16. Human ~ Niezniszczalna

Nie taki depresyjny jak poprzednie, na prośbę jednej z czytelniczek :))

×××

Mogę udawać uśmiech.
Nie wzbudzając litości.
Mogę ugryźć się w język.
Nikogo słowami nie raniąc.
Mogę odgrywać różne role...
Siebie nie ujawniając.

Mogę nastawić się na gorsze.
Dźwigając ciężar przeszłości.
A gdy obiecasz, że mnie zrozumiesz.
Dla ciebie pozostanę sobą.

Ale jestem tylko człowiekiem.
Ciągle popełniam błędy.
Jestem tylko człowiekiem.
Często się poddaję.
Jestem tylko człowiekiem.

I nawet jeśli mnie zranisz.
Zostanę niezniszczalna.

×××

Okey.
Napisałam to siedząc w autobusie (w sumie nadal w nim jestem) i ciężko było mi się skupić.

Alexandra_Robak jednak mam nadzieję, że nie poszło mi najgorszej.

Wiem.
Nie jest to jakiś mega pozytywny wiersz, ale jakoś tak wyszło 😇

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top