Umysłu pustka - marzenie
Gubię się w swoich myśli labiryncie;
Długie korytarze, odcięte drogi.
Szukam ścieżki, na którą zmierza moje życie;
Z lodu rzeki, mróz srogi.
Staram się pustkę wypełnić;
Gdzieś na dnie umysłu, daleko w głębi;
Kiedyś potrafiłeś marzeniami mi głowę zapełnić,
Dziś wiem, że marzenie się nigdy nie miało spełnić...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top