Bu güne kadar hayatım boyunca hiçbirşey için endişelenmek zorunda kalmadım. Tamam kaldım, annemin yalnız bir velî olup  çalışarak bize bakmaya çalışmasını sayarsak, ama sonuçta hayatta kaldık. Annemin artık harika bir işi var ve kaygılanmaya gerek yok.

Tek kaygılandığım şey ise, Harry. Bütün gün boyunca onu görmedim ve bişeyler yapmış olmasından korkuyorum. Gün boyunca gergindim. Bir yerlerde görmeyi bekledim ama göremedim.

"Louis? İyi misin?" Eleanor öğle yemeğine giderken sordu.

"İyiyim. Sadece biraz yorgunum. Dün ödevlerden dolayı biraz geç yattım." dedim.

Yalan olduğunu biliyorum ama kız arkadaşıma öylece geceyi eski en iyi arkadaşım hakkında endişlenmekle ve verdiğim parayla aptalca birşey yapıp yapmadığını merak etmekle geçirdiğimi söyleyemezdim.

"Dün pazardı Louis! Ödevlerini önceden yapmalıydın." diyince gözlerimi devirdim. Bana ne yapmam gerektiğini söylemeyi̇ çok seviyor.

"Haftasonu doluydum aşkım. Yapmam gereken çok şey olduğunu biliyorsun." dedim onur kurulunu kastederek.

Çok iş yokmuş gibi görünebilir ama kontrol altında tutmam gereken çok şey oluyor.

"Her neyse, şey diyordum. Şu dövmeleri falan olan yeni çocuk. Buradaki en garip öğrenci. Kimseyle konuşmuyor, sadece ters ters  bakış atıyor. Geçen gün öğretmene küfretti ve sınıfı terk etti. Cesaretine inanabiliyor musun?" deyince gözlerimi devirdim.

"Sorunları olabileceğini düşündün mi hiç? Belki odaklanma problemi vardır. Tanımadan bilemezsin." diyerek Harry'i savundum.

"Onunla konuştun mu?" diye sorunca kafamı salladım.

"Gerçekten mi? O zaman onunla konuşabilen tek kişi olmalısın."

"Aslında gerçekten konuşmaya çalışsaydın seninle konuşurdu" deyince iç çekip arkadaşlarına döndü.

Daha sonra Niall ve Zayn'in gelişine baya sevindim çünkü kızların makyaj ve tatlı oğlanlar hakkında konuşmaları beni delirtti.

"Ölmeye hazır gibi görünüyorsun", Zayn'e kafamı salladım.

"Hiçbir fikrin yok! " deyince kıkırdadı.

"Ee senin şu 'arkadaşın' yok bugün." dedi Niall.

"Ona karşı bu tutumunuzu ne zaman bırakacaksınız?" dedim ve sahte bir teslimiyetle ellerini kaldırdı.

"Hadi ama dostum, gerçek bir pislik gibi göründüğünü kabul etmelisin." deyince Zayn hızla ayağa kalktım.

"Çocukla hiç konuşmadınız! Bilmediğiniz kişileri dış görünüşünden yargılayamazsınız!" diye bağırıp kafeteryayı terk ettim.

Herkesin bizi izlediğini biliyordum çünkü ortam birden sessizliğe gömülmüştü. Koridordan yürüyüp lavaboya girdim.

"İnsanlar bazen çok salak olabiliyor." diye kendi kendime mırıldandım.

"Kesinlikle" birinin benimle konuştuğunu duyunca hafif bir çığlık atıp yerimden zıpladım.

Etrafıma baktığımda tuvaletlerden birinin kapalı olduğunu fark ettim.

"Kim o?" diye sordum ve içeriden bir su sesi geldi.

"Kim olmasını isterdin?", bu sesi her zaman tanırım.

"Harry?" tuvalet kapısına doğru yürüdüm. Cevap vermeyince iç çekip kapının önüne oturdum.

"Bugün gelmediğini düşünmüştüm."  diye fısıldadım ve kapının diğer tarafına oturduğunu hissettim.

"Sadece kendimi gösteremedim." deyince kaşlarımı çattım.

"Ne demek istiyorsun?"

İç çekti ve bir kilit sesinden sonra kapıyı açtı.

Ayağa kalktım ve yüzünü gördüğümde nefesim boğazımda kaldı. Gözü morarmış ve şişmişti. Dudağı patlamışti ve yüzünde birkaç kesik daha vardı.

"Ne oldu?" yere baktı.

"Uzun hikaye" dedi ve iç çekti.

"Gel hadi seni temizleyelim." diye ona doğru yürüdüm ama geri çekildi.

"Buradan dışarı çıkmıyorum." diye tersleyince kafamı salladım.

"O zaman seni eve götürmeme izin ver."

"Neden?" diye sordu ve kaşlarımı çattım.

"Harry belli ki yaralanmışsın ve bütün gün kokuşmuş yere kendini kilitleyemezsin." deyince içini çekti.

Gülümseyerek elimi uzattım. Yüzüme baktı ve sonra çantasını alarak beni geçip çıktı. İç çekerek peşinden çıktım.

"Burada, arabada bekle. İsmimi imzalamam gerek." diyerek anahtarları uzattım ama kaşlarını çattı.

"Ne?" dedim.

"Bana nasıl güveniyorsun?" deyince  kaşlarımı çattım.

"Sana güvenmediğim bir zaman olmadı?" dedim ve bana dik dik baktı.

"İyi tamam. Sadece burada bekle." diyerek anahtarları geri çektim.

Bu garipti. Sanki kendine güvenmiyor gibi. Ofise ilerleyip resepsiyoniste gülümsedim.

"Louis, senin için ne yapabilirim?" diye sordu ve iç çektim.

"Bir aile durumu var. Çıkabilir miyim?" diye sordum ve gülümsedi.

"Normalde aileni aramam gerek ama sen bu seferlik çıkabilirsin." teşekkür ederek, defteri imzalayıp çıktım.

"Louis!" döndüğümde Zayn, Niall ve Eleanor'u gördüm. Gözlerimi devirip tekrar yürümeye devam ettim.

"Dinle dostum! Onu yargıladığımız için özür dileriz. Tabii yargılamamak çok zordu.." dedi Zayn bana ulaştıklarında.

"Evet bebeğim, kendi üzerine alınmamalısın." deyince Eleanor inledim.

"Dinleyin. Siz sevmemiş olabilirsiniz ama o benim en iyi arkadaşımdı! Ve ben hiç kimseyi görünüşünden dolayı yalnız bırakmıyorum. Hepsinin bir sebebi var siz öğrenmek için zaman harcamak istemiyorsanız, gerçekten de kendinize göz atmalısınız." dedim ve ağızlarını açık bırakarak oradan ayrıldım.

Sonunda kapıya ulaştığımda Harry arabamın kaputunda oturuyordu.

Sinirlenmiştim bu yüzden sadece arabayı açarak binmesini kastettim.  Direksiyonu sıkıca kavrayarak park yerinden çıktım.

"Uh sen iyi misin?" diye sordu ihtiyatla.

"İyiyim."

"Annem evde" dedi ve başımı salladım.

"Senin annenle birlikte." dedi ve tekrar salladım.

"Önemli değil. Tabi sen etrafında dolanmamı istemiyorsan bilemem." sakinleşmek için derin bir nefes aldım.

"Hayır önemli değil." dedi sakince, kafamı salladım.

Gözümün kenarıyla kolundaki izlere baktım.

Bunun olacağını bilerek iç çektim. Nerede olduğunu hala hatırladığım Harry'nin evine sürdüm. Hiçbirşey konuşmadan arabadan indik.

"Nasıl hala hatırlıyorsun?" diye sorunca gülümsedim.

"Nasıl unuturum? Küçükken birbirimizin evinde çok vakit geçirdik!" dememle güldü.

"Harry? Neden erken geldin?" Anne içeriden seslendi. Beni gördüğünde yüzü aydınlandı fakat Harry'i görünce yüzü düştü.

"Sana ne oldu?" diye sordu ama Harry sadece onu geçip merdivenden yukarı koştu.

"Louis? " omuz silktim.

"Bana hiçbir şey söylemiyor." çantamı bırakıp merdivenlere yöneldim.

"Louis! Okul vaktinde dışarıda ne yapıyorsun?" annem içeriden seslendi.

"Harry'e yardım ediyorum. Okul sorarsa aile durumu !" diyip Harry'e bakmaya çıktım.