🏝️

CHAPTER TEN

TODAY, DENRYL has nothing to do. Pag gising pa lang niya, agad siyang tumambay sa verranda ng cabin niya at taimtim na tinitigan ang marahan na pag hampas ng mga alon sa dalampasigan. The sun has risen hours ago, yet it feels like a golden hour.

Maganda ang simoy ng hangin na binibigay ng isla at tama lang ang temperatura sa buong paligid. Ang maririnig mo lang ay mga huni ng mga ibon at tunog ng mga alon. Ito ang gusto ni Denryl. Maka-experience ng provincial vacation.

Napabaling na lang ang tingin niya sa kabilang cabin nang may lumabas na estranghero roon. The guy is small and petite. Parang suot nito ang malaking damit ng isang malaking tao at wala nang pambaba kun'di boxer briefs nito. Magulo rin ang buhok nito at parang tadtad ng mga pulang marka sa liig. He looks like he came from sex.

He looks cute. No wonder why Romero slept with him, isip doon ni Denryl.

Wala na siyang paki sa lalaki, like, he doesn't have to on the first place. He can fuck anyone on the island. And Denryl can enjoy his vacation the way he likes to.

"Good morning," the cute boy chirped at him nang mahuli siyang nakatingin sa direksyon nito.

"Morning," balik na bati lang ni Denryl sa kaniya at pinatuloy ang pagmumuni sa malayo.

Ano ang gagawin niya ngayong araw? It's already Thursday, and he has nothing to do today. The girls are obviously on their activities today, kaya hindi niya sila makakasama.

Eat in a floating restaurant? Swim with the other tourists? Buy souvenirs? Stroll around the island by himself?

An idea popped into his head at papasok na sana siya sa kaniyang cabin nang biglang lumabas si Romero galing sa cabin nito at nilapitan ang cute na lalaki. Niyakap nito sa likoran ang lalaki at pinugpog ng mga halik ang liig nito. Narinig naman ni Denryl ang nakikiliti nitong tawa.

Bago pa siyang mahuli na nakatingin sa kanila, agad siyang pumasok sa cabin at nagbihis ng representable'g damit. Nang makuntento na sa hitsura ay lumabas na siya. Nandoon pa rin ang dalawa at hindi na lang ito pinansin ni Denryl. Naglakad na lang siya patungo sa mga shops ng isla upang magtingin-tingin ng kanilang souvenirs. Hindi muna siya bibili kasi ilang araw pa siya rito mamalagi.

Naglakad lang siya at hindi ginamit ang kaniyang sariling cart. He wants to stroll the Niu Nui island with his feet.

Marami siyang nakitang mga bangketa'ng samo't-sari ang mga binebenta, at nawili siya sa kakatingin. Lahat ng benta nila ay napakaganda at mura lang ang presyo. Nagulantang nga siya nang nagtanong siya kung magkano ba ang mga iyon at sinabi ang gano'n ka-murang presyo.

There's necklaces of shells, beads or even a thread of necklaces. Mayroon din silang t-shirt souvenirs and any kinds of souvenirs you could find in any stalls. S'yempre, may mga pagkain din silang lokal na perfect for pasalubong.

Sa may parte kung saan may maliliit na buildings siya nakarating, may nakita siyang mga establishemento ng mga services or buildings. May shops such as small branch of boutiques, bakery, isang fried chicken place at marami pang iba.

Nahuli sa kaniyang mata ang isang establishemento ng laundry shop. Sobrang namangha siya na mayroon pa lang ganito sa isla. Puwede ka nang hindi mangamba kung lahat ng damit mo ay labahin na dahil may laundry shop naman pala sila rito.

Pinadpad siya ng kaniyang mga paa roon at pumasok sa sinasabing building. Medyo kaonti lang ang mga tao roon, at mostly mga babae pa. But something stands out in the shop. Napangisi naman siya sa nakitang tao.

Kung sinuswerte ka nga naman. One in a million mo lang makikita itong sopistikadong personahe na naglalaba sa public place. And it looks like he doesn't know what he's doing. Tsk, tsk, tsk.

Kaniya itong nilapitan na may ngisi pa rin sa ngiti. It is his time now upang asarin sa inis ang lalaki.

He forgot that he was supposed to avoid the guy at all cost, but his feet dragged him whenever he was. Was it fate?

Nakikita niyang sige lang ito sa pag lagay ng mga labahan sa washing machine nito na hindi sinesepara ang mga puti sa mga de kolor. Natatawa siya sa isipan sa pinaggagawa nito. Wala na talaga itong pag-asa.

"Kailangan mo ba ng tulong ko?" natatawang salita niya sa likoran ng lalaki. "Parang hindi mo alam ang ginagawa mo, eh. Tsk," pang gatong pa niya.

Humarap sa kaniya ang mukha ni Laurentius. Ang seryoso nitong mukha ay napalitan ng pagkagulohan at inis. Parang hindi niya inasahan na makikita rito ang mortal na kaaway.

"I don't need your help," matigas nitong sambit at hindi na pinansin si Denryl.

Aba. Ang taas talaga ng pride, ha?

"Mali iyang ginagawa mo," puna ni Denryl doon.

"Trust me, I know what I'm doing." Busy pa rin ito sa paglagay ng mga damitan galing sa kaniyang dala na trash bag.

"Wala akong tiwala sa iyo, pero sige," ani Denryl.

"Pwede ba, can you just leave me alone?" inis na roong salita ni Laurentius at hinarap siya.

Nagmama-angan naman doon si Denryl at nginitian siya ng nag-uuyam. "Gusto lang tumulong ng tao, eh."

"Clearly, I don't need your help."

"Clearly, you don't know what you're doing. I don't need your help ka riyan," he mocked Laurentius.

"Tsk."

Natawa naman ng mahina si Denryl dahil parang sumuko na ito. Nakatingin ito sa labas ng laundry shop habang umi-igting ang panga sa inis.

"Tabi, ako na."

Hindi agad umalis si Laurentius doon at tinignan lang ang lalaki. Naghintay doon si Denryl na tumabi si Laurentius upang siya ang gagawa sa labahin nito. Nang hindi ito gumalaw, siya na ang nagtulak nito patabi. Napakuyom naman ang kamao ni Laurentius dahil sa ginawa ni Denryl.

"Alam mo kasi, dapat i-hiwalay mo ang puti at ang mga de kolor," pang bigay alam ni Denryl doon habang kinuha sa washing machine ang mga inilagay doon ni Laurentius. Nakatayo lang doon si Laurentius at nag-o-obserba sa ginagawa ngayon ni Denryl.

What is he planning? Why is he suddenly helping me? isip doon ni Laurentius.

Inilapag lahat ni Denryl ang lahat ng damit ni Laurentius sa sahig. May nakita siyang underwear nito, kaya napatikhim siya at iniwas na lang ang tingin dito. Sinimulan na niyang i-hiwalay ang mga puti sa de kolor at mga itim. Nang makita at malaman na ni Laurentius ang gagawin, he also squatted and helped Denryl separate the distinction of clothes.

Busy sila sa kanilang ginagawa nang magsalita si Laurentius. "You can leave, I can take it from here," he dismissed Denryl.

Umangat ang tingin ni Denryl sa kaniya. "Sure ka na? Baka makasira ka pa rito ng washing machines kung iwanan kita, eh."

"I can pay for it, whatever," kumpyansang sabi lang ni Laurentius.

"Touché."

Tumahimik na lang si Laurentius at nagpatuloy sa ginagawa nila. Nang makita niyang may halong underwears sa pile ng labahan nito, agad niya itong kinukuha at nilalayo kay Denryl. Napansin naman ito ni Denryl at natatawang tinignan ang lalaki.

"Don't worry, hindi ako nangunguha ng brief ng mga bantot," natatawang saad ni Denryl.

"Who are you calling bantot?" offended na tanong doon ni Laurentius.

"Wala." Tinawanan siya ni Denryl. May na-alala naman si Denryl at tinanong ang lalaki, "teka, kilala mo ba iyong Vince Whitney Houston Texas na iyon? Like, sabi niya pinagkakalat mo na bakla ako?"

Napatingin sa kaniya si Laurentius. "Yeah, and what about it?"

Denryl shrugged at him. "I am possibly outing him, but he said he's bisexual. Tapos friends kayo? Alam mo ba iyon?"

"And so? Does that concerns me?"

Biased.

"Ay, wow. Kapag ako, grabe ang galit mo sa akin? Pero ang ibang tao na homosexual, ayos lang sa 'yo? Ang totoo, baliw ka ba?"

"You're much more disgusting," diritsong pahayag sa kaniya ni Laurentius with a straight face.

Arouch. "Grabe naman sa disgusting," hurt na sabi kuno ni Denryl doon habang hinawakan ang dibdib ala Bea Alonzo. "Tapatin mo nga ako, ano ba talaga ang problema mo sa akin? May nagawa ba ako sa iyong beyond boundaries no'ng magkaibigan pa tayo?"

Nakatagilid ang ulo ngayon ni Laurentius habang tinitigan siya na parang naghihiwatig na, "Really, are we doing this now?"

"You're gay. That is enough reason to loathe you," sabi nito.

Denryl scoffed. "That's it?"

"Yup," sabi lang ni Laurentius.

"Ang babaw naman ng dahilan mo," puna niya kay Laurentius. I am expecting more insights from him, though.

"Gay is a sin, that's it," Laurentius stated.

Denryl wanted to argue, pero wala sila sa tamang lugar. Basically, Laurentius is being hypocrite. Is he ignoring the fact that he basically sin much more than him?

"Okay, okay." Panandalian na itinaas ni Denryl ang kaniyang kamay. "I'm not touching that. Pero tatanongin mo ba kung bakit hindi rin kita gusto?"

Tapos na nilang ma-separa ang mga labahan. Tumayo si Denryl doon at sumunod si Laurentius nang makitang tapos na sila.

"Why is that?" Laurentius pried.

"Because you're an asshole. You're an arrogant and annoying jerk. You're something like a Casanova or playboy. And that's a bad trait for a guy. I hate it."

Napatahimik naman doon si Laurentius sa mga narinig kay Denryl. Is that how he thought of me?

Kinuha muna ni Denryl ang kumpol ng mga puting damit ni Laurentius. Tumahimik pa rin doon ang lalaki while watching every movements that Denryl made. He put all the white, colored and black clothes in their different machines. He saw Denryl pressed different buttons, and he can see that his clothes inside the washing machines spun continuously.

Is that how washing clothes works?

"So, maghintay muna tayo ng ilang minuto bago iyan matapos. Tapos doon natin sa dryer i-salang ang mga damit mo para madaling matuyo ang mga iyan. And that's it!" Denryl instructed to him. "Naku. Noong nakitira pa lang ako, puro kuso at kamay lang ang gamit ko sa paglalaba kila Tita Paulita. Tsaka lahat pa nilang labahin ang lalabhan ko."

"Is that the reason why your hands back then has red bruises?" Na-alala ni Laurentius ang mga kamay ni Denryl noong magkaibigan pa lang sila. He noticed those, and got concerned to his new friend back then. Hindi rin kasi naka-experience ang kamay ni Laurentius sa gano'ng gawain.

Denryl nodded. "Tumpak!"

That's harsh, Laurentius wanted to say, pero pinigilan niya ang sarili na maawa rito. Eh, pati nga siya ay asshole at harsh kay Denryl, eh.

"Should we take a seat there . . ?" ani Laurentius doon at itinuro kung saan puwede kang umupo habang hinihintay na matapos ang mga labahin mo.

"Yeah."

At pumanhik sila roon.

🏝️🏝️🏝️

LAURENTIUS INTENDED to sent and suggests to one of his friends na hanapin si Denryl noong nakaraang araw. That was one of his plans to spoil Denryl's vacation---to let a guy flirt and then wreck him through all those shits by sending an interested bastard guy to him. And it was a total fail.

Vince was kind of a victim in the situation. Ni-reto kasi ni Laurentius sa kaniya si Denryl, so he thought he might have a shot on Denryl. Vince was attracted to Denryl, but the cute guy was kinda rude and remorselessly rejected him. It hurts his ego as a man.

That plan was mature enough for adult nemesis, and to him. He doesn't do pranks because for him it was childish. He want to work swiftly as possible to spoil Denryl's vacation. He have to come up with a meticulously planned execution to destroy Denryl slowly unbeknownst to the latter. He just needs a perfect timing to do that.

Now, Laurentius had nothing planned for Denryl. Bigla-bigla ring sumulpot sa kaniyang harapan si Denryl, at nag-alok ng tulong sa kaniya. He thought the latter couldn't stand being close to him . . ? Was he wrong?

"So," Laurentius drooled. Denryl eyed and waited for him to proceed. "Where is your bodyguard? I thought you might both be glued together since you're both f*ggots and gays?"

"Bibig mo, Altarejos," Denryl warned him.

He just shrugged. He will call Denryl names whatever he wants.

"So, where is he?" he pondered.

Denryl heave a deep sigh and stares outside the establishment. "Fuck him. I don't need a guy beside me. He can fuck whoever he wants on the island," Denryl sternly said, and immediately turn his side to stare back at him. Nagulat siya ngunit hindi niya ito pinakita sa katabi.

"So he found a cuter gay and left you for it?" natatawang saad niya sa kay Denryl. "That sounds exactly what Jeimson did to you. Except it was a real woman who can provide his needs for a real family."

Denryl's face fell. Biglang lumungkot ang mukha nito at nakayuko.

Bingo! I hit something, isip doon ni Laurentius at proud pa sa sarili.

"So, he indeed left you for a woman," ulit niya roon.

Bigla na lang tumayo roon si Denryl at humakbang ng ilang pulgada palayo sa kaniya. Hindi ito lumingon sa kaniya at nagsalita. "I'll buy us some drinks while naghihintay na matapos ang mga labahin mo," sabi lang nito at agad-agad na lumabas ng establishemento.

Kaniyang sinundan ng tingin ang papalayong katawan ni Denryl at napangisi na lang.

"So he is sensitive when it comes to any topic relating to his ex," he said to himself at ngumisi na parang may na-diskobre'ng napaka-importante.

Ilang sandali lang ay bumalik na si Denryl na dala ang inomin nila. Denryl had his usual milkshake or frappe. Tinanggap niya ang kaniya at agad na sumimsim dito.

Americano. How does he know?

"Kung nakakalimutan mo, I am the secretary of our boss. I'm good at serving anyone coffees. I still remember how you like your coffee black and bitter noong first year pa lang tayo," salita doon ni Denryl at nasa malayo ang tingin.

Parang may humaplos sa dibdib ni Laurentius sa narinig. He doesn't like the feeling of it, so he didn't linger on it much at binaliwala lang.

"So, why don't you work as a barista?" tanong doon niya kay Denryl.

"I did, as a part-time job, remember?"

It was the first week of July. College aren't that busy and difficult for them, yet. Ang kanilang college department ay hindi pa gaanong nagbibigay ng mga aktibidades sa kanila.

Denryl works as a counter person sa malapit na café sa kanilang campus dahil ang kaniyang foster parents ay hindi siya gaanong pinagtustosan ng pera. He had to work his ass off since high-school dahil kaonting pera lamang ang binibigay nila sa kaniya.

Thankfully, his campus covers for his four years of education. Kaya sumisikap siyang hindi ma-irregular at mag-aral pa ng isang taon kung sakali.

Since the first week of college, Laurentius and Denryl clicks as friends. Sa orientation pa lang ng college nila, silang dalawa na ang magkasama. Laurentius likes Denryl's company since the guy is approachable and friendly. And maybe he kinda looks cute.

Since parehas din naman sila ng section, silang dalawa na lang ang nagsasama. Denryl's current boyfriend at that time, Jeimson, is a freshman in another department. Kaya hindi rin sila nagkakasama palagi.

Denryl had introduced Jeimson to Laurentius as a friend, kaya ayos lang doon si Laurentius. They aren't very out to their campus, since bago nila iyong school. It would be weird if ibalandera nila ang kanilang relasyon since most of the people still discriminates homosexuality.

Each passing day, Laurentius has grown into Denryl. He can see him as a great friend.

But that soon changed.

"Welcome to Mooncream, how may I help you?" Denryl was busy typing to his monitor when a customer came to his counter.

"Americano, please," the voice of Laurentius spoke.

Napa-angat ang tingin ni Denryl dahil dito at ang guwapong mukha ni Laurentius ang bumungad sa kaniya. Nahihiya siyang bumati. "H-hi! Ikaw pa 'yan."

xALPHA_SYRICx | SYRICH

• • • • • • • • • •

Sorry kung hindi ako naka-update kahapon. HUHUHUHUHU. Nawalan ako ng ideas, kaya nag-Netflix na lang ako.

Anygays, the next chapters will be a trip down to their memory lane. How their feud or beef started and such. Kung bakit ganoon na lang ang galit ni Laurentius kay Denryl and such. Kaya italic ang style ng paragraphs kasi flashback iyan or memory churvalo.

Hindi ko na pahahabain ang kuda ko para makasulat ako ng next chapters. Promise, mga dalawa or tatlong chapters na ang i-update ko. Malapit na rin kasi ang Midterms namin, tas hindi pa ako napabayad ng babayarin namin. Shuta, 1,000 ang College Fee namin. HUHUHUHUHU. Nagasto ko pa ang 200 sa Department Fee namin. HUHUHUHUHU.

So, ayon, diyan muna ang kuda ko for today's video. Ingats kayo! Love yah! Muahx!

✨ MANIFESTING ✨ NA SANA MAY MEMO ANG UNIVERSITY NAMIN NA WALA RING PASOK ONE WEEK DAHIL SA TRANSPORTATION STRIKE!