CASSY'S POV

I'm on my way to our private parking lot when I suddenly saw them laughing together that it seems like nothing happens.

'So, he's here? And now they're okay?' I just uttered withmy eyes focus on them. They were talking happily like a reunited couple who has been apart for a long period of time.

"Cass, are you now going home?" Someone asked

I look at the one who spoke. It was the Clown Duo, Trixie & Fiona Buenaflor.

"Not yet 'coz I've changed my mind. Would you like to go out for shopping? My treat!" I asked the both of them kahit ayaw ko naman talaga silang kasama. But I have no choice because I don't have any friend to hang out with at times like this.

I always prefer to be alone. That's why I'm not letting anyone to get close to me. But now, I need someone at my side para kahit papaano ay makalimutan ko saglit ang sakit na nararamdaman ko.

Nasasaktan ako tuwing nakikita ko siyang masaya. Samantalang ako? Eto, forever alone. Napaka-unfair ng buhay sakin dahil lahat ng dapat na sakin ay inaagaw niya, especially HIM!

"Yeah. Sure! Let's go!" Tili agad ni Fiona at basta na lang akong hinila

Tss!😏 Feeling close talaga. Daig pa ang linta kung kumapit sakin. Napaka-clingy. Kala mo naman close kami😒

Irita kong inalis ang pagkakahawak sakin ni Fiona dahil sa kabilang direksyon niya ako balak hilahin kung saan palayo yun sa talagang pupuntahan ko.

"Wait. What's wrong?" Takang tanong ni Fiona nang alisin ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya

"Let's just meet in front of the gate. I'll just get my car. See yahh" Walang gana kong sagot sa kaniya at basta ko na lang silang iniwang dalawa dun

I headed to where my car is.

I immediately went inside of my car the moment I reach my destination and started the engine.

I stopped the car in front of the gate wherein Fiona and Trixie is already waiting for me.

Ibinaba ko ang bintana ng kotse pagkahinto ko sa harap nila to get their attention.

"Hop in" Tipid kong sabi sa kanila at agad kong isinara ang bintana ng kotse

Hinintay ko lang silang makapasok saka ko muling pinaandar ang sasakyan.

--->>>AT THE MALL<<<---

As we arrive in front of the mall, I almost laugh upon seeing the faces of the Clown Duo. Their facial expression were priceless!😅 Their eyes and mouth were both wide open as if they saw something shocking and unusual.

"What's with that face?" Takang tanong ko sa kanila dahil para silang nakakita ng multo sa mga mukha nila

Bigla naman silang natauhan kaya agad din nilang isinara ang bibig nila at bahagyang kumurap-kurap na akala mo naman ay nakakita talaga sila ng multo at once na dumilat sila ay wala na ito sa harapan nila. Tsk! Are they insane or what?

"Why are we here?" Naguguluhang tanong ni Fiona na parang bangag pa rin hanggang ngayon

Duh? Is she an idiot? Malamang magsa-shopping. Ano sa tingin niya ang gagwin namin sa Mall? Matutulog?😏 Tss! Sarap talagang sampalin ng mga 'to para magising sila sa katangahan nila. Bakit ko ba naman kasi naisipang isama sila dito? I'd rather be alone than to be with these crazy idiots.

"Magsashopping! Like duh?*roll eyes* Ano pa ba sa tingin mo?" Irita kong sagot sa walang kakwenta-kwentang tanong niya

Bumaba na ako ng kotse at hinayaan silang lamunin ng katangahan nila. Pero laking gulat ko nang biglang nasa harap ko na si Trixie nang hindi ko man lang namamalayan.

"Wait!" Pagpigil niya sakin

"My gosh! Are you stupid?! Are you going to kill me?! Ba't ba bigla-bigla ka na lang sumusulpot?" Galit kong sigaw sa kaniya kaya bigla naman siyang kinabahan at napatungo

"Sorry" Nakatungong sagot niya

Lihim naman akong natawa sa itsura niya. Haha! Para siyang maamong tupa😂 Haha! I think I'll enjoy hanging out with them. They can be my slave.*evil grin*

"Nah! It's okay" Sagot ko na lang sa kaniya kahit deep inside ay naiinis ako sa kanila dahil sa katangahan nilang pareho

"Seryoso ka ba talagang dito tayo magsa-shopping? Dito sa pinakasikat at pinakamahal na mall?" Tanong ni Fiona na bigla na lang sumulpot sa may bandang gilid ko. Magpinsan nga sila! Walang duda. Para silang mga kabute na basta-basta na lang sumusulpot kung saan-saan.

"Yeah. What's the matter? Is there any problem?" Naguguluhan kong tanong sa kanila

Ngayon lang ba sila nakapunta rito? Akala ko ba mayaman sila? Tss! Mga ilusyunada lang pala!

"Sigurado ka? Eh ang mahal-mahal kaya rito. Baka maubos allowance mo. Sa iba na lang kaya tayo magshopping" Nag-aalalang sabi ni Trixie

Anong akala niya sakin? Ilusyunada katulad nila? Na pupunta ako rito ng walang maibubuga? Excuse me😒 Maging buhay nilang walang silbi, kayang-kaya kong bilhin.

Nakita ko namang siniko ni Fiona sa tagiliran niya si Trixie at pinandilatan niya ito ng mata. Tss! Such a gold digger.

"Don't worry. I'm not going to pay anything that we'll gonna buy" Tamad kong sabi sa kanila at nagsimula ng maglakad papuntang entrance ng Mall

Sumunod naman silang dalawa at panay pa rin ang tanong habang naglalakad.

"What do you mean? Akala ko ba it's your treat? Tapos di ka pala magbabayad?" Inis na tanong ni Fiona

Mukhang pera talaga! Sarap isampal sa pagmumukha niya ang pera ko eh😏

"What I mean is, I'm not going to pay anything that we'll gonna buy because we own this DG International Mall. DG stands for De Guzman. So, you can get anything you want. No need to worry for its price" I proudly answered and leave them outside, dumbfounded

Bakit kasi kailangan ko pang mag-explain sa mga tatanga-tangang 'to? Sila na nga 'tong nililibre. Ang dami pang tanong😑

Makapagshopping na nga lang.

SASSY'S POV

Nandito lang ako sa room ko nagbabasa ng mga historical books habang hinihintay na tawagin na ako ni Nanny to have our dinner. Ate is not yet around kaya we can't have our dinner yet. Nakasanayan na kasi naming kumain ng sabay-sabay every dinner. Minsan lang kasi kami kumain ng kumpleto pag breakfast and lunch. So sa dinner time kami bumabawi.

*Knock* *Knock*

"Come in" Tipid kong sabi dun sa kumatok habang tutok na tutok pa rin ako sa pagbabasa ko

Hinintay ko na magsalita si Nanny kung anong sadya niya pero wala pa ring umiimik kaya tiniklop ko na muna ang librong binabasa ko at tiningnan si Nanny. But I was surprised when I found out that it wasn't her who knocked. It was Cassy. She's looking at me in a mixed emotions: anger, hatred, longing, insecurity, and concern.

I tried to talk to her dahil matagal ko na siyang gustong makausap ng sarilinan.

"Ate Cass ---" Di ko na natuloy ang sasabihin ko nang bigla siyang magsalita

"Food is ready. You can now go downstairs" Walang buhay niyang sabi saka ako tinalikuran at naglakad na palabas ng room ko

Gustuhin ko mang kausapin siya pero di ko magawa dahil isinara na niya ang pinto at di man lang niya ako nagawang tingnan ulit.

Hanggang kailan ba tayo ganito? Hindi ko na yata kaya. Ayoko na. Mas lalo lang akong nasasaktan tuwing binabalewala, sinusungitan at tinatarayan mo ako. Pagod na akong masaktan. Pagod na akong umasa.

Inilagay ko na muna ang librong binabasa ko sa side table saka na ako bumaba para makapagdinner na.

"Hi Mom" Bati ko kay Mommy pagkalapit ko sa dining table at kiniss siya sa pisngi

"Hi Dad" Bati ko rin kay Daddy na kaharap ni Mommy at kiniss din siya sa cheeks

Umupo na ako sa upuan sa harap ni Ate.

"Hi Ate" Bati ko sa kaniya kahit alam ko namang di siya sasagot

Gaya nga ng inaasahan ko ay tiningnan niya lang ako with a blank emotion.

By the way, just so you know. Here's our sitting arrangement:👇

Ako
Dad *Table* Mom
Ate

We have 2 dining table in the dinning area. The first table is capable of accumulating 10 people while the other one which we are using right now is just for the 4 of us. No more, no less.

"Who will going to lead the prayer?" Dad asked as he looked at us na parang nagtatanong

"Dad, can I?" Pag-volunteer ko dahil alam ko namang walang balak na sumagot si Ate. At si Mommy naman ay ipinapaubaya niya na samin ang bagay na ito.

Nginitian naman ako ni Daddy saka sumagot.

"Yes, baby. Go ahead" Dad said with his sweetest smile

Nag sign of the cross muna kami before I started to lead the prayer.

"God, thank you for the food we have right now and especially for those blessings that we have received and we'll be receiving from above. Sana po patuloy mo kaming biyayaan ng malusog, masaya at nagmamahalang pamilya" Huminto ako sandali as a sign na tapos na ako sa prayer ko

"In the name of the father, of the son, and of the holy spirit, Amen" We said in chorus and in just a second ay bigla na lang sumigaw si Mom

"Attack!" Mom shouted na parang daig pa niya ang susugod sa giyera

Natawa na lang kami sa inakto ni Mom dahil inatake na naman siya ng pagiging isip-bata niya.

Kumain lang kami ng tahimik. Walang kahit anong ingay ang maririnig bukod sa tunog na gawa ng kutsara't tinidor.

Habang kumakain ay napapatingin ako kay Ate. Pero ni hindi man lang niya ako magawang tingnan pabalik kahit saglit lang dahil sa seryoso lang siyang kumakain.

After a couple of minutes ay binasag ni Dad ang katahimikan.

"Sassy, baby. Is there something bothering you at school?" Dad asked all of the sudden

Bigla naman akong napaisip sa tanong niya. Meron nga bang gumugulo sakin sa school? Ahh. Ate's Minions!

"Nothing, Dad" I lied dahil ayaw na ayaw kong pinag-aalala sila at baka kung ano pang gawin nila pag nalaman nila ang ginawang pangbubugbog sakin nina Trixie at Fiona

"Are you sure, baby? But I heard you crying last night" Pagsingit ni Mom na siyang ikinabigla ko

She heard me crying? Tsk! How pathetic I am not to notice her presence that time. Ngayon wala na akong lusot. I have to make an alibi or else, I'm dead.

"It's nothing, Mom. Just don't mind me. I'm just watching a dramatic movie on my phone that time and I felt so emotional" Pagsisinungaling ko para lang hindi na sila magtanong pa

My gulay! How I hate lying to them. But I have to do this para di na lumaki pa ang gulo.

"You sure?" Paniniguro ni Mom

"Yeah" Tipid kong sagot

"But where did you get that bruises?" Dad asked while looking at me intently. Or should I say, he's staring at my arm.

"Ahh... I g...got this wh...when... Ahm... It's just that I became clumsy kaya po nadapa ako. Pero wala po 'to Dad. There's nothing to worry about. I'm fine" I assured him para di na siya mag-alala pa. You know, I'm a Daddy's girl. Spoiled ako pagdating kay Dad.

"Are you sure you're okay?" Pangungulit ni Dad

"Yes I am" I answered at ngumiti ng tipid to assure him

"Just be careful next time baby para di ka nasasaktan" Dad advised and smiled at me

Nakahinga naman na ako ng maluwag dahil mukhang convinced na naman siya sa sagot ko.

"Yes Dad. I will" I just answered

"Tss! Such a great pretender. Liar" I heard Ate murmured but it's loud enough for me to hear what she said

"By the way Cassy, baby. Do you have any plan for the acquaintance party next week?" Pag-iiba ni Mom ng topic

Bigla namang napatigil sa pagsubo niya ng pagkain si Ate dahil sa tanong ni Mommy. Hindi niya siguro in-expect na mapupunta sa kaniya ang topic since kanina pa siya walang pakialam sa kung anong pinag-uusapan namin.

I almost forgot. Aquaintance na nga pala next week. Napaaga kasi yung party dahil mas maganda raw kung mas maaga lalo na ngayon na hindi pa gaanong maraming activities dahil baka pag pinatagal pa ito ay makisabay pa ito sa exams and projects ng mga estudyante ng Universtity.

"I don't have any plan yet. Why?" Bored niyang sagot kay Mom na para bang di si mommy ang kausap niya dahil wala siyang buhay kong sumagot

"Your Dad and I have decided to introduce you officially to all the students and staffs of DG University at the party" Mom stated

"No need. All of them already know me. So don't bother" Ate refused saka siya muling sumubo at nagpatuloy sa pagkain niya

"What I mean is we're going to introduce you and Sassy as the next heiress of the De Guzman University" Mom said excitedly na ikinagulat namin pareho. But instead of getting myself involved, I just keep my mouth shut at di na ako nakisali pa sa usapan nila dahil baka isipin na naman ni Ate na inaagawan ko siya at nakikisawsaw na naman ako. Mas mabuti na yung ako ang umiwas sa gulo lalo na't nasa harap kami nina Mommy.

"What?! You're going to let them know that we're sisters?!" Di makapaniwalang tanong ni Ate na napatayo na sa upuan niya sa gulat

"Yes, baby. Is there something wrong with that? Maybe it's about time na malaman na ng lahat that Sassy is a De Guzman" Mom answered

Yumuko na lang ako dahil naramdaman kong nakatingin na ng masama sakin si Ate sa mga oras na 'to.

"Nothing. I was just shock. I'm not going to stop you. Do whatever you want. It's your choice. Let me just excuse myself" Dire-diretsong sabi ni Ate at halata sa boses niya ang pagkairita at pagkainis kaya nasaktan ako dahil dun

Ayaw niya talagang malaman ng iba na magkapatid kami. Kinakahiya niya ba ako? O dala lang 'to ng galit niya sakin?

Padabog niyang ibinagsak ang kutsara't tinidor na ginamit niya saka siya naglakad paalis. Pero pinigilan siya ni Dad bago pa man siya makaalis ng Dining.

"Where are you going?" Seryosong tanong ni Dad at halata sa tono ng boses niya na nagpipigil lamang siya ng galit

"Upstairs" Tanging sagot ni Ate at nagtuloy-tuloy na siya sa pag-alis ng Dining

"Mom, Dad, ayos lang naman po sakin kung di ako makilala as a De Guzman. Di niyo na po kailangang i-announce pa sa lahat na anak niyo ko at magkapatid kami ni Ate Cass" Sabi ko na lang kina Mommy and Daddy na ngayon ay nagpipigil na ng galit dahil sa inasal ni Ate Cass sa harapan ng hapagkainan

"No, baby. We're going to announce that you're our daughter whether she like it or not" Mom insisted which made me sigh

"Wag na lang po, Mom. Baka po mas magalit pa sakin si Ate. Ayaw ko na pong madagdagan pa ang galit niya sakin. Baka po kasi di na kami magkabati ever" Nakayuko nang sabi ko

Habang nakayuko ako ay may narinig akong mga yabag na naglalakad palapit sakin.

Nang huminto na ang mga yabag, I felt Mom's presence beside me. She hugged me tightly. I felt her right hand at my back. She was trying to comfort me.

"Don't say that baby. Magkakabati rin kayo ng ate mo in no time. Just be more understanding. Babalik din kayo sa dati. I'm just going to let the whole campus know about your identity so that they will treat you with full respect" Mom comforted me

Niyakap ko rin naman siya pabalik.

"I hope so. Sana di pa huli ang lahat. Sana mapatawad pa ako ni Ate" Mapait kong sabi habang nagpipigil ng luha

"It will happen soon. But for now, let's just talk some other thing. Let's just talk about the upcoming acquaintance party" Mom diverted the topic at bumalik na sa upuan niya

"Baby, I think you should have some makeover. You look so haggard. Ang laki na ng eyebags mo at ang dry na ng hair mo" Pabirong sabi ni Dad

"Nah-uh! I'm happy of what I am Dad. No need for makeover. I don't wanna change the way I am right now" Iiling-iling kong sagot kay Dad habang nagpipigil ng tawa dahil sa panglalait ni Dad sa ayos ko

"No baby. Your Dad was right. You must have some makeover. Let's go to the salon tomorrow" Mom suggested

"I can't, Mom" I refused

Bigla namang nalungkot si Mom dahil sa naging sagot ko. Matagal-tagal na rin kasi noong huli kaming magpuntang salon together.

"But why?" Nagtatakang tanong ni Mom

"I have lots of homeworks, Mom" I answered

"But how about on Sunday?" Muling tanong ni Mommy

"I have a friend to meet" I answered na ikina-pout ni Mommy

"But when are you planning to have your makeover? The acquaintance party will be next week" Dismayadong sabi ni Mom

Big deal talaga para kay Mom ang ayos at itsura ko kapag ganitong may event. Siya rin ang palaging nag-aayos sakin at umaasikaso ng lahat.

"Dont worry, Mom. Magpapasama na lang ako sa friend ko this Sunday" Sagot ko na lang para di na malungkot pa si Mommy

Magtatampo kasi yan pag di ako nagpamakeover dahil gustong-gusto niyang nakikitang nakaayos ako dahil mas lumalabas daw ang kagandahan ko. Haha! Charot lang. But that's what Mom told me. You know, mother knows best. Haha😅

"Really? Then that's great. Now, all are settled" Tuwang-tuwang sabi ni Mom na bigla na lang nagliwanag ang mukha nang pumayag na ako sa gusto niya

I have no choice. Kahit ayaw ko man ay kukulitin pa rin ako ni Mommy about sa bagay na yan at hindi niya ako titigilan hangga't hindi niya ako napapayag.

"So you'd better continue eating your dinner since you're already done with your girl talk" Natatawang sabi ni Dad sa amin ni Mommy na bigla naitsapwera. Haha😂

Nagpatuloy na lang kami sa pagkain like what Dad told us.

Maybe ito na rin yung panahong hinihintay ko para simulan nang ibalik ang lahat sa dati nitong ayos, from Zeke and I na naayos ko na, my looks and lastly is my relationship with Ate Cass. Nakakapagod na rin naman kasing magpanggap na ibang tao. Kahit ngayon lang ay gusto ko munang sundin ang gusto ko which is to go back to my old self.

***********************************
Ano kayang mangyayari once na nalaman na ng buong campus na isa siyang heiress ng DG university?

Magbago na kaya ang tingin sa kaniya ng mga tao?

Lalo pa kayang lalala ang alitan sa pagitan nila ni Cassy ngayong balak na siyang ipakilala sa buong University?

VOTE

COMMENT

AND BE A FAN