Votes and comments are highly appreciated! Thank you.

***

Kabanata 10

We're about to head out to go where we will having the dinner welcome party for Pierre. Hindi naman ganoon kalayo kung saan napili ang buffet restaurant kung saan gaganapin.

I'm not in the mood to go but I had to cause I considered Sandy's opinion to go together with Marc.

Wala naman sigurong masama kung magkasama kami ni Marc, isa pa ay hindi naman namin ipagsisigawan na si Marc ang ama ng dinadala ko or so I thought, maybe just maybe I have to introduce him as the father of my child for Pierre not to know it was his child all along.

"Okay ka lang ba, Vien? Pwede ka namang umuwi na lang." Mahinahong sinabi sa akin ni Marc, hilaw akong napangiti at inaayos ang ilang mga gamit ko dahil ilang minuto na lamang ay aalis na kami.

"Ayos lang ako, Marc. Thanks for the concern." Tugon ko at mas nilakihan ko ang aking ngiti upang hindi na masyadong mag alala pa si Marc.

"You sure?"

"Yes." I smiled he smiled as well. "Alright."

Nasa kalagitnaan na ako ng aking pag aayos ng lumapit ang isa sa mga empleyado ng kumpanya ni Pierre na ngayon ay kanya ng secretary si Angelo dahil acting CEO si Pierre dito.

"Ma'am Vienna. Mr. Jimenez wants to talk with you in his office." saglit kumalat ang gulat saaking sistema, pero kalanunan ay nagtungo na rin ako sa office n'ya dahil hindi naman ako pwedeng tumanggi.

He's my boss as of now and I was his employee, not until I resigned dahil aalis na talaga ako sa kumpanya na ito matapos kong maka recover sa panganganak.

Hindi ko na yata matatanggap kung matagal kaming magkikita sa iisang kumpanya. I have to cut ties with him as soon as possible.

Nagtungo na ako sa office ni Pierre, nasa tapat na ako ng pinto pero tumigil muna ako at bumungtong hininga bago ipihit ang seradura para pumasok sa loob.

When I opened the door a bit I heard Jessy screaming, I stopped to evasdrop. "I was asking you many time! Kailan mo ba balak sabihin kina tito Pietro at tita Lydia ang pagpapakasal nating dalawa?"

I never thought Jessy could be this so passively annoying and screaming. Maaaring ganto nga talaga ang ugali n'ya noon pa, ang masyadong maingay at demanding pero hindi ko aakalaing magiging ganito s'ya ka less classy sa harap ni Pierre.

She's too pick me girl and hot headed, and I was wondering why he choose to be with her despite of her bad behavior. Maybe it comes with love, and that sucks.

"We'll talk about it later, Jessy." Hindi ko naman aakalaing babanggitin ni Pierre ang mismong pangalan ni Jessy na dati ay tinawag n'yang babe.

"I'm pregnant, Pierre!" Malakas at maarteng sigaw ni Jessy.

"Alam ko, Jessy! The very reason I was taking care of you just because of my child." Mahinahon ngunit mariing tugon ni Pierre. Dahilan iyon upang muling manakit ang bandang dibdib ko sa kirot.

Magkakaanak pala sila at iyon ang dahilan kung bakit nasa ganitong sitwasyon kaming tatlo ngayon.

"I am I even the father of your child?"

"We're both naked when we woke up. The night we slept together to your penthouse, may nabuo ta'yo, hindi mahalaga kung parehas ta'yong lasing," Maaaring iyon ang naging dahilan kung bakit madalas ng hindi ako hinahatid sunod ni Pierre sa trabaho.

Mas masakit pa ang narinig ko kanina kaysa sa nalaman kong may relasyon sila, they've sex behind my back, all the more reasons will surely ask my worth every night if I do deserve this shit.

I pulled myself together to calm down and without hesitation I come in and closed the door hardly. Sinadya kong lakasan ang pag sarado ng pintuan para makuha ang atensyon nilang dalawa.

Taas noo kong tiningnan ang dalawa, si Jessy na namumula sa inis at si Pierre na nagdidilim ang ekspresyon marahil sa pagtatalo nilang dalawa.

"Good evening, sir Pierre. Your secretary says you want to talk with me." I said formally. I never thought I have to talk with him like this.

"Jessy, go out we'll talk." Nangunot ang noo ni Jessy sa sinabing iyon ni Pierre at hindi makapaniwala sa utos na parang naaagrabyado s'ya.

"What? No! I'm gonna stay here and listen to what you're going to talk about." Mariing tugon ni Jessy at inis na napaupo sa sofa, matapos ay nag crossed arms.

Kung hindi lang ako nag eeffort bigyan ng pasensya ang babaeng ito ay malamang hinampas ko na sakanya ang three inch heels ko, but since patience is virtue I won't be having my heels touching her damn face.

"I've had enough of your darn tantrums, Jessy! Grow the hell up!" Nanlaki ang mga mata ni Jessy sa sinabing iyon ni Pierre, hindi man pasigaw n'ya iyong sinabi pero mariin ang galit sa tono ni Pierre. Napansin kong nanginig ang katawan ni Jessy na tumayo sa sofa.

"Fine! We're gonna talk about 'us' later." She emphasized us. I don't care anyways. Sakanya na si Pierre walang hahadlang, hindi ako hahadlang pati ang anak ko sa gusto n'ya tutal mukhang ginusto din naman ni Pierre ang magpaagaw.

Nang makaalis na si Jessy ay nilapitan ako ni Pierre, halos mahipnotismo ako kung paano s'ya nagtungo sa harapan ko. He's so damn hot!

Napaatras ako at ibinaling ang tingin sa paligid. "Please, baby. . . Tell me the truth."

"Ano ba ang dapat kong sabihin sa'yo, Sir?" matigas kong saad sakanya. I even emphasized the word 'Sir.' with sarcasm.

"The child your bearing, I am the real father, right?" Binalingan ko s'ya ng seryosong tingin.

"Katatapos lang ng buwan nang may mangyari saating dalawa, Sir. Hindi ikaw." matigas ko paring tugon sakanya.

Biglang nagdilim ang maamo n'yang ekspresyon kanina. "Gusto mo ba malaman kung sino?" naghahamon kong sinabi sakanya.

"No, please. No." bumalik s'ya sa kanyang table.  Alam at pakiramdam kong ayaw n'yang marinig na sabihin kong si Marc ang ama ng dinadala ko, dahil malala ang pagseselos n'ya sa tao.

"Pinahiram mo pa talaga kay Marc ang laptop na binili ko para sa'yo." Aniya, tila iniiba ang usapan, nagtaas ang aking kilay sa inis. Pinansin n'ya pala ang pag abot ko ng laptop kanina kay Marc.

"Pera ko ang pinambili sa laptop na iyon. Ang polong niregalo ko sa'yo pinahiram mo kay Jessy!"

"Pera natin ang pinambili sa laptop na 'yon." aniya hindi pinapansin ang polo na sinasabi ko.

"At least we're equal. We both shared the sentimental things to the persons we truly love, sir Pierre." Sarkastiko akong ngumiti, napansin ko ang pagkuyom ng kanyang mga kamao sa table n'ya.

"I'm sorry," aniya at pinipilit na pakalmahin ang boses. Nangungusap ang kanyang mga mata pero hindi ako nagpatinag sa pagpapaamo n'ya saakin.

"If you're really sorry, then leave me and my baby alone."

Siguro naipit lang s'ya sa sitwasyong kailangang panindigan ang ibang babaeng nabuntis n'ya at ako pa rin ang mahal n'ya. Pero hindi ganoon kadali ang magpatawad at tumanggap ulit ng labis na nanakit ng damdamin.

It wasn't never easy thing.

Seems like he wanted me back but I don't want to, so I am trying my best I could to finally cut the ties with him.

Magdusa s'ya sa ginawa n'ya sa akin. Panindigan n'ya ang pagiging mapusok n'ya kasama ang ahas kong kaibigan. Hindi pwedeng dalawa kami sa buhay n'ya.

"Akala ko ka'ya mo ako pinatawag dito dahil business matters ang pag uusapan natin. I'm sorry sir, but I won't entertain this kind of conversation again." Mabilis na akong lumabas dahil parang wala ng magandang patutunguhan ang usapan naming ito.

Simula ngayon ay hindi na ako tatanggap ng ganitong klase ng pag uusap dahil hindi naman mahalaga.