Lubię, kiedy mnie rozbawiasz,
Wokoło piękny staje się świat;
Za to nie znoszę, gdy się mną zabawiasz,
Wtedy oglądam przestrzeń zza czarno-białych krat;

Więc, proszę, zostań ze mną na zawsze i na wieczność,
Czyli na współczesne dwa i pół roku,
Mój śmiech uznaj za konieczność,
Radości i miłości ofiaruj po trochu...