16. Human ~ Niezniszczalna
Nie taki depresyjny jak poprzednie, na prośbę jednej z czytelniczek :))
×××
Mogę udawać uśmiech.
Nie wzbudzając litości.
Mogę ugryźć się w język.
Nikogo słowami nie raniąc.
Mogę odgrywać różne role...
Siebie nie ujawniając.
Mogę nastawić się na gorsze.
Dźwigając ciężar przeszłości.
A gdy obiecasz, że mnie zrozumiesz.
Dla ciebie pozostanę sobą.
Ale jestem tylko człowiekiem.
Ciągle popełniam błędy.
Jestem tylko człowiekiem.
Często się poddaję.
Jestem tylko człowiekiem.
I nawet jeśli mnie zranisz.
Zostanę niezniszczalna.
×××
Okey.
Napisałam to siedząc w autobusie (w sumie nadal w nim jestem) i ciężko było mi się skupić.
Alexandra_Robak jednak mam nadzieję, że nie poszło mi najgorszej.
Wiem.
Nie jest to jakiś mega pozytywny wiersz, ale jakoś tak wyszło 😇
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top