CHAPTER 5: VIDEO

After i he said that words I look him seriously. I think hindi naman sya nagsisisnungaling at galing nga kay Laika yung impormasyon na nalaman nya ako naman nagulat.

Mapapagkakatiwalaan ko naman si Laika pero I never thought na sasabihin nya pero close ba sila ni Drake? Laika didn't told me everyting about her life status.

"U-um....Sorry pero meron Kasi akong service." Pagdadahilan ko.

Pero kung manliligaw nga sya alam ko na masasaktan ko lang sya. Sinarado ko ang pinto at nagisip nang mabuti kung papayag ba akong maglakad kasa nya.

"Don't worry.... I know nmn Yung driver nung service mo ehh" I heard her yelling to the other side of the door.

Huminga muna ako nang malalim bago binuksan ang pinto. Bumungad sa harap ko ang maamo nyang mukha kasama ang kanyang mga ngiti.

"What's wrong with you?" He started me with a question.

Ngayon alam ko nang nahahalat nya ang mga galaw ko na kasalungat nang gusto nyang mangyari.

"Huh...anong ibig mong sabihin?" Pagtatakpan ko sa sarili ko. Kwanyaring hindi ko maintundihan ang punto nya sinasabi nya.

"U-um nothing..." I said.

"Ano nga pala yung sasabihin mo kahapon...." I question him.

He suddenly stop from walking and tell what he want. Tinatanong ko lang naman sya para makapanigurado ako sa hihinala nang isip ko.

"I-i just want to tell that... I LIKE YOU..." Now I knew it.

Tama nga ang hinala ko. Dapat nyang sabihin yun kahapon pero napigilan lang ito noong tumawag si Ate Ela sakin.

"Sorry, Im not the perfect girl for you. Isa pa, pagnamahal ako hindi ko kayang panindigan.." Sinabi ko kung ano talagang gustong sabihin nang puso ko sa kanya. Ayoko syang masaktan but I think I already did without physical things.

Sawakas nasa harapan na namin ang shiny gate ng Seleños University pagkatapos ng ilang minuto. Pagkatapos kong sabihin ang gustong sabihin ng puso ko ay puro katahimikan na lamang ang nabalot samin habang naglalakad.

"So, see you around" I said with pairing a forced smile.

Naglalakad ako ngayon sa hallway. Medyo matamlay ako ngayon na parang nanlalambot dahil sa mga nangyari. Ano ba Shane!! Ang aga-aga ang dami mong kradamahan kaya may na damay pa, e.

"Pssst.." tunog na nanggagaling sa likuran ko. Napatigil ako sa paglalakad at huminga ng malalim.

"Psssst.." narinig ko nanaman ang tunog na narinig kanina.

Gusto ko sa sanang lumingon pero ayoko. Siguro hindi naman ako yun pagsabihan pa kong asumera...pero ang creepy.

"Pssst...Shane!" Ito na ngayon ako na nga yung tinatawag. Huminga ulit ako ng malalim bago lumingon.

"Kamusta ka Shane? Anong nangyari sa inyo ni Drake? Ni hindi ko na kayo nakita kahapon ahh.." bati ni Laika sakin na naka kunot-noo pa.

"Ayos lng nmn ako kahapon..." sagot ko sakanya at ngumiti. Hindi ko na napansin ang nasabi ko na 'Ayos lng nmn ako' hahit hindi nmn totoo.

Biglang nag-beep yung cp ni Laika. Tinignan ko ang paligid. Hindi masyado maingay ngayon, wala rin masyadong mga tao ngayon. Nabaling nmn ang mga mata ko kay Laika na gulat na gulat. Ano kaya yun? Tungkol ba yun sa pamilya nya? O tlangang ang OA nya lng...

"A-ahh Shane, parang may problema yata tayo ngayong haharapin." natatakot na bakat parin sa mukha nya ang gulat habang nagsasalita.

"H-huh, Ano yun?..." tanong ko habang nauutal. Bakit ako nauutal? Bakit parang hindi ako medyo makagalaw. Ok lng nmn ako. Wala naman akong sakit pero bakit parang kinakabahan yata ako. Humaggin ng malakas at sobra pa akong hindi makagalaw ngayon. Naggiginig na ko sa lamig.

"Heto... Panoorin mo ito.."

"SHANE, OK KA LANG?"

"OK LNG AKO..."

"SHANE, AYOKO SANA MA-OFFEND KA... DINALA LNG NMN KITA DITO PARA SABIHIN YUNG GUSTO KONG SABIHIN SAYO.... ALAM KO SOBRANG BILIS NG MGA NANGYARI.... YOU KNOW I LI--"

Naputol yung video na pinapanood namin ni Laika. Pero hindi na ako makagalaw. Parang mas lalo pa yatang lumala yung naramdaman kong kaba. Hindi ako makapaniwala sa napanood ko... Tama ba talaga? Totoo ba ang nakita ko? Kung gayon, Sino ang nakakita daming dalawa at sino ang nag-video?.

Shane, OK ka lang ba?" Kahit si Laika ay napansin nya na kong hindi makagalaw at tipong gulat na rin. Pero hindi ko dapat ipahalata na natatakot ako... na kinakabahan ako. Kailangan kong maging 'Matatag'.

Gusto ko sanang sabihing 'Ok lng ako'
Ngunit walang lumalabas na boses mula sakin ni konti.

"Wag kang magtago ng emosyon mo, Alam kong natatako't kinakabahan ka. hindi naman kita pababayaan kaso nga lng anong gagawin ngayon dahil kalat na kalat na ito sa social media tutal pag uusap-usapan ka ngayon..."

Thankful ako dahil naging kaibigan ko si Laika pero paano ko nga ba iyon haharapin. Sobra-sobra na ang pangyayari ngayon parang gusto ko ng sumuko dahil parang alam ko nang hindi magiging maganda ang araw ko.

Hindi na lng ako umimik. Mas ayoko pa rin na ipakita mo na natatakot ako, na duwag ako, na pikon ako. Gusto kong maging matatag pero hindi ko kaya. All of sudden parang wala na kong tiwala sa sarili ko. Its all ruined dahil I'm careless and harmless. Masyado na kong mawawala sa sarili ko....

Ilang sandali pa'y na narating na kami sa room namin.. Ni hindi ko na rin natanong kay Laika kung bakit nya ako pinasundo kay Drake. Pero bigla na lng nagiba ang atmosphere dito.

"Nice to see you, Shane..."

"Siguro nmn nagsaya ka kahapon and guess what did i do.." naka ngising sabi ni Marga.

Pakiramdam ko'y masama ang pakiramdam ko at parang may binabalak sya.

"Actually, Nagsaya nga ako kahapon. Kinuhanan ko lng nmn kayo ni Drake ng video. Then, i just post it...." sht.

Ang lakas ng loob nya para sabihin yun sa harap ko.Walang hiya sya! nakaka bwiset lalo pa't pa-inosente pa ang boses nya na akala mo wala sya karalanan sa nangyari.

"What the heck are you?" Malutong kong sabi sakanya. Wala akong pakielam sa mga nakakarinig samin basta kaya kong ipagtanggol ang sarili ko dito sa Jerk na to.

"Well, What the heck i am? I'm just little gorgeous girl..." maarte nya sabi sakin at punamumuka pa nya na maganda sya.sht. Mabulok sana yung mukha nya.

____________________________________________________________________________________________

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top