''14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1998

Αγαπημενο μου ημερολογιο,

Σημερα ειναι η μερα που ολα αλλαξαν.

Σημερα ειναι η μερα που εγινα οτι ειμαι.

Αυτο που ειμαι.

Την νυχτα που ειπωθηκαν τοσα πολλα ,η σιωπη δεν ελεγε να σταματησει.

Μια φορα ,θελω να ειμαι αυτος που ενδιαφερεται λιγοτερο.Μια φορα ,θελω να ειμαι αυτος που δεν πληγωνεται.

Μια φορα που θα ειμαι εγω ο ανετος και ολα τα αλλα θα τα γραφω στα αρχιδια μου.

Μια φορα....

Μα ''σε αγαπω'' ειπε το μαχαιρι στην πληγη.

''και εγω αγαπω'' ειπε η πληγη και αγκαλιαστηκαν

Μαντεψε ποιος πεθανε?

Βεβαια λενε οτι παλιες πληγες ειναι ωφελιμες

Αντεχεις τις νεες πιο ευκολα.

Εγω δεν θελω αλλο να πληγωθω.

Αρκετα ,φτανει ,στοπ.

Πολλοι λενε οτι οι ανθρωποι ειναι κακοι.

Εδω γελαμε.

ΟΧΙ

Οι ανθρωποι δεν ειναι κακοι

ουτε ανοητοι.

ειναι απλως...

αδιαφοροι.

Σαν την μητερα μου

Σαν τον πατερα  μου που πριν 10 ολοκληρα χρονια με εγκατελειψαν στα κρυα χερια της Μαριας.

H οικογενεια μου με αφησε ,με παρατησε.

Ηταν οι μονοι ανθρωποι που αγαπουσα και με προδωσαν.

Τι να πεις?

Ετσι ειναι οι ανθρωποι.

Ευχομαι μια μερα να παρω πισω οση αγαπη χαραμισα.

Καλο βραδυ"

Δεν το πιστευω ,δεν το πιστευωωω.

Αδυνατον

προχωραω στις επομενες σελιδες.

Δεν μπορω να σκεφτομαι οτι ποναει.

Ειναι αβαστακτο

Εχω περασει τουλαχιστον 2 χρονια και..

Ολη την ωρα το ιδιο εγραφε

Οι λεξεις "προδοσια'' ,απογοητευση" "πονος" υπηρχαν παντου.

Σταματησα σε μια σελιδα

23 Ιουλια 2010

Αγαπημενο μου ημερολογιο,

Πανσεληνο σημερα και εγω καθομαι εδω ,στην βερεντα με συντροφια ενα τσιγαρο.Πανσεληνος σημερα ετσι? ,για τους ερωτευμενους.Τι γελιο.Ερωτας δεν υπαρχει. Ενθουσιασμος λεγεται και αμα σας αρεσει η αληθεια.Δινω τον ευατο μου καθε μερα και σε αλλη γυναικα.Τελικα καλα λενε  οτι το σεξ κανει καλο.Σε αναζωπηρωνει.Σε κανει ζωντανο.Σε γεμιζει.Σε κανει να ξεχνιεσαι

Πως μπορεσε να με παρατησει?

Νομιζα οτι η μανα μου θα ειναι παντα εδω για εμενα

και ξερεις τι καταλαβα?

Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος αν πιστεύεις πως ξέρεις τους ανθρώπους.Τον πραγματικό τους εαυτό θα τον μάθεις από την τελευταία λέξη που θα σου πουν καθώς φεύγουν

Και μολις μου το εδειξε.

Η νυχτα αυτη φαινεται ατελωτη

Οι μερες φαινονται ατελιωτες.

Σιγη κυριαρχει παντου και αρχιζει να γινεται ο αγαπημενος μου ηχος.

Ο ηχος της σιωπης.

Τι ειρωνεια!

Κάποιες φορές το μεγαλύτερο λάθος που ίσως κάνεις είναι να κρατάς μια τελευταία ελπίδα

Γιατι εγω ακομα επλιζω οτι θα γυρισουν?εχουν περασε τοσα χρονια?

Και τελικα το νοημα ξερεις ποιο ειναι?

Οτι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποτέ,πότε ειναι η τελευταία φορά που θα δουν ο ένας τον άλλον.Για αυτό ίσως θα έπρεπε να λένε αντίο,κάθε μέρα καλού-κακού και να δίνουν τις πιο σφιxτές αγκαλίες.

Καληνυχτα''

Η καρδια μου ραγιζει στην θεα ολων αυτων

Προχωραω γρηγορα τις σελιδες αλλα μια μου κεντριζει το ενδιαφερον

31 Δεκεμβιου 2015 <3

"καρδουλα?"αναφωνησα και ξεκινησα το διαβασμα

Μονος παλι

Μονος για παντα.

Το παρκο ειναι ερημικο και σε λιγο θα εχουμε 2016.

Αλλη μια χρονια περασε ετσι,στα γρηγορα.

Κανει κρυο αλλα δεν επηρεαζομαι ,δεν προκειται να φυγω.

Ενα κοριτσι καθισε στο απεναντι παγκακι ,φαινοταν στεναχωρημενη και φανερα πληγωμενη.

Ειχε μαζευτει ολοκληρη λες και κρυωνε ,λες και
δεν την χοραγε ο τοπος.

Τοσο μικροσκοπικη μα τοσο υπεροχη.

Απο τα ματακια δακρυα εβγαιναν και ηθελα τοσο γαμημενα πολυ να της τα σκουπισω?

Τιι μου συμβαινει??

Λογικα ο καιρος ειναι.

Κρυωσαα

Βρρρρ

Το κεφαλι της σηκωνεται αργα και εγω ακομα δεν εχω προλαβει να παρω το βλεμμα μου απο πανω της.

Ειναι πανεμορφη.

Με κοιταει με αυτο το βλεμμα το κουταβισιο και ξανασκυβει το κεφαλι της.

Φαινεται για 17 χρονων.

Μικρη,οχι για τα γουστα μου.

Φωνες ακουγονται και μια παρεα αγοριων εμφανιζεται στα ξαφνικα.

Αρχιζουν να πειραζουν την μικρη και εγω ειμαι ετοιμος να βγαλω το οπλο μου και να του μπουμπινισω τα κεφαλια.

Σιγα ρε.

Ουτε που την ξερεις.

Λεω συνεχεια στον ευατο μου ομως εκεινη συνεχιζουν."

ΚΕΝΟ?

Μα πως τι εκανε?

Προχωραω γρηγορα στην επομενη σελιδα και μενω αμβρονητη

1 Ιανουαριου 2016

Λενε οτι η καλη χρονια φαινεται απο την πρωτη κιολας μερα

Ωραια γιατι εγω βρισκομαι στο νοσοκομειο.

Την προηγουμενη μερα εσπασα στο ξυλο τα παλιοπαιδα και την εδιωξα.

Ομως καταφερα να μαθω το ονομα της

Ονομαζεται Αφρο"

Αφηνω κατω το ημερολογιο και επεξεργαζομαι τα νεα δεδομενα.

Εγω ημουν αυτη η κοπελα ,εγω εγω εγωω.

Το θυμαμαι αυτο το γεγονος αλλα ποτε δεν μπορεσα να θυμηθω το προσωπο του ηρωα μου ,του σωτηρα μου λογω του σοκ που ειχα υποστει.

Αυτος ηταν,αυτος!

Σηκωνομαι πανω και κανω σβουρες γυρω γυρω απο το κρεβατι.

Πρεπει  να διαβασω και αλλο.

Πρεπει να μαθω περισσοτερες πληροφοριες.

Αφηνω αυτην την ημερομηνια και παω σε μια πιο κοντινη.

18 Μαρτιου 2016

Αγαπητο ημερολογιο,

ειμαι αρρωστος

ειμαι κλινικα αρρωστος,

δεν μπορει να γινεται αυτο,

απλως δεν μπορει.

Δεν μπορω να την βγαλω απο το μυαλο μου

Μου φαινεται αδιανοητο.

Εγω ΕΓΩ

Ο ΑΧΧΙΛΕΑΣ ΜΟΝΡΟΙ

ΝΑ ΕΧΩ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΒΑΘΜΟ ΜΕ ΚΟΠΕΛΑ.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!

ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ

ΔΕΝ-ΜΟΥ-ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ"

σταματησα αμεσως να διαβαζω

ιουυυ αυτο το παιδι αναλυει ακριβως τις σεξουαλικες επαφες που ειχε

Δεν θελω να το διαβασω.

Θα πονεσει πολυ να σκεφτομαι οτι παει με αλλες.

προχωραω γρηγορα τις σελιδες για να βρω κατι το οποιο θα με ενδιαφερει

Το ματι μου πεφτει σε μια ημερομηνια

25 Ιουνιου 2016

Αυτη ειναι η μερα στο κλαμπ που τον γνωρισα για "πρωτη φορα".

"Ηταν εκει.Στο μπαρ.Μαζι μου.Πιο ομορφη απο ποτε.Λικνιζοταν και δεν μπορουσα να βγαλω τα ματια μου απο πανω της.Τοσο γλυκια,τοσο τρυφερη.

Την πηρα ,την κερδισα.Σε ενα στοιχημα που εβαλα με τον αδερφο της.

Ειναι δικια μου πια και απο αυριο θα μενει μαζι μου .

Τωρα πια θα μπορω να κανω οτι θελω με οποια θελω γνωριζοντας οτι εκεινη θα ειναι εδω ,μαζι μου, για παντα.

Μπορω ομως να της το αναγνωρισω ,εχει τσαγανο η μικρη ,τσαμπουκα.Μωρε αν δεν τις βαλω τα δυο ποδια σε ενα παππουτσι να μην με λενε Αχχιλεα Μανροι.

Στοιχημα.

Γιατι αυτο το ατομο πρεπει να γραφει τοσο περιληπτικα?Ουτε στο ημερολογιο του δεν εχει λογοδιαροια.?

12 Ιουλιου  2016

Αγαπημενο μου ημερολογιο,

Ειμαι μαζι της στο σπιτι.Ο καθενας στο δικο του κοσμο.Εχει να βγει απο το δωματιο της καιρο απο την ημερα που την φιλησα.

Ναι την φιλησα.

Και το ευχαριστηθηκα.

Το ηθελα τοσο γαμημενα πολυ που δεν θα αντεχα αλλο αν δεν το εκανα.

Θα εσκαγα.

Αυτο το στομα που ολο πεταει φωτιες.

Βαζει φωτιες και σε ολοκληρο το κορμι μου.

Ολα κράτησαν μια στιγμή. Δεν πρόλαβα να την χορτάσω, δεν πρόλαβα να συνειδητοποιήσω οτι εκείνα τα λίγα λεπτά ηταν δικη μου. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρονο πισω. Αν ήξερα οτι εκείνη θα ήταν η τελευταία φορά που θα την έβλεπα θα την φιλουσα λιγο περισσότερο.

Ναι θα την φιλουσα λιγο περισσοτερο ,λιγο πιο πολυ απο το πολυ

Την θελω  ,την ποθω.

Τοσες αναμνησεις να βλεπουμε μαζι ταινιες και να κανει σαν μικρο παιδακι που την περνουν γλυφιτζουρι.

Τοσο γλυκια και αξιαγαπητη.

Η Μαρια σημερα μου διαβασε ενα ποιημα?κειμενο?δεν εχω ιδεα.

Ελεγε:

Ήταν ερωτευμένος μαζί της.
Δε της το είπε ποτέ.
Την κοίταξε για τελευταία φορά
και τράβηξε μια γερή ρουφιξιά από το τσιγάρο του.
Και εξαφανίστηκε. Ήταν δειλός.
Έδινε το κορμί του σε πρόσχαιρες αγάπες
νομίζοντας έτσι πως θα ξεχάσει.
Μα κάθε βράδυ άναβε ένα τσιγάρο
κοιτούσε τον ουρανό και της έλεγε ''καληνύχτα''.

Δεν ειμαι δειλος απλως ολα αυτα ειναι εναντια σε αυτα που πιστευω τοσα χρονια

Μακαρι να μπορουσα να της πω ολα αυτα που νιωθω ομως δεν υπαρχει ερωτας και αυτο το ξερω καλα.

αλλα αυτο που εχω με εκεινη τι ειναι?"

Λες και προκειται να σου απαντησει κανεις.

Ερωτηση στο ημερολογιο?

Ημαρτον κυριε και θαυμαστα τα εργα σου

Προσπαθουσα να βρω σελιδες απο της 12 και μετα αλλα με πηγαινε κατευθειαν 2 Αυγουστου ,λογικα δεν εχει γραψει τιποτα.

2 Αυγουστου 2016

Μεσα σε περιπου ενα μηνα εγιναν κοσμοθεωριες.

Πιστευα οτιι δεν σε χρειαζομαι αλλο αφου ειχα εκεινη στο πλευρο μου ομως εκανα λαθος.

Παντρευτηκαμε

Εγινε απαγωγη

Με πυροβολησαν.

Ημουν μαζι της για μια μερα

και χωρισαμε λογω της Μυρτως

Συγκλονηστικο?

Και ομως αληθινο

Αυτη ειναι η ζωη μου.

Η καθημερινοτητα μου.

Αν ηξερα ότι θα την αγκαλιάζα για τελευταία φορά εκεινο το πρωι
Θα την αγκάλιαζα λίγο πιο σφιχτά.

Ξερεται αυτο το συναισθημα?

Ξυπνάς κι έρχεται αμέσως στο μυαλό σου αυτη που αγαπάς λίγο περισσότερο απο καποιον  άλλον. Συνήθης ύποπτος το χαμόγελο. Ίσως τα μάτια. Μπορεί και ο τρόπος που σε άγγιξε την τελευταία φορά που βρεθήκατε. Μπορεί να ήταν τυχαίο άγγιγμα, μπορεί να ήταν άγγιγμα με διάρκεια, απαλό ή έντονο, δεν έχει καμιά σημασία. Όλα καίνε το δέρμα με τον ίδιο τρόπο αν προέρχονται απ' το πρόσωπο που σκέφτεσαι.

Γαμωτο της γιατι δεν με ακουει?

Πόσο θα ήθελα να ήταν εδώ. Να με έπαιρνε αγκαλιά και να μου έλεγε πως όλα θα πάνε καλά. Να καθόμασταν δίπλα δίπλα και να μιλαγαμε ως αργά. Να ήμασταν μαζί. Να την έβλεπα.

Η επιχειρηση δεν παει καλα και εγω χρειαζεται να βρισκομαι εκει συνεχεια.Οι εξαγωγες μου σε παρανομα προιονται απο την αλλη παει καλυτερα.

Κατι ειναι και αυτο μεσα στο χαος.''

Συνεχιζω να διαβαζω αγωνιοδως για το επομενο

Η επομενη σελιδα ηταν στις 30 Αυγουστου

Τοσο μακρια μα γιατι?

Αγαπητο ημερολογιο

ΠΑΛΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ

εκει που πιστευω πως ολα κυλουν ομαλα κατι ερχεται και μας χαλαει.

Μα πώς; Πώς γίνεται να τελειώσει κάτι τόσο δυνατό; Όχι, δεν γίνεται αρνούμαι να το πιστέψω. Μέσα σ'όλη τη βουή του μυαλού μου ακούγεται μια φωνή. "Από καιρό είχαν τελειώσει όλα". Γινόταν ακόμη πιο δύσκολο για εκείνη. "Μα την αγαπάω.." Αυτά ήταν τα τελευταία μου λογια. Δεν αισθάνομαι πια. Δεν μιλάω. Δεν χαμογελάω. Ο χρόνος για εμενα πάγωσε εκείνο το βράδυ, ξέρεις που τότε όλα ήταν καλά

ΤΕ-ΛΙΩ΄ΣΕ

Υπενθυμιζω συνεχεια στον ευατο μου.

Ο νους μου αδυνατει να το συνηδειτοποιησει/.

Λεει οτι ποναει

Είναι δύσκολο το ξέρω
Θα μπορούσες όμως να έχεις προσπαθήσει
Ούτε για εμένα ήταν εύκολο
Δυστυχώς ήταν η τελευταία μου επιλογή
Μακάρι να ήξερες πόσο πόνεσα,όταν σε σκότωσα μέσα μου
Προσπάθησα πολλές φορές να κλάψω μα δε βγήκε ούτε δάκρυ
Αλήθεια εσύ πως τα καταφέρνεις;
Πώς αντέχεις να μου λες πως πονάς;
Αφού όλα στο χέρι σου ειναι μωρο μου

Προσπαθησε....."

ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ

Στην ακρη του τετραδιου αντικριζω κατι στιχακια-τραγουδια

Γραφει και ποηματα??????

Ένα κρύο βράδυ.
Ένα παγκάκι.
Δύο ζευγάρια μάτια που έλαμπαν.
Μια αγκαλιά.
Ένα φιλί.
Πολλά φιλιά ακόμα.
Δυό μπερδεμένες ψυχές.
Ένα οικείο βλέμμα.
Ένα ακόμα πιο οικείο χαμόγελο.
Τέσσερα χέρια μπλεγμένα.
Μια ησυχία γνώριμη.
Ένα συναίσθημα τρελό.
Μια τελευταία πρόταση.
Ένα ακόμα "Δεν θέλω να φύγω".
Μια γλυκιά καληνύχτα.
Ένα ζεστό φιλί.
Ένα αντίο.

Αυτο ζουμε ματια μου

Ανοίγω το παράθυρο , σε βλέπω δεν σε αγγίζω μου χεις λείψει τελευταία...η φωνή σου , το βλέμμα σου τροφή, να ατενίζω δίχως σύνορα, μεσα και σημερα αλκοόλ και όνειρα εφήμερα, μυαλά στη τσίτα και παράλυτα κεφάλια στο κενό, σε αγαπούσα χτες μα απόψε σε μισώ , αντε γαμήσου θέλω φωτιές να ανάψουμε."

Θεε μου ειμαι ηλιθια.Τερμα ηλιθια.Πως το αφησα να συμβει αυτο, να το επιτρεψω?

Αξιζω νομπελ μαλακιτιδας στον εγκεφαλο.

Γυρναω σελιδα

5 Σεπτεμβριου 2016

Αγαπητο ημερολογιο ,

πιο ερωτεμευνος απο ποτε βρισκομαι στην αγκαλια της.

Ναι το παραδεχομαι

ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ

Και δεν σου κρυβω οτι μερικες φορες θελω να το φωναξω σε ολο τον κοσμο.

Ομως ο κοσμος μου ειναι εκεινη οποτε δεν θα σταματαω να της το λεω.

Εχεις νιωσει ποτε ,να πετας μονο οταν εισαι μαζι με καποιον?

Αμφιβαλω αψυχο αντικειμενο.

Οι σκεψεις μου συγχρονιζονται μονο με τις δικες της.

Η μελωδια παιρνει φωτια και εγω ακουμπαω τα μαλλια της λες και ειναι τζαμι που ειναι ετοιμο να σπασει.

Τοσο απαλα και γλυκα.

Πρωτη φορα νιωθω ετσι,εχω τοσο δυνατα συναισθηματα,τοσο παθιασμενα.

Αγαπαω δυνατα με ενταση ,με δυναμη.

Παρεχω ολη την αγαπη που δεν πηρα και δεν εδωσα ποτε.

Μονο για εκεινην.

Ζω μονο για να με αγαπαει.

Ζω μονο για να με φιλαει,

Ζω για να την βλεπω να ξυπναει.

Ζω...

Αυτο κανω.

Καθε μερα και περισσοτερο.

Καθε μερα με περισσοτερο παθος.

Μονο για εκεινην.

Ζω μονο για εκεινην.

6 Σεπτεμβριου 2016

Αγαπημενο μου ημερολογιο,

σημερα ξημερωσε και ηρθαν ολα πανω κατω.

Ειμαι ενας αθλιος που δεν εχει στον ηλιο μοιρα.

Ενα ατομο που δεν αξιζει τιποτα.

Την πληγωσα

Ποιος?

εγω...

Που ελεγα οτι ποτε δνε θα το κανω.

Τυφλωθηκα ,ζηλεψα.Και η ζηλεια ποτε δεν σε οδηγει σε σωστα μονοποτια.

Εδρασα εβρασμου και ειδου τα αποτελεσματα.

Ειμαι εγκαταλειμενος σε ενα σπιτι με συντροφια το ουισικι μου.

Εφυγε η ζωη μου

Εφυγε η Ζωη μου με τον Μιλτο.

Εμεινα μονος παλι παρεα με  τους εφιαλτες μου.

Δεν με αφηνουν ησυχο ποτε.

Συνεχεια λενε

"Την πληγωσες"

"Την βιασες"

"τι εκανες"

"δεν εισαι αντρας"

"φορα φουστα καλυτερα"

"ανανδρε"

κ.α

Αυτο δεν αντεχεται.

Θελω να βαλω ενα τελος στην ζωη μου αλλα

Ειμαι εγωιστης και οχι μονο αυτο.

Ακομα ελπιζω οτι θα γυρισει και θα με συγχωρεσει.

Κακο πραγματ η ελπιδα αλλα παντοτε πεθαινει τελευταια.

Θα την περιμενω ,θα γυρισει ,το ξερω.

Μωρο σε περιμενω.

Στις επομενες σελιδες εντοπιζω κατι ορθοσκαλισματα που ειναι αδυνατον να καταλαβεις.

Ουτε μεθυσμενος να ηταν ολο το 24ωρο.

16 Σεπτεμβριου 2016

Αυτη ειναι χθεσινη μερα

Αγαπημενο μου ημερολογιο,

φευγω.

Δεν αντεχω αλλο.

Το αεροπλανο φευγει στις 8:00 για Αγγλια.

Την αφηνω ησυχη.

Την πληγωσα ,το ξερω αλλα εκανε την επιλογη της και εγω την  δικη μου.

Αν δεν ηταν τοσο εφωιστρια θα εμενα μαζι μου αλλα την πληγωσα.

Και φοβαμαι οτι θα το ξανακανω.

Δεν ειμαι αξιος να αγαπησω ,να ερωτευτω.

Δεν ειμαι αξιος για τιποτα.

Δεν της αξιζω και αρχιζω να το συνηδειτοποιω

μερα με την μερα

ωρα με την ωρα.

Την αγ-

Η πορτα χτυπαει και ο Μιλτος μπαινει μεσα.

"μωρο μου ,σου ελειψα?"

ουυυ πολυ καραγκιοζη.

Κρυβω το ημερολογιο κατω απο το μαξιλαρι και του απανταω δηθεν γλυκα

"ναι καλε μου πολυ"

Πεφτει πανω στο κρεβατι με τα ρουχα.

Θεε μου αναισθησια ,πληρως.

"ελα να κοιμηθουμε"

μπαινει κατω απο το σκεπασμα

"δεν νυσταζ-"

δεν προλαβαινω να τελιωσει ,ηδη με εχεικοιταξει περιεργα.

Πρεπει να κανω οτι θελει για να μεινω σε αυτο το σπιτι.

Οποτε....

Σκεπαζομαι μα την κουβερτα.

Με αγκαλιαζει και κλεινει τα ματια του ,το ιδιο και εγω.

Δεν κοιμαμαι ,σκεφτομαι.

Τα λεγομενα του, τις πραξεις του,τα παντα.

Εχει περασει παρα πολυ απο νεαρη ηλικια κιολας και ομως αντεχει.

Παντα ηξερα οτι ειχε εναν δυναμισμο μεσα του.

Εχει αντεξει πολλα για αυτο ειναι σκληρος.

Δικαιολογημενα κιολας.

Η καρδια μου χτυπαει πιο γρηγορα οταν θυμαμαι τις φρασεις που χρησιμοποιουσε για εμενα

Ειπε οτι ειναι ερωτευεμενος μαζι μου.

Ειπε οτι με θελει ,με ποθει,οτι τον αλλαζω.

Και εγω η ηλιθια δεν το ειχα καταλαβει.

Νομιζα οτι με επαιζε οτι ημυουν ενα παιχνιδι για εκεινον.

Ποσο λαθος αντιληψεις ειχα και εχω.

Βεβαια τωρα αλλαξαν.

ξερω πολλες πληροφοριες για την ζωη του.

Ξερω οτι γνωριστηκαμε στο παρκο,

ηταν ο ηρωας μου τοτε και ηλπιζα καποτε να τον ξαναδω.

Φυσικα και τωρα ειναι ηρωας μου αλλα τοτε ηταν για εμενα σαν τον batman.

Οι γονεις του τον παρατησαν και για αυτο το λογο δεν εμπιστευεται ευκολα.

ΠΟΙΟΣ ΓΟΝΕΑΣ ΠΡΑΤΤΕΙ ΚΑΤΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ.?

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΠΑΣΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΣΑΝ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ.

Το πιο σημαντικο απο ολα ομως ειναι οτι με αγαπαει και οτι μετανιωσε πικρα που με βιασε.

Ειχε τυψεις και ολο αυτο το εκανα πανω στην ζηλια του ,στον φθονο απο τα λεγομενα του Μιλτου.

Νομιζω σε αρκετη τιμωρια τον επεβαλα αυριο θα παω να τον βρω.

Τωρα ας κοιμηθουμε

χχευυυυ

μην πειτε οτι ειναι μικρο

2500 λεξεις ειναι.

ΣΚΑΣΜΟΣ :D

Εδωσα μερικα σημεια του ημερολογιου του Αχχιλεα.

Δεν εγραφε συνεχεια αλλα εγραφε σε τακτα χρονικα διαστηματα.

Η Αφρο διαλεξε αυτες που ηταν περιπου και εκεινη μεσα.

ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Ο ΚΥΡΙΟΥΛΗΣ.

ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ

Η Αφρο θα παει αυριο να τον δει ομως μηπως ξεχναει κατι?

ΔΕΝ ΛΕΩΩΩΩΩ

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ :(

Spoiler alert :Γαμωτο το ξεχασα. 8:00 ειναι η πτηση  ;)

Εγρψα σημερα γλωσσα στο φροντηστηριο

μετρια :/

νομιζω

byeee