MAUREEN'S POV

"What the fuck..." nanatili lamang akong nakatulala at pinapasok lahat sa utak ko lahat ng mga detalyeng nalaman ko. All of a sudden, ang dami na kaagad na informations akong nalaman, at hindi ko inaasahan ang mga bagay na iyon. I don't even expect na sila ang mga taong nasa likod ng lahat.

Holy fuck! This making me shit!

"Maureen, don't tell me you believe them that fast?" Hindi ako nag abalang tignan si Trigo, dahil simula palamang kanina ay hindi na siya tumigil sa pagkukumbinsi saakin na niloloko lang ako ng mga taong ito.

Yes, i have that thingking, pero twenty percent lang ng utak ko ang nagsasabing baka nga niloloko lamang nila ako at pinapaikot sa laro nila. But eighty percent sa utak ko ay nagsasabing totoo lahat ng sinasabi nila, at lahat ng mga nakalagay sa papeles. Wala akong makitang dahilan kung bakit nila ako papaikutin.

At ang nakalagay duon na impormasyon na sobrang ikinagulat ko, ay kami lang talaga ang grupo ng mafia na binabantayan nila lingid saaming kaalaman. Ever since mom and dad died. Simula nuon ay binabantayan na pala nila kami, at hindi ko man lang iyon nahalata.

I remember the day that we rescued by someone. May mga taong tumulong saamin para makatakas sa mga kamay ni Jimuel Lusarga, i remembered na iyak lang kami ng iyak ni Maxeen nuon, but we manage to fight kahit na nanlalabo ang mga mata namin sa mga luha. Then a guy approach us, he told as that he will help us to leave there. At dahil nga bata pa kami nuon, sumama kami kahit hindi namin sila kilala.

They never harm us. Actually they give as food to eat, and a house to sleep just for a night then when we woke up, duon na namin nakilala ni Max si Nora, she was just seventeen years old when we met her, and we're just six years old if i wasn't mistaken. At si Nora na ang tumayong magulang at ate saaming dalawa ni Max, she never treat us like a nothing, or like a nobody. She treats us like a family, at hanggang sa paglaki namin siya ang nakasama namin, at binuhay niya kami kung paano mabuhay sa mundo na kahit kailan man ay hindi magiging pantay ang lahat.

Hanggang sa heto, pinagpatuloy namin ni Max ang legacy na naiwan ng aming mga magulang. Ang pagtulong sa mga taong tinatapakan pababa at sinasaktan ng lipunan. Pero hindi lamang iyon ang dahilan kung bakit namin ipinagpatuloy ang Mafia Yoo, dahil gusto rin naming mag higanti, para sa mga magulang namin, at para saaming dalawa ni Max. We have a promise to our parents na we will be born as an equal, ipaparanas namin sa mundo kung paano maging pantay pantay na wala dapat na mas nakaka taas o mas nakaka baba.

At ito pala ang magiging bahagi ng Eye of Aces sa buhay namin, ang gabayan kami sa ano mang plano o pagsubok ang gagawin namin. Big missions man 'yan or kahit investigations lang, palagi lang pala silang nakasunod saamin.

And Dree, he planned everything, he planned to watch over me because he is my protector. Kaya pala simula elementary palamang ako ay ka schoolmate ko na siya, then ngayong college, before he graduate naging ka block mates ko pa siya sa isang subject nuon. Then when he graduated, naging detention officer naman siya. And, hindi ko man lang talaga nahalata na binabantayan niya pala ako sa bawat araw na nakikita o nakakasalubong ko man siya, i never feel his presence before the detention room 'scene' happened.

Hindi ko maiwasang makapag isip ng kung anu-ano, i just can't stop my brain from thingking this kind of stuff.

Nag angat ako ng tingin sakanya, and as expected he's looking at me seriously.

"You planned everything? Do you?" I don't want to sound bitter, but it make that kind of tone. I don't wanna assume kasi baka... baka masaktan ako kung ano mang isagot niya.

He seriously nod, still his eyes on me. "But i never planned to ki--" agad kong tinakpan ang bibig niya para mstigil siya sa kung ano mang sasabihin niya, pinanlakihan ko siya ng mata, and i think namumula ang buo kong mukha na para bang isang kamatis.

Nilingon ko ang lahat ng nasa paligid, nakakahiya kasi kung sa harapan nila namin pag uusapan ang mga bagay na 'yon. And, that's embarrassing for me as a girl.

"C-Can we talk, privately?" I waited for their answer for a couple of seconds, Dree nod at sabay niyon ay ang pag alis ng kanyang mga tauhan. Nilingon ko ang mga tauhan ko na tiningnan muna kami bago mga umalis. I waited for Trigo to leave, but he didn't kaya naman nilingon ko siya at pinakiusapan gamit ang aking mga mata. He just look at me then sigh before he leave.

Nakatakip parin ang mga kamay ko sa bibig ni Dree, kaya naman mabilis ko iyong inalis at tumayo ng maayos. I breath in before i started a conversation.

"I--" napahinto ako sa sasabihin ko ng maramdaman kong may mga matang naka tingin saaming dalawa, kahit mga ka lalaking tao ay chismoso narin. Hinawakan ko si Dree sa kanyang kamay at hinila paakyat, patungo sa aking silid.

We still have our privacy here.

Nang makarating kami saaking silid ay mabilis ko iyong isinara, and automatically locked na iyon. Humarap ako kay Dree at aalisin na sana ang kamay ko sa pagkakahawak sakanya ng bigla niya iyong hinila dahilan para mapalapit ako sakanya, sakanyang katawan.

My heart quickly respond by his way of, making me kilig? What's this?! Fuck!

Umiwas ako ng tingin sakanya at inilayo siya saakin.

"L-Let me talk first" i said, i manage my self to not look at his eyes. Kasi alam kong hindi ko mapipigilan ang sarili ko sa simpleng tingin niya lang. His freaking hot right?

Gosh, paano ba ako makakalayo sa tukso? kung andito na, nasa harapan ko 'yung iniiwasan ko.

Huminga ako ng malalim ng ilang beses bago ko nakumbinsing magsalita.

"Answer me the truth okay? No lies for now." He nod for his answer. "Do you planned everything? What i wanna point out his that, that thing you wanna say earlier but i cut you from talking bec--"

"No, i didn't." Sandaling napahinto ako sa paghinga dahil sa sinabi niya.

"What?" Wala sa sarili kong tanong.

"I didn't planned to get close to you, i am your protector but that's not mean to be close with you or talk to you. But i just can't, i just can't stop myself from getting close to you. So when that day came, i took it as fast as flash because that's the first opportunity that i ask from above to give me, hindi naman niya ako binigo, he let me reach my happiness. Kaya kahit na hindi ako sigurado sa kalalabasan, kinuha ko parin 'yung pagkakataon na makasama ka, that's why i detention you for five hours, because i know, kapag tapos na 'yon may posibilidad na wala na akong iba pang pagkakataon." Huminto siya sandali, at nagsalitang muli.

"Then, i was just sitting there, not giving you so much attention kasi alam kong hindi ko mapipigilan ang sarili ko, but you tempt me, just by your voice. Hindi mo ako tinigilan na kausapin hanggang sa sagutin ko ang mga tanong mo, at duon. Hindi ko na napihilan ang sarili ko na halikan ka," then he look down to my lips. "That soft, pinkish, sweet, and addictive lips of yours. I just can't resist it."

Parang tinakasan ako ng hangin sa paligid, hindi ako maka hinga bigla. Napalagok nalamang ako sa sariling laway.

His confessions, make me fall for him more. Crush ko lang siya before pero hindi ko naman akalain na, iyon pala ang nararamdaman niya.

At nakakabaliw kasi hindi ko naman alam kung ano exactly 'yung nararamdaman niya! He just confess pero hindi naman n'on nabanggit kung ano 'yung gusto kong malaman e.

"S-So...uhm..." kinakabahan akong nag angat sakanya ng tingin. Okay, kaya mo ito Maureen, you can do this. "Anong nararamdaman mo saakin? Gusto ko lang malaman, so i can kn-"

"I fell for you when dad rescued you and Maxeen from an evil, I love you since that day. And i am so lucky that Dad give you as my forever assignment, and i am so glad."