Urodziny. Ważne wydarzenie w życiu każdego człowieka. Świętujemy wtedy kolejną rocznicę naszego życia. Tak jakby odliczamy czas, jaki spędziliśmy tu, na ziemi. Inni lubią mówić, że w tym dniu świętują kolejny krok ku śmierci. Ciekawe spojrzenie na sytuacje.



Kiedy jesteśmy dziećmi, urodziny są dla nas dniem pełnym zabawy, każdy patrzy na nas, daje prezenty, życzy powodzenia. Jesteśmy główną atrakcją wieczoru. Śmiejemy się i cieszymy. Magia dnia urodzin.



W osiemnaste urodziny bawimy się cały dzień, całą noc i jeszcze poranek dna kolejnego. Świętujemy tak hucznie, bo w końcu, to tak jakby nasz ostatni dzień bycia dzieckiem, przecież osiemnaście lat. Zamykamy rozdział dzieciństwa i zaczynamy kolejny, ten już poważniejszy. W końcu jesteśmy już dorośli, możemy pić alkohol, jeździć legalnie autem, zakładać rodziny, pracować na siebie i w pełni odpowiadamy za swoje czyny.



Następnie urodzin się tak hucznie nie obchodzi, w końcu mamy pracę, dom, może i rodzinę i dzieci. Jesteśmy tak zabiegani w ciągłej rutynie życia, że czasem przegapimy ten dzień i potraktujemy go jak każdy inny. Może wpadną znajomi lub rodzeństwo na jakąś kawę i ciasto, aby chwilę pogadać i powspominać. A następnego dnia wszystko wraca do normy.



Pięćdziesiąte urodziny, to jest coś. Dlaczego? Halo, przeżyłeś połowę wieku, jeszcze raz tyle i można powiedzieć, że masz JEDEN wiek, czyli sto lat. Tego dnia czujesz się, jakbyś znowu świętował swoje osiemnaste urodziny, tylko wszyscy są starsi o trzydzieści dwa lata, niektórych już nie ma z wami, bo odeszli Tam, ale przybyli inni, bo w końcu rodzina się powiększa z każdym nowym członkiem rodziny. I tak się bawimy, wspominamy, śmiejemy, pijemy i gadamy.



Kolejna większa impreza następuje znowu, tak na osiemdziesiąte, dziewięćdziesiąte urodziny. Te już obchodzimy spokojniej niż poprzednie. Jesteśmy starsi, może i spełnieni życiowo, jesteśmy prawdopodobnie dziadkami, mamy wnuki.



Jednak jak wszyscy wiemy, życie nie jest bajką, jak z obrazka, nie jest piękną krainą wiecznej młodości, niczym wyciągnięte z tych poezji.






Życie nie jest snem.






A co, jeśli wam powiem, że jest to możliwe?





Wielu ludzi boi się przyszłości. Obawia się tego, co przyniesie następny dzień. Niektórzy mają nawet przeświadczenie, że następny dzień może być ich ostatnim. Strach sprawia, że nie mogą spać w nocy, męczeni przez duchy przeszłości, wspomnienia oraz paraliżowani strachem nadchodzącego jutra. A kiedy już nadejdzie, oni wstają i ręką ocierając zaspane oczy, dziwią się, że tak nie jest, jak sobie to wyobrażali.




Niektórzy ludzie zaś są niespełnieni tak jakby uwięzieni. Zamknięci jak pięknie śpiewające kanarki w złotej klatce. Duszą się codziennością i panującą monotonią. Nie mogą znaleźć miejsca na tym świecie. Ich wielkie dusze, chcą być wolne, cieszyć się swobodą. Urodziny, to dla nich, jeden z niewielu dni w roku, kiedy mogą odetchnąć. Trudno powiedzieć, dlaczego ten dzień jest dla nich tak ważny. Po prostu tak jest.







Jednak jest pewien sposób, który umożliwi ucieczkę z tego zatrutego przez ludzi świata. Nie chodzi mi o samobójstwo, co to, to nie. Taki sposób nie jest wyjściem a sprawieniem większych problemów. Popełnienie samobójstwa równa się z publicznym powiedzeniem "poddaje się" i oddaniem w ręce piekieł. Mnie chodzi o zupełnie coś innego.












Skok.

 
Wiem, brzmi banalnie, ale i niczego nie wyjaśnia. Skok to taka jakby podróż, ale nie do Domu Ojca, a do NASZEGO świata marzeń, świata, o którym śnimy, lecz go nie pamiętamy, ale istnieje. Skok jest niejako ucieczką z tego świata do miejsca, gdzie będziemy spełnieni. Jednak to od nas zależy czy będziemy chcieli wrócić, czy zostać tam na stałe. Tak, powrót jest możliwy.




Ale ja wam tu pitu pitu a jakimś świecie snów, a nie mówię jak się tam dostać.






To czytaj dalej.





Aby dostać się do świata Sennych Marzeń, trzeba spełnić kilka warunków.

1. Musi to być w dniu twoich urodzin. Nie ważne których, bo w każdej chwili swojego życia możesz to uczynić.

2. Potrzebujesz swego rodzaju fantu, przedmiotu, który ma dla ciebie znaczenie sentymentalnie, np. książka, pozytywka, guzik.

3. Zegarek i szkło zegarowe lub lupa to bardzo ważne przedmioty, pozwalające otworzyć przejście.

4. Świeca, taki klucz dodatkowy, do otwarcia bramy.

5. Chęć i pewność, że chcesz o zrobić. Bez tego ani rusz.

6. Jakieś miłe wspomnienie, to klucz do głównego zamka.



Instrukcja:

W dniu swoich urodzin musisz znaleźć chwilę przed godziną, w której przybyłeś na świat, gdzie będziesz tylko sam. Jest to obowiązkowe, gdyż nie może być światków twojego przedstawienia. Następnie zapalasz świecę i na tą ważną rzecz kładziesz zegarek i zamykając oczy, wspominasz miłe chwile i tak do momentu wybicia godziny twoich narodzin. Wraz z tą godziną powinna pojawić się kałuża otoczona ognistym kręgiem. Na niej będzie kłódka. Jej wygląd jest zależny od tego, jaką osobą jesteś, np. Jeśli lubisz gry, to zapewne pojawi ci się cegiełka z napisem HASŁO i puste pole, natomiast jeżeli lubisz czytać książki fantasy, to przybierze wygląd pergaminu z doczepionym piórem i miejscem na podpis. Kod jest bardzo prosty.

DZIEŃ_MIESIĄC_ROK_GODZINA_CYFRA DUCHOWA

Jest mało prawdopodobne, że ktoś będzie miał te same liczby, co ty.

Kiedy już je wpiszesz, kłódka odskoczy, będziesz miał prostą drogę.






Wystarczy skoczyć i już.





















Mam na imię Lotta, dzisiaj kończę siedemnaście lat i postanowiłam Uciec.