Została nazwana kruchą obietnicą, Bo nie miał do niej wielkich planów. Otulona z wierzchu mroczną tajemnicą, Pozbawiona emocjonalnych stanów.

Była jego ulotną piosenką, Odgrywaną na pękniętej gitarze. Z obrazka porcelanową panienką, Z sercem straconym w pożarze.

Był on dla niej nicią Ariadny, Marnym poczuciem miłości. Czas stawał się dla niej bezwładny, A on pozostał przy niej z litości.

Autorstwa: Aikaxa