Perkusja z Torwaru tamtego wieczora wciąż rozbrzmiewa mi w głowie... A tekst wciąż przemawia. Ich piosenki już takie są: gorzkie, bolesne i zawsze prawdziwe.

Rób, co chcesz, jeśli śnisz o lepszym jutrze.
Rób, co chcesz, aż Ci się nie odechce.
Pamiętaj, kim naprawdę jesteś.
Rób, co chcesz, Twój świat się do Ciebie zbliża.
To nie koniec...
Podnieś się i spójrz nieznanemu prosto w twarz.
Musisz pamiętać, kim naprawdę jesteś.
Każde serce w mych dłoniach jest niczym blade odbicie.

Cześć, pamiętasz mnie?
Jestem wszystkim, czego nie możesz kontrolować.
Gdzieś poza bólem musi być sposób,
By uwierzyć, że możemy się przez to przedrzeć.

Rób, co chcesz, nie musisz składać broni w walce życia.
To nie koniec...
Rób, co chcesz, aż znajdziesz to, czego szukasz.
Musisz pamiętać, kim jesteś.
Każda godzina mija pośród krzyków, że Cię zawiodłam.

Cześć, pamiętasz mnie?
Jestem wszystkim, czego nie możesz kontrolować.
Gdzieś poza bólem musi być sposób,
By uwierzyć, że możemy się przez to przedrzeć.

Wciąż jest czas...
Zamknij oczy...
Tylko miłość doprowadzi Cię do domu.
Zburz mury i uwolnij swą duszę.
Zanim się roztrzaskamy, będziemy, wirując, spadać w dół i w dół, i w dół...

Cześć, to tylko ja,
Infekująca wszystko, co kochasz.
Gdzieś poza bólem musi być sposób, by uwierzyć...
Cześć, pamiętasz mnie?
Jestem wszystkim, czego nie możesz kontrolować.
Gdzieś poza bólem musi być sposób,
By nauczyć się przebaczenia.
Cześć, pamiętasz mnie?
Jestem wszystkim, czego nie możesz kontrolować.
Gdzieś poza bólem musi być sposób,
By uwierzyć, że możemy się przez to przedrzeć.

Pamiętaj, kim naprawdę jesteś.
Rób, co chcesz.