Yarış pistine gelen Rainbow motoruna bindiği gibi rakibini beklemeye başladı. Komple simsiyah olan adamı kim görse selam verdiğinden piste gelmesine beklemek Rainbow için sıkıcı bir durumdu. Onun keyfini bekleyecek hâli yoktu.

Çalışan motorda gaza basarak ara gaz verdiğinde çoğu göz onu bulmuştu bile. Buradaki herkes Rainbow'un ne kadar sabırsız olduğunu biliyordu.

Burada olmayan Darkness bile.

Siyah giyimli adam kaskının altından sırıtıp yarış pistine doğru ilerledi. Hazır şekilde bekleyen yenilediği simsiyah olan Yamaha YZF R6'ın yanına doğru yavaş ve sakin adımları ile yaklaştı. Amacı karşısındaki sabırsız adamı sinir etmekti. Başarılı olduğu da söylenemez, çünkü Rainbow adamın amacını anlamış gibi içinden en sevdiği şarkıyı mırıldanmaya başladığında siyah giyimli adamın sinir etme hayalini suya düşürmüştü.

Siyah giyimli adam yarış pistine gelip motoruna bindiğinde kendin den küçük gence baş selamı verip aynı karşılığı aldığında sırıtıp önüne döndüğünde yanan ışıklara odaklandı. Eğer bu yarışı kazanırsa bir kaç ay önce unutulan ismi tekrar şanlanarak geri gelirdi. Eski şanını kazanmak ise onun için çocuk oyuncağı gibi geliyordu, yanındaki gencin hâlâ çocuk gibi renkli eşyalar kullanması onun gözünde daha da küçük gösteriyordu. Kendisin den küçük birine kaybetmeyeceğine de emindi.

Bu çocuk ne kadar iyi olabilir ki yarışlarda?

Sadece güçsüz rakipleri sayesinde adı yükselmişti onun için. Geri sayım başladığında kendinden emin şekilde gülümsedi.

Kolay ve eğlenceli bir yarış olacaktı.

En azından kendisi bu kadar emindi. Kendisinden küçük yaşta olan biri ne kadar motor yarışları hakkında bilgi edinebilirdi? Onun için çok azdı. Bu da kendisinin kazanması için yeterde artardı bile.

Yeşil ışık yandığı gibi pistten ilk ayrılan küçümsediği genç olduğunda kaşlarını çattı. Bir anlık boşluğa düştüğü için önde başladı diye kendini avutup gaza daha da yüklendi. Sarı saçlı bâyâ bir fark atmıştı içini komple siyah kaplayan adama. Yüzünde memnuniyetin gülümsemeyi belirirken viraja doğru geldiğinde dizinden destek alarak virajı sorunsuz geçti, bununla gülümsemesi artarken kazanmasına pek bir şey kalmamıştı.

Arkada kalan siyah giyimli adam sinirle gaza daha fazla yüklendi.

Bir çocuğa mı yenilecekti?

Duruma bakılırsa evet. Kendinden küçük çocuğa yenilecekti. Saniyeler sonra kendisi de virajı sorunsuz geçtiğinde önündeki çocuğu geçmek için tüm hırsını kullandı. Bu çocuk kendisin den de hırslı biriydi.

Sanki kaybedecek bir şeyi yok gibi hızlı kullanıyordu motoru.

Resmen ölüm meleği ile savaşa girmiş gibi.

Bu farkındalık ile zaten onu yenemeyeceği belliydi. Ölüm meleğine kafa tutmuş birini yenmek imkansızdı. Pisti resmen kayan bir yağ gölü gibi kullanan birine karşı kaybetmek kaçınılmaz bir gerçekti. Bitiş çizgisine yaklaşan küçük bedenle yenilgiyi içten içe kabul etti.

Küçümsediği genç onu alt üst etmişti.

Bitişi geçip kazanan sarı saçlı zaferle gülümsedi. Kaskını çıkarmadan motordan inip gerisinden bitişe ulaşmak üzere olan adama baktı.

Bu yaşa geldiği halde insanları küçümsememesi gerektiğini hâlâ öğrenememiş.

Diyerek içinden geçen cümleye gülüp başını iki yana salladı. İnsanlar hareketlerinden bile ne dediklerini anlayan biri olmak için çokta üzerinde durmamıştı. Sonunda yanına varan adamla kaskın içinden gülümsemesi arttı. Siyah giyimli adam, gencin önünde durup kaskını çıkardı. Elinin tersiyle gümüş griysi saçlarını geriye atıp siyah kaskını kolunun altına aldı.

Bu sırada ise yarış pistinin dört bir yanında ki hoparlörden sunucunun sesi duyuldu.

Yarışı kazanan Rainbow!

Rainbow, pistin eski kralı olan Darkness'i yendi!

Rainbow, yine bizi şaşırtmadı!

Sunucun sesini duyan sarı saçlı kaskın içinden sırıttı. Kendisine yapılan bu sevinç dolu bağırışları duymak onun isteğine bir adım daha yaklaştırıyordu.

Peki ölüm meleği ile olan yarışı kim kazanacaktı?

Şu anlık kazana Rainbow gibi gözüküyordu.

Peki gelecekte?

Gri saçlı adam boşta ki elini karşısındaki gence uzatıp "Tebrik ederim." dedi şaşkın bir o kadar da samimi sesiyle. Genç kendisine uzatılan eli tutup "Güzel bir yarıştı. Sağ ol." diyerek elini geri çekti. Kaskın içinden karşısındaki adamı inceledi.

Yakışıklı yüzünün arkasında siyah bir ruh var.

Genç adam arkasını dönüp bir kaç adım attığı sırada duyduğu sesle olduğu yerde kaldı. "Bu kadar iyi motor kullanmayı kim öğretti?" diyen sese karşı sırıttı. Arkasını dönme den "Eski bir yarışçı." diyerek sırıtıp yoluna devam etti.

Usta bir yarışçı'nın devamı getiriyordu.

Soyunma odasına girdiğinde kaskı çıkartıp derin bir nefes aldı. Güzel bir yarıştı, bir taraftan ruhu yenilenmiş gibi hissederken diğer taraftan da ruhu tekrar hapsolmuş gibiydi. Dizlerinin üzerine çöküp derin nefesler almaya devam etti. Ellerini sarı saçların dan geçirip kendine gelmeyi bekledi.

Alışmak zordu. Eski alışkanlıkları unutmak daha da zordu. Derin nefesler alarak tekrar ayağa kalkıp siyah, üzerinde küçük gökkuşağı bulunduran çantayı eline aldı. Üzerindeki korunmak için olan kıyafetlerini yavaş ve sakin şekilde çıkartıp gündelik de giydi giysileri üzerine geçirdi.

Açık yeşil, sweatshirt'ün kapşonunu kafasına geçirip geldiği gibi sessizce ayrıldı. Otobüs durağına kadar aynı yavaşlık ile yürürken önünde beliren bir çift ayakla durmak zorunda kaldı. Başını kaldırdığında karşısında kesinlikle kendi deyimi ile siyah ruhlu, gri saçlı adamı görmeyi beklemiyordu.

Kendisine bu gözlerle bakmayı hiç ama hiç beklemediği kesindi.

🤎🤍

Muahh 😽😽

Kaçtım bayyy 🏃🏻‍♀️🏃🏻‍♀️

21.01.24