CHAPTER 15: YELLOW ROSES

"Sakay na, iha"

Tawag sakin ni Nana Melinda para sumakay sa sasakyan at agad naman akong sumunod dahil baka mamaya iwan pa nila ako. Huhu.

Habang binabaybay namin ang byahe papauwi ay nakakaramdam ako ng antok pero masgugustuhin ko na lang na sa kama matulog. Isa pa, malambot ang kama ko este ni Dave since dun parin talaga ako natutulog pero syempre as usual dun parin sa Music room natutulog si Dave. Hehehe natakot ata sakin.... Rawwwr...

Hindi rin ako makapaniwala na makikita ko pa sa Orphanage yung Close-na-close kong Tito. Since bata pa kasi ako ay sya na ang tinuturing kong pangalawang tatay. Actually, Magka-age lng sila ni ate. Siguro pag wala ako ay hindi rin sila magkakakilala. Malapit na rin ang kasal na at syempre abay ako pero wala pa akong partner pero sana wala na talaga.... Hehehe. Ayoko ko kasi. Nakakahiya>. <

Pero buong pagtataka ko ay magkakilala sila ni Nana Melinda at Alam niya rin ang tungkol kay Drake at Dave.

FLASHBACK

Pagkatapos at pagkatapos akong iyan ng munting anghel na iniwan ako na lumipad ng malaya papalayo sakin ay agad may nakakuha ng atensyon ko. Isang lalaki na pamilyar na pamilyar sakin at kilala ko mula bata pa.

Pumunta ako sa lugar kung nasaan sya para kamustahin. Sa totoo lng ay hindi ko alam na dito pala sya nagtatrabaho dahil wala naman syang binanggit.

"TITO MAXWELLLLL!!"  Tawag ko ng malakas na halos marinig na ng buong Pilipinas. Wala na akong pakielam sa nakakarinig sakin basta makita ko lng 2nd like father ko ay Oks na ako.

"Oh, Shane.... Anak kamusta ka na?"  Tanong ni tito Maxwell.

Hindi parin talaga nagbabago ang kabaitan at mabulaklak nyang puso. Kasama na rin dito ang pagka-sweet at ka-gwapuhan ng tito ko. Sana'y nayakag ko si ate Sheila para magkaroon na ng maraming langgam dito sa kasweetan nila pag magkasama.

"Ok nmn po Tito.."  Agad kong sagot habang nakangiti ng matamis para pantayan ang binigay nya ring matamis nyang ngiti.

"Magkakilala po kayo?"  Tanong ko ng walang alinlangan. Kanina ko pa kasi nakikita si Nana Melinda at si Tito na naguusap na parang matagal nang magkakilala. Nakapagtala lng kasi....

"Oo iha/Oo Anak"  Magkasabay nilang sagot.

END OF FLASHBACK

Pero ang daya kasi siya yung unang nakaalam. Naunahan ako ni tito Maxwell. Stalker ata yun e,... Pero masaya narin ako dahil nakita ko si Tito.

Ilang minuto ang nakalipas. Nakarating na rin ako sa bahay na tinutuluyan ni Nana Melinda. Bumababa ako sa kotse at sobrang dilim na. Anong oras narin kasi ngayon at magmamadaling araw na rin kase, e.

Pumasok ako front door at tama nga ang hinala ko. Suuuuuupppper dilim na. Parang walang tao. Binuksan ko ang flashlight sa CP ko at dumiretso sa hagdanan papunta sa kwarto ni Dave kung saan palagi akong samantalang natutulog. Nasa tapat na ako ng pinto at hawak na ang door knob ng biglang may humawak sa balikat ko.

"Wahhhh!! /Shhhh!!"  Sigaw ko sabay sa pagsaway sakin nung slave.

"Yan?! Nakagulat ka nmn?!" Ititang sagot ko. Syempre, Sino ba kasing hindi magugulat dun.

"Sorry po Ma'am, Pero bawal na daw po kayong pumasok sa kwarto na yan sabi ng may-ari. Doon na lang daw po kayo sa may Guest Room"

Pag papaliwanag nung slave. Pero bat' ngayon lng ako pinalipat e, Nadumihan ko pa nmn yung kama nya.. tsk. Tsaka, dalawang araw na ang nakalipas, a. Ngayon lng naisipan ng mokong na yun na ilipat ako!!

Oh my......

"Doon po ang Guest Room.."

Sabay turo nung slave sa isang hallway na natatakpan ng kadiliman. Iwan ko na  lang kung makakadaan ako or what?!

Pero since inaantok na ako pinilit kong dumaan sa madilim na hallway kahit na takot na takot ako pero ikinagulat ko ng nawala yung slave sa likod ko. Creepy....

Kaharap ko na ang pinto dahan dahan itong binuksan. Katulad ng iba, Ang galante din ng pakakadisenyo nito at two doors pa.

"Ano toh?" Bangit sa kawalan ng mapasok ko ang kwarto.

Punong-puno ng yellow roses at yellow candles na may sindi ng apoy. Hindi ko nmn favorite yung yellow pero bakit parang nasobrahan ata kung disenyo lang ito. Kaya nag-mimistulang Bed of yellow roses higaan.

Inikot ko pa ang paningin ko sa buong kwarto baka nagbabakasakaling may camera sa loob. Baka kasi prank lng ang lahat since ang assuming kong nilalang. Mapapahiya pa ako neto..

Umupo ako sa higaan at may napansin akong yellow envelope. Binuksan ko ito st binasa ang nakasulat roon...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

To the farest star that I can't catch,

         Kaylan mo kaya mararamdaman lahat ng pagmamahal ko. Hindi ko maintindihan kung bakit sya parin ang linalapitan mo, hindi yung unang taong sinadyang dadamdamin ang mga labi mo. Pero can i should tell? That i was perfectly yellowed guy on you? Or should i say i'm jealous. Yes, I'm jealous fall inlove at you! Sino ba naman kasing hindi magseselos sa lahat ng nangyari. But maybe, yellow color is the one that can understand me..... the one can describe me.... the one that i can see my self through.... isang kulang na sumisimbolo kung ano ang nararamdaman ko. Sana ma-realized mo na lahat..... pls i need your love!!....

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"Is this true??"  sabi ko sa sarili ko.

Actually, hindi pa ko natutulog dahil busy pag ako sa pagse-search kung ano nga ba ang meaning ng yellow roses. Wala naman kasi akong interest sa mga bulaklak na yan. Mas afford ko na yung sunflower na mahahanap ko kaagad sa kung saan pero yung binigay nya mukha pang imported. Sabi ni GOOGLE....

"Yellow roses express jealousy and infidelity. They may also evoke a finishing love......"

Well wala akong masabi dahil bukod pa sa description nito ay may leggend pa ito.

"Woooow" bangit ko suot suot ang labi kong nakangisi.

___________________________________________________________________________________________> ° <

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top