Dinsdag 4 juni 2301,

Liefste,

Ik mis je. Dat was het eerste wat in mij opkwam toen ik begon met deze brief. Ik mis je. De wereld wordt steeds leger, maar jij en ik zijn er nog. Jij vertrekt over twee weken. Ik over drie weken. Één week zonder jou is al te veel. Laat staan tien maanden. Tien maanden zonder jou. Ik weet niet hoe ik dat ga over leven. Ga ik dat überhaupt overleven? Ik betwijfel het.

Waarom heb je al een week niks van je laten horen? Waarom reageer je niet op mijn berichtjes? Waarom doe je niet open als ik voor je huis sta? Liefste, waarom ben je niet bij me, in de laatste dagen die we samen hebben? Ik hoop zo dat je reageert op deze brief. Dat je naar me toe komt, dat ik je weer in mijn armen kan sluiten. Liefste, ik mis je.

Liefste, ik hou van je.

Colin Neville

------------------------------------------------------------------------------------------

Donderdag 13 juni 2301,

Liefste,

Waarom reageer je niet op mijn brieven? Ik mis je. En ik zal je elke dag een beetje meer missen. Tot de dag dat wij elkaar weerzien. Ik hoop zo dat je nog zal reageren, voordat de Verhuizing plaatsvindt. Daarna zal het weer maanden duren voor ik je weer zal zien. Oh, liefste. Wat is de reden dat je niet meer reageert? Heb ik wat fout gedaan? Zeg dat dan, zeg dan wat ik heb misdaan. Ik zou het zo graag goedmaken voordat het te laat is. Volgende week vertrek jij. Laat mij hier niet achter. Ik mis je zo.

Liefste, ik hou zielsveel van je.

Colin Neville

  ------------------------------------------------------------------------------------------

Dinsdag 25 juni 2301,

Liefste,

Morgen vertrek jij naar Venus. Ik heb de hoop opgegeven dat je nog gaat reageren. Ik weet niet wat ik misdaan heb, maar weet dat ik het mijzelf kwalijk neem, waarvoor dat ook zal mogen zijn. Liefste, oh liefste, ik mis je zo. Mijn tranen vallen op dit papier terwijl ik dit schrijf. Ja, ik huil. Ik huil om de brief die jij waarschijnlijk nooit zal lezen. Waarom is er deze verscheuring, waarom is er deze Verhuizing die ons zo ruw uit elkaar trekt. Waarom is bij mijn grootvader het afschuwelijke idee opgekomen om ons op deze manier te scheiden. Ik weet niet of ik je ooit nog zal zien ná de Verhuizing, daarom zal dit mijn afscheidsbrief zijn. Voor als het lot ons voorgoed zal scheiden. Maar weet, liefste, dat ik altijd zal blijven zoeken. Mijn hele leven zal ik op zoek gaan naar jou, Naila Fajana, ik zal zoeken tot ik erbij neerval. En weet, weet dat ik je nooit zal vergeten. Zoals ik hoop dat jij mij ook niet zal vergeten.

Liefste, ik kan niet zonder je.

Collin Neville

---

A/N: Normaal schrijf ik geen Autors Note, maar dit keer moest ik het wel doen. Ik wil namelijk iedereen die de vorige hoofdstukken heeft gelezen of erop heeft gestemd en gereageerd ontzettend bedanken! Ik had echt nooit verwacht dat ik in één uur al stemmen had. Ik was zó verbaasd (en ik zat helemaal te stuiteren, maar dat was al een keer vermeld;)). Toen ik ook nog zag dat dit boek op #19 stond in Sciencefiction was ik helemaal niet meer te houden! (Al is sci-fi misschien wel een makkelijk genre om hoog in de ranglijst te komen, aangezien het niet veel wordt geschreven, maar dat maakt me eigenlijk niet uit, want ik had het gewoon totaal niet verwacht, haha!) Dus, iedereen nogmaals ontzettend bedankt! Liefs.