Natigil ang pag-uusap namin na may dumating na waiter at inabot ang mga in-order ni Drake samin

"Ito na po yung order nyo, Enjoy at the Malunggay Leaf." sabi nung waiter. Wews. Pati ba nmn yung waiter dito ang gwapo gwapo.... hehehe.

Nabalot na ang table nmn ng katahimikan pagkatapos ng mga nangyari. Tumingin ako sa harapan at may nakita akong maliit na stage at stand mic. Pero hindi ko na lng pinansin yun. Ayoko rin namang kumanta. Pero nabaling ang tingin ko ng biglang tumayo si Dave at pumunta sa harapan.OMG.. dont tell me na kakanta sya....sht.

Tuluyan na nga syang pumunta sa maliit na stage at hinawakan ang stand mic na parang bumebwelo na simulan ang pagkanta. Nakita nmn sya ng isa pang lalaki at nagtungo rin sa stage para mag-piano... Hala ano nabang nangyayari dito....

"Ehem...mmm" panimula ni Dave na parang nahihiya-hiya sya at tinignan nya ako at ngumiti.

Ang awkward nmn nun. Nagsimula na ang tugtog ng piano na para bang hinihila ako para makatulog.

"Hindi masabi ang nararamdaman
Hindi makalapit sadyang nanginginig na lang
Mga kamay na sabik sa piling mo
Ang iyong matang walang mintis sa pagtigil ng aking mundo

Ako'y alipin ng pagibig mo
Handang ibigin ang isang tulad mo
Hanggat ang puso mo'y sa akin lang hindi ka na malilinlang
Ikaw ang ilaw sa dilim at ang liwanag ng mga bituin"

Wow. Ang ganda ng boses nya. Inaantok tuloy ako pero habang nakanta sya ay nananatiling nakatingin ang mga mata nya sakin. E, kanino nya ba inaalay yung kanta? Teka, baka sakin...? Hayst. Wag assumera, Shane...:' (

"Hindi mapakali
Hanggang tingin nalang
Bumubulong sa'yong tabi
Sadyang walang makapantay
Sa kagandahang inuukit mo sa isip ko "

"Ako'y alipin ng pagibig mo
Handang ibigin ang isang tulad mo
Hanggat ang puso mo'y sa akin lang hindi ka na malilinlang
Ikaw ang ilaw sa dilim at ang liwanag ng mga bituin"

Alam kong patapos ag kanta dahil ilang beses ko na ring narinig ang kantang yan. Pero unting unting nagdidilim ang paningin ko. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Para bang may mali sakin.

DAVE'S POV

Hindi ko nagustuhan ng sinabi sakin ni Shane pero isa lang alam ko sa sarili ko. Mahal ko sya at hindi ako titigil para mahalin nya din ako. The song i sang is dedicated for her—to may special girl. But i dint expect na may mangyayaring masama sa kanya. This is all my fault.

"Anong nangyari sa kanya?!" Tanong ko habang natataranta.

Is she just sleeping? Is she just crying? What happend to her?

"I don't know. Bigla nag lang syang ganyan."

I started to think what could be the reason kung bakit bigla na lang syang nag-collapsed. Tinitingnan ko ang juice na inoorder ko sa kanya habang si Drake naman ay lumabas para makahagip ng malakas na signal para tumawag ng ambulansya.

Lumapit ako sa table kung saan nakaubob ngayon si Shane at hinawakan ang  basong ininuman ni Shane kanina.

"Parating na daw yung ambulansya"

I heard those words wih trembling while Drake saying those words. Sa ngayon wlng dapat sisihin kundi kaming dalawa. Its our fault, Its may fault.

While investigating with mine. Nagulat na lang ako nang may biglang nabumuo sa juice. A white shity thing at pumasok sa isip ko na isa itong uri ng liquid poison na linalagay sa anumang inumin na hindi malalasahan o malalaman nang kung sino ang ang uminom nito.

Pumunta ako sa kusina ng makita ko ang mga service crew na nag bubulungan.

"Sino ang serve samin kanina?" I shouted with anger.

Dahil ito na lang ang naiisip kong paraan kung sino ang gumawa ito lahat— ang tanungin sila isa-isa.

"Sorry, sir. Tumakbo po paaalis yung nag serve sa inyo kanina."

I punched the wall i front of them and i ran to the entrance doors. Lumingon lingon ako hanggang sa may mahagilap akong isang lalaking nagmamadaling tumatakbo. Tinignan ko ang buong hitsura nya at i knew na sya ang nagserve sakin kanina. The man with a diamond shape earings.

"Hoy, tigil!" I shout while running.

Sa ngayon isa lang ang pumapasok sa isipan ko—ang malaman kung sino ang may kagagawan nito.

Tumigil sya at hinarap ang mga mata kong nagliliyab.

"Sabihin mo nga sakin. Bkt mo ginawa yon?" I pointedly ask him.

"Please maawa ka sakin. Binayaran lang ako para gawin yun kay Ms. Ocampo..." Tinulak ko sya na naging dahil para masangala nya ang pader ng isang tindhan.

"Sinong nag-utos sayo?"

  I punched the wall besides of his fuckng ears pero walang kwenta ang ginawa ko dahil hindi kaagad syaumamn sa harap ng mg mata ko. "Sinong nag-utos?" For the second time, I asked him again with at little grin in my face.

"Si—"

I heard the serena of the police na naging dahilan para mawala ang pagkakahawak ko sa waiter. Napakawalan ko sya. Hinayaan ko syang makatakas.

"Nasaan ang sya? What did he say to you?"

I sight when Drake ask me about the waiter. Nakuha na nang mga medic ang katawan ni Shane para dalhin sa hospital at tignan kung tama nga ang hinala ko.

"Nakatakas sya. Pinabayaan ko sya" I sight ayain. I don't care if hes dissaponted in me.

"Bakit mo sya hinayaan ?! Hes been our only hope para malaman kung sino ang gumawa nito!"

I had a already a big mistake in my life pero hindi ko inaasahan na may magagawa pa pala akong pagkakamali na mas malala pa sa mga nagawa ko dati. Ang laki na nag kasalanan ko para kay Shane pero hindi ko hahayaan n wala lang ang lahat ng ito. Babawi ako sa kanya—babawi ako sa tamang panahon.

"Look at this. Nakita ko to sa bulsa ni Shane." Binigay nya sakin ang isang letter na nakalagay sa red card.

"Your treat that she drink is just a warning to three of you! I will continue my revegenge!"

Palaisipan na sa utak ko kung sino ang gumawa nito. Sino ng ba si 'MRG' na nakasulat sa dulo ng letter?

______________________________________________________________________________________