17.
Kiedy żyłeś ze mną
Czułam radość i spokój
Ból, bo pantha rhei
Strach przed nowym
Lęk przeszłości
Lecz Ty powiedziałeś mi
Że przyjdzie na to czas
Na co, nie powiedziałeś,
A ja nie zrozumiałam
Tylko, że stara miłość nie rdzewieje
Pojechałeś na wojnę, a tam umarłeś
Nie dulce es decorum est pro patria mori
Gniłeś, wybuchłeś, krew leciała
Płakałam, gdy wysłali mi koondolencje
Puste słowa
A nie Ciebie!
Powiem Ci teraz kocham
Zrozumiałam, co miałeś wtedy na myśli
Miałeś rację, co do tej rdzy
Ja jeszcze nie zardzewiałam
A minął ledwie miesiąc
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top