Hoofdstuk 14
Ik loop paniekerend door mijn kamer. Het boek, de stem. Ze hebben iets gemeen. Er is een verband. Nadat de stem met me sprak, is er een portret verschenen. Het lijkt zo moeilijk, maar moet het ook moeilijk zijn? Zou het me allemaal maar gewoon voorgekauwd moeten zijn? En dan weet ik het. Natuurlijk, dat voorkauwen! De stem is niks anders dan een soort voorgeprogrammeerde machine! Misschien is hij een echt persoon, maar hij kon helemaal niet antwoorden op mijn vragen. En zijn vragen werden op een bepaalde volgorde gesteld en triggerde elkaar. Dus als ik op de eerste vraag nee beantwoord had, was er een andere vraag getriggerd. Maar waarom dan dat portret? Ik denk peinzend na en weet plots wat ik moet doen. Ik pak mijn telefoon en druk de startknop in. 'Hallo, Siri.' zeg ik. 'Hoi.' zegt de mannelijke stem terug. Dat is geprogrammeerd. Telkens als iemand Siri groet, groet hij terug en als die persoon gedag zegt doet hij hetzelfde. Dat kan ook met ingewikkeldere vragen. 'Siri, vertel een mop.' zeg ik. 'Ik was met een vriend mijn auto aan het wassen. Zegt ie ineens: 'Kun je niet gewoon een spons gebruiken?''
Haha, die was flauw. Dan weet ik opeens een goede vraag. 'Siri, wat is de Mona Lisa?' vraag ik. En ik zie het al gebeuren. Siri laat een plaatje zien. Dus de stem wilt me aanwijzingen geven die hij niet via zichzelf kan vertellen, via plaatjes.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top