Rap Monster

Emma wybiegła z tego pokoju, a Jimin za nią. Kręciło mi się w głowie. Co raz więcej problemów, niszczyłem naszą przyjaźń. Widziałem to, ale nie panowałem nad sobą, chciałem przestać, ale nie mogłem. Nie mogłem nikomu o tym powiedzieć, nie chciałem by się martwili. Tyle mamy teraz problemów. Padłem na ziemię, oparłem się o kanapę. Wyciągnąłem zaszetkę z białym proszkiem. Zawsze miałem to przy sobie. Wszystko dzięki temu było łatwiejsze. Wysypałem na stół, wzięłem kartę i znowu to zrobiłem. Nie potrafiłem bez tego żyć.
Sprzątnęłem i wyszłem na miasto. Co raz bardziej było mi nie dobrze i traciłem świadomość. Usiadłem na ławce i zobaczyłem ciemność.