριτη διαγώνισμα Αρχαια.
Τεταρτη Μαθηματικα.
Μια ωραια ατμοσφαιρα.
XoxoAngelina💘

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: #romance