×××

Tak bardzo chcę o tobie zapomnieć.
Minęło już tyle czasu,
A moje serce wciąż jest w rozsypce.
Nie potrafię się pozbierać z powrotem.

Próbowałam zostawić cię w tyle,
Lecz nie opuszczasz mych wspomnień.
A nawet jeśli mój stan się pogorszy,
Będę udawać, że wszystko jest dobrze.

Utknęłam na przegranej pozycji.

×××

Cześć kochani!
To już 50 rozdział i jestem dużym w szoku.

Patrzę teraz na pierwsze strony mojego zeszytu, w którym powstają wszystkie wiersze i kiedy widzę te moje pierwsze bazgroły, to nie mogę uwierzyć jak wiele się zmieniło, przez te jakby nie patrzeć półtora roku.

PÓŁTORA ROKU
18 MIESIĘCY
KTOŚ MI POWIE JAK TO SIĘ STAŁO?!

Serio, nawet nie wiem kiedy to wszystko minęło.

Na początku chciałam na 50 wierszach zakończyć i kontynuować w nowej książce, ale po dłuższym rozmyślaniu stwierdziłam, że zostaję tu i próbuję dobrnąć do setki!

Wracając do wiersza, piszcie jak wam się podoba, bo pisałam go grubo po 22 (największa wena, przy największym zmęczeniu się trafiła, niestety), ale nie chciałam zwlekać z publikacją :))