Αχχιλεα ποβ 

Πφφφ τι εχω κανει γαμωτο?Τι εχω κανει?Γιατι μου συμπεριφερεται κατά αυτόν τον τροπο?Παω να σπασω το κεφαλι μου.Ακομα θυμαμαι σαν χθες όλα αυτά που συνεβησαν την ημερα που βγηκαμε από την φυλακη μας ,την απαγωγη μας,παροτι που εχει περασει από τοτε σχεδον ενας μηνας.

Flashback

«Ακουλουθησε με γρηγορα» αρπαξα το χερι της και κατευθυνομουν προς την εξοδο.Δεν ηξερα αν θα σωθουμε.Για αυτό σταματησα αποτομα ,με τις φλογες να είναι γυρω μας.

Εχει περασει περιπου μια εβδομαδα από τοτε πο ειμαστε εδώ και φαινεται πως καποιος εξυπνος εβαλε φωτια.

Γυρισα και κοιταξα αυτά τα ματια που μου εχουν κανει ζημια.Τοποτεθησα δυναμικα τα χερια μου πανω στα μαγουλα της και την εφερα πιο κοντα ,σε αποσταση αναπνοης.Την κοιταζα με ολο μου το είναι στα ματια.Αχχ θεε μου αυτή η γυναικα είναι το μελλον μου και το τελος μου.

«Σε αγαπαω ,σε αγαπω παρα πολύ»

Ειχα σκεφτει για το πώς θα αποδρασουμε αλλα ηταν ριψοκινδυνο.Δεν ηθελα να πεθανω και να μην της το εχω πει .

«Σε αγαπω ,σε-σε αγαπωωω»φωναξε και εκεινη.

Μονο αυτό χρειαζομουν εκεινη την στιγμη.Την αγαπη της.Τα παντα της.

Επιασα το χερι της και την εβαλα διπλα μου.Αρχισαμε να τρεχουμε.Δεν φοβηθηκε ουτε εκεινη ουτε εγω ,αν ηταν να πεθανουμε θα ξεραμε ότι θα παιθανουμε μαζι.

Εκει μεσα στις φλογες ,μπορουσες να αντικρισεις 2 ανθρωπους να προσπαθουν να σωσουν την ζωη τους καθως και τον ερωτα τους.Να μην χαθει ,να μην σβησει.

Με την φορα που ειχαμε παρει πηδηξαμε πανω από τις φλογες και μεσα στην αγκαλια μου κρατουσα εκεινη.

Πεσαμε στο δαπεδο.

Ειχαμε καταφερει να σωθουμε.Τωρα θα πανε όλα καλα

End of flashback

Αυτό πιστευα τουλαχιστον τοτε.Οτι μετα από ότι περασαμε θα προχωρουσαμε μαζι.

Τι ηλιθιος που ημουνα.

Τωρα πια ουτε που μου μιλαει.

Μου ειχε πει σε αγαπω και τωρα ουτε να βλεμμα ,ένα χαδι ,μια αγκαλια.

Περιτρυγυριζω στους διαδρομους και καποιες φορες.Ακουω το γελιο της.Ειναι με εκεινον ,τον Μιλτο.

Ζηλευω απιστευτα πολύ.

Εκεινος την κανει να χαμογελαει.

Εγω ουτε για αυτό δεν ειμαι ικανος.

Ειμαι ένα κατεστραμενο παιχνιδι.

Ακομα θυμαμαι τα λογια της από εκεινο το βραδυ τρεις μερες μετα την εξοδο μας από εκεινο το τρελοκομειο,από αυτό το σπιτι.

Flashback

«Μωρο μου γυρισααα» φωναζω καθως εισερχομαι στο χωρο.

Σιγη απλωνεται παντου.Ειναι καπως τρομακτικο΄.

«Μωρο μου» ξαναφωναζω και κατευθυνομαι προς το σαλονι.

Τοτε είναι που την αντικριζω.

Είναι μπροστα από το παραθυρο με ένα ποτηρι βοτκα στο χερι της,

Εκεινη δεν πινει σπιτι.Τι συμβαινει?

Παω να την αγκαλιασω από πισω όμως εκεινη εξαφανιζεται από την θεση της και με κοιταει με ένα εχθρικο βλεμμα.

Αυτό τωρα μπορω να το ερμυνευσω με 2 τροπους

Ή περιοδος ή εχω κανει παλι καμια μαλακια.

Μαλλον το 2ο αλλα τι ειδους μαλακια εκανα παλι?

Δεν εχω βγει με καμια ,ουτε το εχω κανει ,ουτε φιλησει ,όχι πως μπρω όταν εχω εκεινη αλλα οκευ.Εεεε δεν μπορω να σκεφτω

«Τι συμβαινει??»

Εκεινη γελαει σατανικα μα πισω από τα ματια της μπορω να αντικρισω την θλιψη και την απογοητευση.

«Τι συμβαινει?ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ?Τολμας και ρωτας κατι τετοιο.Αγορακι μου εισαι γελιος ,πολύ γελιος αν νομιζεις ότι επεσα στην παγιδα σου»

«Αφρο μου ,τι λες?Εισαι καλα?»την πλησιαζω διαστακτικα

«Αγορακι μου το οσκαρ σου αξιζει, μπραβο ,συγχαρητηρια.Κανε τωρα ότι νιαζεσαι και ολας.»

Χειροκραταει ολο ειρωνια

Νευριαζω.

Δεν της εχω δειξει εγω την αγαπη μου με αρκετους τροπους?Την σωζω κάθε φορα και ειμαι παντα αυτος που κανει το πρωτο βημα.

«Πας καλα?Φυσικα νιαζομαι για εσενα?Εχω δειξει κατά διαφορετικο?»

«Ψευτη ,ψευτη»εχει πιασε τα μαλλια της και το προσωπο της με τις χουφτες των χεριων της.

Την πλησιαζω και την αγκαλιαζω.

«Σε αγαπαω Αφρο,γιατι δεν το καταλαβαινεις?» της λεω ηρεμα και γλυκα

«ΨΕΥΤΗ ,ΨΕΥΤΗ»φωναζει ,οριεται με χτυπαει στο στερνο μου.Ξεσπασε μωρο μου ,ότι εχεις θα το ξεπερασουμε μαζι.

«Δεν θελω να σε ξαναδω ,ουτε να σου ξαναμιλησω ποτε,σε μισω ,σε μισωωω»φωναζει

Τα λογια της περνανε σαν ξυραφι στην καρδια μου.

«Δεν τα εννοεις,το αλκοολ φταιει»

Κατηγορω το αλκοολ γιατι αλλιως θα τρελαθω ,θα μου στριψει η βιδα.

«Μην τολμισεις»λεει απειλητικα σηκωνοντας το δεικτι της.

End of flashback

Από τοτε εχω κανει φιλοτιμες προσπαθιες να την προσεγγισω οι οποιες αποτυγχανουν επανηλυπως.

Το κουδουνι χτυπαει και εγω σπευδω να ανοιξω.

«Φιλε,πως εισαι?»

Ο Αλεξ ηταν παντα εδώ για εμενα ολο αυτό το διαστημα.Προσπαθησε και όλας να μεσολαβησει διχως αποτελεσμα.

Κατσαμε στους καναπεδες και εγω κοιτουσα το ακυρο.

«Φιλε ,πρεπει να την ξεχασεις,δεν αξιζει αν σε πληγωσε με αυτό τον τροπο»

«Ξερεις τι με ενοχλει περισσοτερο?»λεω

«Ότι δεν σου εχει πει το λογο ακομη?»ρωταει προσβληματισμενος.

Κουναω το κεφαλι μου αρνητικα καθως κρυφοχαμογελαω με απογητευση

«Οτι πριν πει ότι με μισει ,μου ελεγε κατι χειροτερο φιλε,ότι με αγαπαει.» τον κοιταξα στα ματια και ηπια μια γουλια από το κρασι που ειχαμε ανοιξει.

και μπουμ χωρια και παλι΄

Δεν ξερω αν θα βαλω συντομα επιδη μια φιλη μου λιποθυμισε στα χερια μου κατα την διαδρομη προς το σπιτι μας.Θελω να παω στο νοσοκομειο αλλα δνε με αφηνουν.

ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥΥΥ

anyway

pray for her <3

xoxo Angelina 

byee