42. Photograph ~ (Nie)chcę Zapomnieć
×××
Miłość może ranić.
Może ranić pod każdą postacią.
Sympatia bywa trudna.
Zauroczenie jeszcze trudniejsze.
Jeśli są trudne,
Będą boleć.
Ale to sprawi,
Że poczujemy się żywi.
Ja zachowałam tą "miłość" na fotografiach.
W zatrzymanych w czasie wspomnieniach.
Bym mogła cię zatrzymać.
Nosić w kieszeni i w plecaku.
Bym mogła zapomnieć, jak to się potoczyło naprawdę.
Obiecałam sobie, że będzie łatwiej.
Że zapamiętam tylko dobre chwile.
Jak krótką bajkę na dobranoc.
Z dobrym zakończeniem,
Lecz nie dziejącą się na jawie.
A jednak rysa została.
Mała, ale widoczna.
Jeśli zrobiłeś ją nieświadomie,
to w porządku.
Wybaczam.
Tylko pozwól mi o tym zapomnieć.
Nie zatrzymuj mnie na pustych stronach albumu.
Pozwól mi przeglądać nasze zdjęcia.
Bez łez w oczach.
×××
Pierwszy wiersz w lipcu!
Czy w tym miesiącu będę tak aktywna jak w czerwcu?
Zobaczymy :)
A czekając na kolejny wiersz możecie napisać jak ten wam się podoba ^
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top