Chapter 07

   

Tulad ng sinabi niya, umuwi na muna ako para mag-prepare ng look na gusto niya. Plano ko pa namang magpaganda nang sobra sobra para hindi niya makalimutan ang sa kan'ya mauulit, pero dahil may atraso ako, sinabi kong siya ang masusunod sa lahat ngayong gabi.

Nagsuot ako ng navy blue polo which I left the first three buttons unbuttoned to flex my beautiful cleavage, tapos ni-tuck in ko ito sa black pencil cut skirt that's three inches above my knee, tutal, sinabi niya na ang look ko sa work ang mas gusto niya. I also applied a very light makeup and a dusty nude pink lipstick. Hinayaan ko lang ding nakabagsak ang buhok na pinlantsa ko kaya magandang-maganda ang ayos. Para tuloy akong may night shift dahil sa itsura ko.

Well . . . may night shift nga naman ako. Hindi nga lang office work.

Kumuha ako ng damit na extra sa takot kong baka wasakin na naman niya at magnakaw ulit ako ng damit na mas mahal pa sa isang buwang sweldo ko. Inilagay ko 'yon sa black handbag na gagamitin ko ngayon bago nagpunta sa shoe section ng condo unit. Pinili ko rin ang black stilettos dahil 'yon ang mas bagay.

Tiningnan ko ang itsura sa full-length mirror. I looked really plain. Hindi ako mukhang makikipag-sex. Parang may kulang din.

Ibinaba ko ang bag sa bed saka binuksan ang closet. Kumuha ako ng isa sa mga maninipis kong scarf doon na kulay puti, mayroong design na parang painted flowers, bago bumalik sa harap ng salamin. Para lang itong panyo but it's thinner and bigger, I think. Inilagay ko ito sa leeg saka ini-ribbon.

I smiled at my own reflection. "Better."

Kinuha ko na ulit ang bag saka kinuha ang cellphone sa loob nito. May text message akong na-receive from an unregistered number.

+639173201742

I forgot to tell you, don't bring any clothes if you plan on doing that. I'm at the underground parking lot of the condominium building already.

Napairap na lang ako bago tinanggal ang mga damit na dadalhin sana mula sa loob ng bag ko saka padabog na lumabas ng unit. Sumakay ako ng elevator at pinindot ang underground parking lot. Ilang sandali lang din, nakarating na ako ro'n. Hinanap ko ang kotse ng boss ko sa napakaraming naka-park pero hindi naman ako nahirapan dahil nakita kong nakasandal siya doon, kumaway pa sa akin para makita siya.

Nagbuntonghininga ako bago lumapit sa kan'ya. Ipinakita ko ang ayos mula ulo hanggang paa saka umikot sa harap niya.

"Simple-but-fuckable-enough look. Satisfied?" I asked.

He raised his left eyebrow while smirking, staring at the scarf on my neck before looking at me.

"P'wede na," sabi niya bago naglakad papunta sa shotgun's seat para pagbuksan ako ng pinto.

Napairap na lang ako bago sumunod sa kan'ya. Sumakay ako sa loob saka ikinabit ang seatbelt bago niya isinarado ang pinto. Umikot siya papunta sa kabilang side saka sumakay sa driver's seat. Nagsimula na siyang mag-drive paalis.

"Have you eaten already?" he asked as soon as we finally left the building.

Umiling ako. "Saglit lang naman 'to, I will go home after."

Humugot siya ng malalim na paghinga bago lumingon sa akin. "We're going to eat first."

Right after he said that, he took a U-turn. Napalingon ako sa kan'ya. "Where are we going?"

"We're going to eat dinner first, just like I said," he said, looking straight ahead.

Ibinalik ko na rin ang tingin sa daan. "You're still thoughtful pala. Thanks." I chuckled. "Hindi ka ba natatakot na may makakita sa atin na nagwo-work sa company mo?"

He scoffed. "I am the CEO. Why would I be scared?" He smirked. "And why should they care? It's my life."

Napatango-tango na lang ako. "I care about mine kaya make sure na walang makakakita sa ating magkasama na nagwo-work sa RES or I'll be the one to make you pay for the damages incurred."

Tumawa siya bago inialis ang pagkakahawak ng isang kamay sa steering wheel saka ipinatong ang siko sa bintana. Humawak siya sa labi niya bago nagsalita.

"Parang lugi ka pa."

I gulped, looking away at that sexy sight. "Talaga. I know my worth."

He laughed. "And you think I'm not worth it?"

I rolled my eyes. "Duh?" Lalong lumakas ang tawa niya. "Hindi mo ako madadaan sa pera mo kung yun lang ang mayro'n ka. I have money too, hindi man kasing-dami ng iyo so it doesn't impress me."

He grinned. "Let's see."

After twenty minutes of drive, nag-park siya sa parking lot ng isang five-star restaurant. Tinanggal ko na ang seatbelt at lumabas ng kotse. Sumunod siya sa akin.

"Sure ka ba na walang makakakita sa atin dito?" I asked once again when he stopped in front of me.

He chuckled. "Wala, okay? Let's go. We're going to eat in a VIP room so relax your mind."

After that, he walked away. Sumunod na ako sa kan'ya at pumasok sa restaurant. Pinagbuksan kami ng pinto ng doorman. Sinabi niya ang ang buong pangalan and the woman behind her lead the way to the VIP room. Pagkapasok namin, nakaayos ito na akala mo ba, magdi-date kami.

"What do you want to eat?" he asked as soon as we sat on our seats.

I opened the menu and my jaw almost dropped at the amount of every meal that they were offering. Akala mo may ginto! Lumunok ako bago marahang isinarado 'yon.

Anyway, hindi naman ako ang magbabayad since hindi naman ako ang nagpa-reserve nito.

"Steak lang. Medium rare."

Tumango siya bago ibinalik sa waiter ang dalawang menu saka sinabi ang order naming dalawa. Tiningnan ko ang cellphone mula sa bag. I saw a text from Leo, asking where I am. Nag-reply ako.

Me:

I'm out. Later pa ako uuwi.

Mabilis siyang nag-reply.

Leo:

Ohh, okay. Puntahan kita tomorrow. :)

I smiled before typing my reply.

Me:

Okay!

Nag-vibrate pa ulit ang cellphone ko, hudyat na nag-reply pa si Leo pero nawala ang atensyon ko doon nang tumikhim at magsalita si Sir Hunter.

"Boyfriend?"

Nag-angat ako ng kaliwang kilay. "Sa tingin mo, papayag ako sa mga gusto mo kung may boyfriend ako?" sarkastikong tanong ko.

He smirked. "You told me earlier to do anything I want with you, right?" Hindi ako sumagot. "Focus on me. Don't use your phone whenever you're with me."

I scoffed. "Akala mo talaga mauulit pa eh." I chucked. "But, fine. Since this will be the last time, hahayaan kita. I won't use my phone and I will focus on you, sir. Okay na?"

He smiled, satisfied with what he got from me. Ilang sandali lang din, dumating na ang pagkaing in-order namin.

The whole time we're eating, we're both silent. The room is cold because of the aircon but it feels like I am sitting on a fire. Ang init-init ng pakiramdam ko, sumasabay pa ang kabog ng dibdib ko.

It makes me uneasy to think that this is the first time I'll be having a sex–AGAIN–with someone I had a one-night stand with. Tapos, nakainom pa kami no'n. This time, we're going to do it because we planned it and now we're both sober. Hindi ko alam anong mangyayari later. Feeling ko, this will be hard because he's determined to prove me wrong.

Nang matapos kumain at uminom ng wine, na hindi naman namin napangalahati kaya wala man lang akong maramdamang kahit kaunting tama nito, nag-aya na siya.

"Let's go?" he asked.

Tumango lang ako bilang tugon.

He led our way outside the restaurant. Habang papalapit kami nang papalapit sa sasakyan niya, pabilis nang pabilis ang tibok ng puso ko. Hanggang sa tuluyan na kaming makasakay sa kotse niya at nagsimula na siyang mag-drive. Tahimik pa rin kaming dalawa at kahit gaano kalakas ang aircon ng kotse, pinagpapawisan pa rin ang noo ko sa awkwardness na nararamdaman ko.

I don't know how we're going to start doing it--should we talk about it?

Fuck, why am I having problems about it now?! Noon naman sa mga ex-boyfriend and ex-fuck buddies ko, pagpasok namin sa kama, understood na 'yon! Or when we woke up in the morning nang magkatabi, basta magdikit ang balat namin, automatic na ang mga susunod na mangyayari.

Sana gano'n na lang din later because I don't want to talk about that with him anymore! I just want this thing to happen . . . and I kind of . . . looking forward to how he'll prove me wrong, consider na sobrang galing naman na talaga niya kahit noong unang beses.

When we arrived at the underground parking lot, hindi pa rin kami nag-uusap. Nakasakay na kami ng elevator patungo sa penthouse niya pero—shit—ang tahimik niya pa rin!

Tumikhim ako saka nagsalita. "Sir, why are you—"

"Shut up." Napakunot-noo ako. Humugot siya ng malalim na buntonghininga bago tumingin sa ibaba. Napalunok ako nang makita ang ibig sabihin niya. "It was already there the moment we started eating. I want us to arrive at my place peacefully first."

Tumango-tango na lang ako at hindi na nagsalita pa saka nag-iwas ng tingin sa kan'ya. Ilang sandali pa, bumukas na ang elevator. Lumabas kami ro'n at nilakad ang distansya mula sa main door. He opened it with his card then turned the lights on with a snap and I was immediately welcomed with his beautiful, expensive and spacious place.

Damn . . . I would love to be fucked at every corner of this place if I were going to be asked.

"Maupo ka na muna," he said as we arrived at the living room. "Let me get some water."

I almost smirked as I watched his retreating back from me. Mas mukha pa siyang na-o-awkward-an kaysa sa akin!

Ilang sandali lang din, bumalik siya na may dalang tray na naglalaman ng dalawang baso at babasaging pitsel na may tubig na napakalamig. Ibinaba niya 'yon sa center table bago sinalinan ng tubig ang mga baso saka inilagay sa harap ko ang isa. Pagkatapos n'on, naupo siya sa single couch saka b-in-ottoms up ang laman ng baso saka lumingon sa akin.

"Areeya . . ."

Napalunok ako nang tawagin niya ako sa ganoong tono. Deretso sa mga mata ko ang titig niya na hindi ko maipaliwanag kung ano. He's, like, softened. I don't know. There's something.

"W-What?" I asked.

He sighed. "I am giving you a chance to run away from me. I don't want you to do this just because of that damn piece of a cloth. Wala naman talaga akong balak singilin ka ro'n. I was just messing up with you."

I gulped when he looked away.

"It's true that I want to bed you all over again and I took that thing you did as an opportunity to make it as an alibi. You don't have to pay for that cloth. You can go now if you want. You should just leave this place."

Gusto kong matuwa dahil do'n. Ibig sabihin, wala akong utang all this time! Pinagti-trip-an niya lang talaga ako! Pero bakit hindi ko ikinakatuwa 'to? Bakit parang offended pa ako?

I sighed. "Care to tell me why I should run away?" I asked.

He looked at me. "I'm not a rapist. I don't want you doing things you don't want with me. If I'll ever have a chance to fuck you once again, I want it completely consensual, not like this. Everything I did in the past weeks, it's a mistake I am admitting to. And I'm sorry."

I gulped, looking away from him.

Damn, it really feels good to see men this way. Ibinababa ang sarili, admitting to their mistakes and asking for forgiveness. Sir Hunter must really have a good heart to be like this to me. Para tuloy kinilig ako nang kaunti.

Tumikhim ako bago tumayo saka naglakad papunta sa harap niya. Tumingin siya sa akin nang nagtataka, mukhang kinakabahan na rin. Ngumiti ako nang bahagya bago unti-unting tinanggal ang pagkakabutones ng polo na suot ko.

"Does it look like I am being forced?" I sat on his lap when I unbuttoned two buttons already and wrapped my arms around his nape. "Does it look like it's not completely consensual?"

Lumunok siya bago hinawakan ang likod ko para alalayan sa pagkakaupo. "Areeya . . . you're going to regret this."

I laughed. "And why would I?"

He gulped. "I won't be easy on you, considering how I heard bad reviews from you."

Bahagya akong ngumisi bago inilapit ang labi sa tainga. "Prove me wrong, then."

Right after I said that, he quickly carried me and laid me down on the long couch, making me scream out of shock. His right hand is slowly entering the middle of my legs and it's starting to have effects on me already.

I gulped, panting. "I . . . I don't want a c-couch sex."

He smirked before his face dived right into mine, claiming my lips, making me wrap my legs around his waist. He stood up and started walking while carrying me. I heard him open the door to his room before making me stand on my feet. He closed the door so hard, I almost screamed.

He pinned me against the wall beside the door.

"Let me tell you something," he said while sucking my neck while his hands are playing with both of my breasts.

"W-What?" I asked in between my moans.

He moved away, smirking, before he tore my top once again, making the buttons fall on the ground. He quickly removed my brassiere too, leaving me with only my scarf, skirt, and stilettos.

His eyes lingered on the scarf around my neck as he smirked. He removed it before looking at me straight in the eyes once again.

"You're going to regret wearing this."

Right after he said that, he took both of my wrists and wrapped the scarf on it tightly before pushing me to the bed as he crawled on top of me.

Damn . . . he's that eager to prove me so fucking wrong . . . and I loved it.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top