Per. Edda

Następnego dnia udało mi się obudzić przed Tomem. Zszedłem do kuchni aby zrobić śniadanie jednak ku mojemu zaskoczeniu Matt się już tym zajął. Szkoda tylko,że postanowił zrobić budyń ,którym się nie najemy.

-Cześć Matt

-Hej,zrobiłem jedzonko

-Widzę,widzę. Pójdziesz dziś ze mną i z Tomem na cmentarz?

-Po co?

-On wciąż przeżywa śmierć swojego chłopaka-usiadłem cicho do stołu.

-Dobrze,pójdę skoro go to trochę pocieszy

-Dzięki Matt-zrobiłem na szybko grzanki z topionym serem i postawiłem je na sole.

-Tom potrzebuje naszego wsparcia więc postaraj się nie myśleć tylko o sobie-powiedziałem i pobiegłem do pokoju Toma.

Uchyliłem okno ,duszno tu. Usiadłem na łóżku obok Toma i zacząłem go delikatnie głaskać po ramieniu. Gdy poczuł moją dłoń, otworzył niepewnie oczy.

-Śniadanie na stole,ja i Matt już czekamy

-Zaraz przyjdę..-powiedział zaspany po czym się rozciągnął.

Ja zszedłem na dół. Matt stał przy drzwiach wejściowych i trzymał w ręku malinową kopertę.

-Listonosz?-zapytałem podchodząc.

-Nie...Tord-podał mi kopertę.

-Widziałeś kto ją przyniósł?-zapytałem biorąc ją do ręki.

-Ni......-jego wypowiedz przerwał Tom.

-Cześć..co tam macie?-ziewnął.

-Umh...to do ciebie Tom-wystawiłem w jego stronę kopertę.

-Od Torda..?-jego głos zmienił się na bardziej ponury.

-Usiądźmy do stołu i go otworzysz-położyłem dłoń na jego lewym ramieniu.

-Dobrze..-westchnął.

Tom usiadł na środkowym miejscu przy stole a ja i Matt po jego obu stronach.

Trzymałem Toma za ramię i lekko gładziłem gdy ten rozrywał kopertę.

"Drogi Tomie

Mam nadzieje,że radośnie przeżywasz Święta Bożego Narodzenia. Żałuje tylko,że nie wiem nawet z kim je spędzasz lub gdzie. Nie wiem czy masz chłopaka czy dziewczynę albo czy mieszkasz na ulicy czy w apartamencie. Jest tyle opcji. tyle pytań i tyle niewiadomych. Ale ty pewnie też się zastanawiasz gdzie spędzam święta i z kim prawda? Cóż nie mam zielonego pojęcia. Tęsknie za tobą i ty pewnie za mną też ale mam jedną prośbę; NIE POPEŁNIJ MOJEGO BŁĘDU!

-Na zawsze twój S.B Wesołych Świąt"