Αφρο
"Φευγωωωωω και αφηνω πισω μου συντρίμμια"
Αρααα ρε Πέγκυ
Ααα ρε Ζηνα.
Πες τα κοπελια.
Ανοιγω την φωνη του ραδιοφώνου και σιγοψιθυριζω τα λογια του τραγουδια.
Ειμαι σαν μωρε αυτες τις ταινιες με τις πρωταγωνιστριες στο αμαξι.
Τις κλασσικες ταινίες.
Με ενα μαντηλι να καλυβει το κεφαλι.
Ενα χαρτομαντηλο στο ενα χέρι για να σταματαω τα κλαματα.
Κλαματα με πιανουν κλάματα ,εσυ που ελεγες οτι με αγαπούσες.
Και μετa απο αυτην την μικρη διακοπη συνεχιζω...
Και το καμπριολε μου.
Υπέροχα.
Εγινα αυτο που δεν ηθελα να γίνω.
Και εκεινος?
Γιατι δεν ειναι εδω μαζι μου?
Γιατί δεν με συγχωρεί?
Αμαρτησα αλλα ζητησα για συγχώρεσει.
Έκεινος εχει κανει πολύ χειροτερα και εγω τον εχω συγχωρέσει.
-αφου του αλλαξες τα φωτα.Για την ακριβεια ησουν μια ζεστη,μια κρυο.Σκοτετζικο ντουζ φαση-
Σκάσε.
Προσπαθώ να γινω drama queen.
Που ειχα μεινει?
Ααα ναι.
Στο γεγονος οτι εχω κανει πολλα περισσοτερα για αυτην την σχεση
-ναι αλλα τον εχεις πληγωσει περισσοτερο-
Που να μην σε γα---ργαλησω
Μην πεταγεσαι.
Κανω μια συζήτηση νορμαλ και απολυτη φυσιολογικη με τον ευατο μου.
Χαλας το background.
Και οπως ελεγα επρεπε να με συγχωρεσει.
-ηταν σκληρο να μην τον πιστεψεις,να μην πιστεψεις γενικα σε εκεινον και στην Αγάπη του.Πρέπει να πονεσε πολυ.Φυσικά οφειλεται και το γεγονος ότι έτρεξες στην αγκαλια του γυφτου,του Χριστου-
Δεν το εκανα, υπερασπιζω τον ευατο μου.
Αφελης ημουν και πίστεψα τα λογια του.
-πίστεψες τα λογια ενος αγνωστου και όχι αυτουνου που εισαι ερωτευμένη.Ειρωνεια?-
Γαμω τις τύψεις μου γαμω μυαλό-υποσυνείδητό-καρδια-σωμα-Καθριν οτι στο διατονο εισαι ξεκουμπισου.
Θελω ηρεμια και εγω αλλα και το μωρο μου.
Εφτασα στο αεροδρομιο.
Ακουμπαω γλυκα την κοιλια μου.
"Σε θέλει"ψιθυρίζω."μην ανησυχείς σε νοιάζεται Αγάπη.Απλως να... λιγο η μαμα τα σκατωσε.Αλλα θα ειμαστε καλα"χαιδευω την κοιλια μου.
Θα είμαι καλα για το παιδί μου.
Το πιο σημαντικο ον πανω στην γη.
Βγαζω προσεκτικα τις βαλίτσες μου και κατευθύνομαι στην εισοδο.
Σταματαω λιγο πιο εξω απο το αεροδρόμιο.
Στρίβω το κεφαλι μου με την επιθυμια να τον δω.
Αλλα τζίφος
Βλέπω για τελευταια φορα την πατριδα μου και προσπαθω να αποτυπωσω τα παντα.
Μονο καλες στιγμες θα εχω στο μυαλο μου.
Δακρυα λουζουν τα μάγουλα μου.
Καντεμια μου μεσα.
Παλι οι ορμονες.
Πφφφφ.
Βαζω τα γυαλια ηλιου για να μην με παρεξηγησουν οι άνθρωποι και μπαίνω μεσα.
Το ταμειο ειναι κοντά
"Ενα εισητηριο παρακαλώ για Λονδινο"
"Φυσικα"λεει η εξυπηρετικη κοπελα.
Μου δίνει ενα και εγω μπαίνω μεσα στο αεροπλανο.
Οι αεροσυνοδόι μου προκαλουν ενα άγχος.
Παντα με χαμογελο του Τζοκερ στο πρόσωπο τους.
Γκροουσσ.
"Το εισιτήριο παρακαλω"λεει ενας αντρας .
Αντρας αεροσυνοδός?που ακουστηκε αυτο??
Παίρνει το εισιτήριο μου και θα αφου το κοιτάζει λεει "ακολουθηστε με"
Με τοποθετει στην θεση μου και μου λεει "καλο ταξιδι"
Το ελπιζω σκεφτομαι.
Καθομαι κοντα στο παραθυρο.
Αντιο σκεφτομαι.
Σε όλους.
Καποιος καθεται στην διπλανή θεση.
Τέλεια.
Και ηθελα να κατσω μονη μου.
Παρατηρω απο το παπούτσι πως ειναι αντρας αλλα δεν δινω περεταίρω σημασία.
Αλλωστε αυτος που θέλω να είναι εδώ.δεν πρόκειται να ερθει.
Ενας ανεστεναγμος βγηκε απο το στόμιο μου.
Ο αντρας διπλα μου βήχει.
Οοο τέλεια θελει κουβεντα.
Γυριζω σε στυλ ψωνιστικο και με αυτο που αντικριζω μενω.
Αχιλλεας pv.
Ειμαι εδω και λιγα λεπτα στην διπλανη θεση της.
Εκεινη δεν εχει καταλαβει τιποτα.
Ενας αναστεναγμος βγαίνει απο καλοσχηματισμενα χειλι της και τοτε σκεφτομαι ότι η παρουσια μου πρεπει να γινει αισθητη.
Βηχω σαν προσχεδιο για να με προσεξει και εκεινη γυρναει.
Μολις με αντικρίζει,το στομα της φτανει μεχρι το πατωμα.
"Αχι-λλ-λλε-εα?"τραυλιχει ασχημα και ταυτοχρονως τραυματίζει τα αφτια μου με την τσιριδα.
Πέφτει πανω μου.
Σιγα μην στο κανω ευκολο μωρο μου
Θα αμαρτησεις μεχρι να παρεις το μαθημα σου.
Παροτι ειναι στην αγκαλια μου ,παιρνω ενα αυστηρο υφος.
"Λιγότερη επαφη παρακαλω"της μιλαω τυπικα
Εκεινη έρχεται μπροστα απο το προσωπο μου.
Σκαει στα γελια.
"Ελα κοψε την πλακα .Τι τυπικοτητες ειναι αυτες?Τι κανεις εδώ?δεν το πιστεύω οτι ήρθες μεχρι εδω για εμενα"
Πωωω
Γαμωτο.
Θα ειναι πιο δύσκολο.
Πως καταστρεφω τετοιο χαμογελο?
Ηρεμησε.
Πρεπει να παρει το μαθημα της.
Να σε εμπιστευτεται απολυτα και ανευ ορων να ειναι ερωτευμενη.
"Και εδω είναι το λαθος σου"της απαντάω "δεν ηρθα για εσένα"και το χαμογελο χανεται "για το μωρο μου ηρθα.Πρεπει να εχει ενα πατερα.Δεν πρόκειται να το αφησω ετσι.Θα σε ακολουθησω μονο και μονο επειδη δεν θελω να λες οτι δεν σε αφηνω να εκπαιδευτεις.Επιπροσθετως,θα μενεις σπιτι μου.Οπως εσυ δεν με εμπιστεύεσαι ετσι και εγω δεν σε εμπιστευομαι με το θεμα του μωρου.Αντιρρήσεις δεν δεχομαι αλλιως γυριζω σπίτι και μιλαμε με δικηγόρο.Και πίστεψε με ,δεν θα σε αφησει να μείνεις Λονδινο.Ο καθε ενας την ζωούλα του."τελειωνω το μακρυ μου διαλογο.
Και εκεινη με κοιταει σαστισμένη.
Βγάζει τα γυαλια ήλιου
"Πες μου οτι κανεις πλακα"
Ναι
"Όχι"
"Με απειλεις?"ρωτάει
"Παρτο οπως θες"
Ξαπλωνω καλυτερα και πιο αναπευτικα στην πολυθρονα.
Λες να την τσιγκλισω παραπανω?
Μμμμ
Τωρα θα δεις μωρο μου.
Η αεροσυνοδος περναει και το κεφαλι μου σκυβει για να κοιταξει αποκρυφα σημεια.
"Πωω ρε μανα μου .Τι ειναι τουτο?"
Μια προταση.
Εαν μπορουσε να βγαλει καπνούς σαν τα καρτουνσ ,ολοκληρο ηφαίστειο θα εβγαζε.
Χασκογελαω απο μεσα μου για την νικη μου ενω εκεινη γυριζει και κοιτάζει το παραθυρο νευριασμένη.
Η αεροσυνοδος περνάει.
"Αχχ γεια σας"
Η Αφρο γυρνάει και μας κοιτάει
"Νομιζω ζαλιζομαι"
"Μα δεν βρισκομαστε στον αερα"διαμαρτυρεται
"Ποιος ειπε οτι ζαλιζομαι εξαιτιας του αεροπλανου"την κοιταζω γοητευτικά.
Εκεινη δαγκωνει τα χειλι της.
Καλη ειναι μωρε.
Μπουστο B C
Πισινο μια χαρα.
αλλα σαν την Αφρο μου δεν ειναι.
Μιαμμ.
"Αν θελετε μπορω νας σας βοηθησω"αναφερει μετα απο μειρκα δευτερόλεπτα
"Με μεγαλη μου χαρα"δήλωνω και πηγαινω προς τα πισω
Αφρο πpov
"Με μεγαλη μου χαρα"κανω την φωνη του Αχιλλεα.
Ξερολουκουμο..
Womanizer οπως λεει και η Μπριτνει.
Να η τραγουδίστρια.
Δεν την γνωριζω αλλα εχει φωνάρα.
Οχι σαν αυτην την αεροσυνοδο.
Εμεις Είμαστε πιο ομορφες αναφερω.
-ψεμα-
Σκασε εσυ.
Το αεροπλανο απογειώνεται
Και εγω τρέμω.
Δεν εχω ξαναμπει σε αεροπλάνο ποτε ξανα μονη και νομιζω φοβαμαι.
Δεν νιώθω καλα.
Αρχιζω και κανω αερα στον ευατο μου.
Ενας γοητευτικος αντρας καθεται στην θεση του Αχιλλεα.
"Ειστε καλα ρωτάει?"και αρχιζει να μου κανει αερα
"Λιγο νερο"φωνάζει ταραγμενος κοιτωντας απο εδω και απο εκει.
Πολυ βαβουρα υπαρχει και η αεροσυνοδός ανοιγει την κουρτινα
"Γιατι τοση βαβούρα?ολοι στην θεση σας"μιλάει αυστηρα και ταυτόχρονα νευρισμενα.
Οο σορρυ που σου χαλασαμε το δείπνο.
Ή μάλλον ξερεις κατι?καλα καναμε.
Μωρο μου μπραβο.
"Λιγο νερο.Νομιζω κατι επαθε"λεει ο άντρας δίπλα που ονομα δεν συγκρατω.
Μαλλον δεν εχουμε συστηθει.
Ο Αχιλλεας σφαιρατος ερχεται δίπλα μου
"Σηκω τωρα"του μιλαει αγρια.
"Αλλιώς?"
"Δεν θες να μαθεις.Εδω ειναι η καρεκλα μου και αυτη που μιλάς ειναι η γυναίκα μου"
Είχε μεινει εκπληκτος
"Δλδ την απατας με την αεροσυνοδό?"
Ρωτάει
Αχιλλέας ποβ
"Δλδ την απατας με την αεροσυνοδο?"
"Μπροστα στα ματια της?"συνεχίζει
"Μπορείς να μην ασχολείσαι?"
Και τον βγάζω απο την θεση μου και κάθομαι
"Ολα καλα"ενημερώνω τους αλλους και ολοι γυριζουν στα ποστα τους.
"Ολο μπελαδες είσαι"αναφερω και χαμογελάω
Μειδιαζει
Βαζω λίγο νερο στο χερι μου και το βαζω στο πρόσωπο της.
Έρχομαι πολύ κοντα της.
Ξεροκαταπινω
Το αρωμα της γιασεμι.
Το αγαπημένο μου.
Μετα απο λιγη ωρα μολις την βλεπω και συνερχεται προσπαθω να γυρισω στην θεση μου.
"Μεινε"λεει
Την κοιταω παραξενα.
"Για το παιδι"
Χαμογελάω.
Ναι μωρο το παιδι με θέλει όχι Εσύ.
Δικαιολογια.
Δικαιολογια που την δεχομαι.
Μενει στην αγκαλιά μου καθως χαιδευω τα μαλλια της.
Μαγια μου εχει κανει.
Δεν εξηγειται αλλιως το γεγονος οτι δεν μπορω να αντισταθώ.
Χευυυυυ
Δεν αργησα πολυυ.
Λιγες μερες μακρια απο το καλοκαίρι.
Φυσικα θα κάνω θερινά.
Σκατααααα.
Αλλα θα πηγαίνω γυμναστηριο με τον φιλο μου τον Κωστα και τη Κατερίνα.
Η Αφρο λογικα σε χαλια ψυχολογικη κατάσταση
Ενω ο Αχιλλεας το διασκεσαζει.
Αντρεςςςς.
Τα λεμε συντομα.
Bye bye.
XoxoAngelina