Oni mnie nie potrzebują
Byłam pomostem chwilowej uciechy
Oni mnie nie znają
Byłam kimś innym ich sztuczne uśmiechy
Mówią że mnie kochają
Lecz ja zbyt dobrze poznałam gorycz kłamstwa
Mówią że wcale nie grają
Deski teatralne wyłamane czekają na ostatni błysk światła
W moich oczach
Czai się nieufność do ich słów
W moich oczach
Czai się przewrócone krzesło
Żyrandol przedłużony o sznur