MAUREEN'S POV

HININTAY kong makatulog si Trigo,tumingin ako sa pambisig kong relo at eksaktong alauna na ng nadaling araw.Hindi ako makaramdam ng antok kaya naman walang ingay akong lumabas ng kwarto ko at nagpunta sa secret room.

I contact Nora but she didn't answer,it just ringing and ringing,sa palagay ko ay ayaw lang nilang sagutin ang tawag dahil pakiramdam ko ba ay may tinatago silang kakaiba saamin ni Maxeen,and fuck it! Ayokong wala akong ginagawa tungkol dito,at nakakainis talaga!

Padabog kong binato ang remote sa sahig,kung ayaw nilang malaman namin,edi ako nalang ang aalam.

Mabilis ang kilos ko na lumabas ng secret room at paniguradong binabatayan ng mga tauhan ang buong sulok ng bahay kaya minabuti kong sa ilalim nalang dumaan.Nagtungo ako sa silid ni Max,but nalang at hindi iyon naka lock.Agad akong pumasok at ako ang nag lock niyon mula sa loob,pumasok ako sa banyo at pumasok sa walk in closet niya.

Nakakainis na ito ang unang beses na gagamitin ko ang paraan na ito,alam kong ilang beses ng tumakas si Maxeen na lingid sa kaalaman namin.Pero ito ang unang beses na gagamit ako ng patagong lagusan palabas,konektado ito sa tatlong lugar na walang nakakaalam.Sa tagong iskinita sa likod ng parking lot ng convenient store, ang isa naman ay patungo sa favorite place ni Maxeen kung saan nanduon ang nga kaibigan niyang pating.At 'yung isang hagdan na nasa may bandang kaliwa ay patungo sa beach ressort namin sa palawan na never pa naming napupuntahan,sa picture lang namin nakikita o sa videos.That was private.

Dumeretso ako sa hagdan patungong iskinita sa likod ng parking lot.

Nang makalabas na ako ay agad kong sinuot ang sunglasses ko kahit madilim pa,baka kasi may mga nagmamasid sa paligid na ako ang target delikado pa.

Pumaskok ako sa luob ng convenient store para bumili ng tubig,nakalimutan kong hindi nga pala ako nag hapunan kanina dahil sa sobrang inis ko kay Trigo at kakaisip sa paraan kung paano ako makakalabas ng bahay.

I'm stressing myself.

"Hey" napatalon ako sa gulat dahil sa nagsalita sa likod ko,muntikan ko ng mabitawan ang bote ng tubig na hawak ko.Marahas kong nilingon kung sino mang poncio pilato ang nanggulat saakin,ngunit parang nabahag ang buntot ko ng mapagtanto ko kung sino.

"D-Dree..." 

"Hi.You look shock? okay ka lang ba?" ilang segundo akong natahimik at nakatitig lang sakanya,napa iling ako at palihim na kinurot ang palad ko ng magising ako.

"Yeah,i'm kinda shock.Bigla bigla ka nalang kasing sumusulpot,and yes i'm okay" tumango ito sa sinabi ko "Excuse me" i excuse myself para bayaran sa counter ang tubig na binili ko,teka? madaling araw na ah,bakit nandito parin siya sa labas hanggang ngayon? nakakapagtaka lang.

Naramdaman ko na nakasunod lang siya saakin sa pila,sa tingin ko ay magbabayad rin siya. "Bakit naka shades ka?" tanong niya ulit saakin,patagilid ko siyang nilinga at matipid na nginitian.

"Part of my fashion" i said.Ayoko sanang isipi,pero parang pakiramdam ko ba ay may kakaiba sa kinikilos niya.Kanina pa siya tanong ng tanong,and he seems that he was actually expecting for me.

Natapos na akong mag bayad at siya naman ang sumunod,hindi ko na siya hinintay pa at akmang lalabas na ako ng pigilan niya ako sa paghawak saakin sa braso.

"Can i have a talk with you? if you have spare time" he seriously ask,napakunot ako.Tinititigan ko lamang siya sa kanyang mga mata,baka sakaling mabasa ko ang nilalaman ng isip niya.Ngunit ni isang emosyon ay wala man lang dumaan.I just nod at nagpahila ako sakanya papunta sa isang table dito.

Pinagbuhatan niya ako ng upuan kaya umupo ako duon at siya naman ay umupo sa katapat kong silya.Ilang segundo ang dumaan bag siya tuluyang nagsalita.

"How are you? after the ball hindi na kita nakita sa campus,pati narin ang kambal mo.Lalapitan sana kita ng gabing iyon pero parang nagmamadali kayong dalawa na umalis ng ball kaya naman minabuti kong hintayin nalang ang pagbabalik niyo,dumaan ako sa bahay niyo but one of your maids said na hindi daw kayo makakauwi.Pero matigas talaga ang ulo ko at hinintay ko parin na makauwi ka that night,pero nakatulog na akong lahat sa sasakyan ko pero wala parin ni anino niyo,so i just decided to go home and i'll just wait for you in the campus but sadly hindi ka pumasok,at ilang araw na kitang hinihintay pero wala ka parin." he deep sigh and he talk again. "And now i saw you,sa hindi ko inaasahang pagkakataon na magkikita tayo." He smiled,with his 'ow-so-makalaglag-panty' na ngiti.

I smiled back at her.Bumabalik nanaman ang kilig sa sistema ko ng dahil sakanya,fudge! i am distracted by him and by his ways.

"Dapat hindi mo nalang ako hinintay--"

"But i want to.Kahit hindi mo sabihin gagawin ko parin,i am willing to wait for you 'till the dawn" hindi ako nakasagot sa sinabi niya,ano bang dapat kong isagot? he's full of words,most of it is sweet words that getting into my bones.

Hindi Pwede.Hindi Maaari!