Dni mijały, a ja nadal nie byłam pewna co czuję do Kastiela. Niby powiedział, że się we mnie zakochał, ale czy jego uczucia do mnie są prawdziwe? Takie myśli wcale mi nie pomagają w podjęciu decyzji. Kocham go, czy uważam za przyjaciela?... Co czuje moje serce?

   Siedziałam na ławce na dziedzińcu szkoły. Moje myśli zaprzątał Kastiel.

- A ty jak zwykle sama, co?- usłyszałam nad sobą. Uniosłam głowę.

- Leo...- powiedziałam z uśmiechem. (zdj. u góry)- Co tu robisz?- spytałam.

- Chodzę- uśmiechnął się.

- Nie widziałam cię wcześniej- Usiadł obok mnie na ławce.

- Chodzimy chyba do jednej klasy, ale mnie trudno zauważyć-

- Racja...-

- To mów. O co tym razem chodzi?-

- Musi coś być?-

- Lecil, znam cię. Powiedz co się dzieje- spojrzał mi w oczy. Westchnęłam.

- Nie wiem jak odpowiedzieć na uczucia pewnej osobie-

- Zakochałaś się?-

- Trudno mi to określić-

- Kim jest ta osoba?-

- Kastiel-

- Aha...-

- Co?-

- Nic,nic... On ci wyznał swoje uczucia?-

- Tak. Było to już dawno, a ja nadal nie wiem jak mu odpowiedzieć-

- Miłość jest skomplikowana. Niedługo znajdziesz odpowiedź- uśmiechną się. Wstał i poszliśmy razem w kierunku szkoły.

***

   Każdą przerwę spędzałam z Leo. Spacerowaliśmy razem korytarzem.

- Tobio już wrócił, prawda?- spytał.

- Tak, całkiem niedawno-

- A ojciec?-

-Nadal w trasie-

- Chciałbym zobaczyć jego minę, gdy dowie się, że jego jedyna córeczka już interesuje się chłopcami- zaśmiał się.

- Pozabijałby chyba wszystkich z mojego otoczenia-

- Racja, ale nie pozwolisz żeby mnie skrzywdził, prawda?-

- Oczywiście... Sama to zrobię jak mnie wnerwisz-

- No wiesz... Mnie? Swojego najukochańszego przyjaciela, z którym znacz się od kołyski?-

- Powinnam cię wywalić z tej kołyski, jak miałam okazję- prychnęłam.

- Ha ha... Wiesz... Tak sobie myślałem. Może odnowimy zespół?-

- Nie... To nie miałoby sensu, każdy ma teraz swoje życie, zwłaszcza Marco. I tak po czasie zespół znowu się rozpadnie-

- Rozpadł się bo ciebie nie było-

- Sama nie wiem... Jak na razie mam inne zmartwienia na...- przerwałam. To co zobaczyłam zmieniło wszystko. Zrozumiałam swoje uczucia, a ból przez to co widzę jest niewyobrażalny. Łzy zaczęły powoli napływać mi do oczu. Uciekłam. Widok Kastiela całującego się z inną dziewczyną jest zbyt bolesny.