CHAPTER 19: ACCIDENT

"You're silly."

Silly? As in sili? Mukha ba kong sili? Hot ba ko? O dahil kasing payat ko yung sili? Duhh. Just kidding.

"Bakit ka ba nakikipagusap dun? " Teka? Nakipagusap na ba ko sa lagay na yun? Mukhang okey lang nmn yung 'Troy' na yun, a.

"Eh, kilala mo naman diba?"

"Kahit na, Shane." Sagot nya.

E, bakit ba? Tsk. Sabi nya diba wag lang ako makipagusap sa iba lalong lalo na sa di nya kilala. Well, kilala nya nmn yung tao diba? Anong masama dun. Pagkatapos nya ko iwan, e. Atittude!

"Eh, bakit mo kasi ako palaging iniiwang magisa?"

Tanong ko na d ko alam kung saan ko nakuha. Maybe sa utak? Maybe sa puso? Maybe sa ewan?

"Sinabi ko naman sayo na may naghahanap sakin diba? Bakit? Hindi mo na kya na wala ako sa tabi mo? Mahal mo na ba ako?"

Omg! Mahal ko nga ba sya? Oo? Hindi? Maybe? Ewan? Slight? D ko alam!!

"Silent means Yes"

Paano kasi, tanong ng tanong. Weakness ko yung tanong na yun, e. Nakakatameme. Now he knew. Ano pang nga ba magagawa ko?!

"Tara!" Bigla nya nanaman ako hinila.

Para nya na akong kinakaladkad na pusa dito! Bakit ko ba kasi nagustuhan tong amo ko?! Bakit ko ba mahal tong amo ko?! Kakaladkarin lang nmn pala ako! Ako na nga tong nagkagusto sa kanya at pinagbigyan yung hiling nya na mahalin ko din sya tulad nang pagmamahal ko sa kanya tas ganito lang pala gagawin sakin?! Atittude!

"San mo ba ko dadalhin?" Tanong ko.

"I will take you to my paradise......

Just trust me, Shane. So i can make you happy. "

Nagsimula na kaming maglakad. At kung saan saan na ata kami nagsusuuot. Hanggang sa nakarating kami sa isang pulang pintuan. Dahan dahang binuksan ni Dave iyon at nakakatakot dahil nagki-creak pa iyon. Sumalubong saamin ang isang hallway na puno nang mga ligaw na halaman. Na'san ba ko?

Hanggang sa makarating kami sa dulo ng hallway. Sumalubong naman samin ang isang makalumang kahoy. Binuksan ni Dave ang pinto.

"A secret garden..." I murmured.

It was a room full of different flowers and plants. Meron ding isang swing at ilang mga ibon na humuhuni.

"Sabi sakin nang lolo ko dalhin ko daw dito ang babaeng papakasalan ko....." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya. Kaya nya ba ko dinala dito?

"......and it was you." I knew it.
"Kaya mo ba ko dinala dito?"

Tumango sya. Agad akong tumakbo papunta sa swing at umupo doon. Sumunod sa akin si Dave at masaya akong pinagmasdan. Siguro nagmuka na kong childish sa paningin nya. Dinala dla nya pag kasi ako dito, e. Siguro paradise na nga ang tawag ko dito.

"Sorry about kanina, a. I just want to protect you."

"Protect from what? Dahil baka sumapi ang kaluluwa ni Marga sa mga tao dito at patayin ako? Impossible."

Hala! Sobrang harsh ata nang nasabi ko. Bwehehehe.

"No! Dahil gusto ko maging akin ka lang. Gusto ko sa akin lang ang atensyon mo. Ayokong maagaw ka ulit nang iba. Well, your decision depends in me and Drake. Since ako na ang napili mo hinding hindi na kita papakawalan."

"Correction a! Hindi pa kita pinipili noh!"

"Dun na din papunta yun! As you said "hindi 'pa' kita pinipili." Am i right?"

Napangiti na lang ako sa mga sinabi nya. Siguro iyo na yung point na sinasabi nila na 'love is worthless'.

Kahit anong halaga nang mga ginto at dyamante miski bilyon bilyong pera pa ang ibayad mo para makuha ang taong mahal mo paniguradong ni isa walang tatagap nun. Dahil mismong buong pagkatao mo at ang tapat mong pagibig ang kabayaran hindi ang kung anumang materyal na bagay.

"Why are you smilling, baby?"

"Nothing."

"Just nothing?! Oh, Ms. Ocampo? How to be torpe?"

"You're annoying!"

*****

"Its already midnight, Shane. You should go home. "

Medyo nagtagal kami sa Secret Garden kaya eto madaling araw na ko inabot dito kanila Dave. Panigurado tulog na si Ate Sheila....

"Maybe it's my time..." singit ni Drake.

Matagal tagal na din kaming hindi naguusap dahil si Dave ang madalas kong kasama.

"Hey, take care my girl! Papakasalan ko pa yan! "

"I will, king Dave." Drake chuckled.

"Hoy! Di mo na nga ako liniligawan, e! "

"Edi liligawan kita! Gusto mo araw araw pa, e." sabat ni Dave. He's really crazy!

Pumunta kaki sa parking lot at nang makita na do Drake a ng kotse nya at agad akong pinagbuksan ng pintuan.
Hindi dapat ako ang nasa posisyon na eto, e. Dapat si Hazel...

Umupo ako sa passenger's seat habang nakaupo naman si Drake sa driver's seat at sinimulan nang magdrive.

" Fell inlove with Dave? "

"Maybe?" i chuckled.

Well, hindi ko naman mapagkakailang nahuhulog na nga ako kay Dave.

Syempre, sino bang hindi mahuhulog sa taong palaging nandyan sa tabi mo pag malungkot ka o masaya. Yung tipong masaya ka na nga, mas papasayahin ka pa nya. Yung tipong inaalagaan ka kahit napaka short tempered nya. Yung hindi ako dinidirian kahit napakagusgusin ko minsan. At ni isa beses, hindi ko iniisip na mali ang pinili nang puso ko. Well, maswerte na nga ako sa lagay na to, e. Isang lalaking kaya akong mahalin tulad nang pagmamahal ko sa kanya.

"You know? Sometimes, the most person you trust, the person who hides secret the most."

"What do you mean?"

"Think of it, Shane."

Huh? Di ko ma-gets yung sinasabi nya. Sino nga ba? Si Dave ba? Si Laika? Yung Ate ko? O sya mismo?

"Tell me! Who!"

"Not for now, Shane. "

Tsk. Sinabi sabi pa nya di nmn nya sasabihin. Edi naging walang kwenta din yung sinabi nya! Attitude!

"Please... Nag mamakaawa ako sayo!"

Sa mundong 'to. Nawalan na ako nang magulang. Muntikan na rin akong mamatay. Tapos may secretong itinatago ang mga taong nakapaligit sa akin? What in the world?!

Sabi nga nila ang mundo napupuno nang kasinunaglingan. Pero mga sikreto? Tama na ba na matakot na ko sa ngayon?!

"Hindi ko sinabing magmakaawa ka, Shane. Gusto ko lang na maging aware ka pwede mong malaman."

"Maging aware? For what? Paano mo ako magiging aware kung hindi ko alam kung ano?! Ikaw ang magisip, Drake!"

And now my tears are falling. Hindi ko na kaya 'to. May iyak filter na ko.

"Dahil nga masasaktan ka—"

"Masasaktan? Are you insane? Lahat nang tao talagang nasasaktan, Drake. And we all deserve to be hurt to learn...."

Hindi na sya umaggal sa sinabi ko. Nagpatuloy lang ang luha ko sa pag agos. Ngayon nagbago ang tingin ko kay Drake. Hindi ko alam kung bakit pero gusto ko na lng manahimik. Gusto ko munang makapag isip isip sa mga sinabi nya.

Ibig sabihin ba nito hindi pa tapos ang 'thriller' sa buhay ko? Ayoko na! Tama na!

"Shane?!" Nag-aalalang boses ni Drake ang gumising sa isipan ko.

Nakatapat saamin ang malakas na sinah nang ilaw— ilaw nang isang truck na nasa harap namin habang mabilis ang takbo nito.

"Drake—"

Sumalpok saamin ang truck dahilan kaya tumagilid ang kotse sinasakyan namin. Parang tumigil ang oras sa paligid. Naalala ko si Drake  kaya agad kong lininggon ito.

"D-d-drake....W-wag mo kong iwan."

"I-i'm so s-sorry, Lira...."

Lira? Tinawag nya kong Lira? Sino si Lira?

Nanghina na ako at malabo na ang nakikita ko. Hindi ko na makaya. Nawalan na ko ang malay.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top