Trzynaście minut do pierwszej

Trzynaście minut do pierwszej,
A mnie się nadal chce układać wiersze...!
Oczy do snu się powoli zamykają,
Ale myśli na to uwagi swej nie zwracają;
Każą ręce na kartkach coś bazgrolić,
Kreślą jakieś na kształt liter znaczki...
Ciężko mi się z tym wszystkim oswoić,
Szczególnie gdy ze snu wyrwana,
Muszę pisać o tym, jaka jestem nieszczęśliwie zakochana.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top